Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Architektura systemu pośrednictwa finansowego

100%

Górski M.

Problemy Zarządzania

|

2005

|

tom 3

|

nr 2(8)

7-32

EN

Financial brokerage institutions worldwide manage the financial assets of households exceeding 72 trillion USD, whereas in Poland the assets amount to 98 billion USD. Financial brokers offer the saving a range of instruments on different levels of liquidity, return rates and risks. Based on a model approach including the above investment attributes, the article presents the functioning of six groups of financial brokers: deposit and credit banks, loan services, insurers, pension and investment funds, venture capital funds, and financial market institutions. The essential feature distinguishing between particular groups of institutions is the transmission to investors of credit risk related to their assets. The first three groups retain the risk and realize interest income, but incur due cost of the risk. The latter three groups transmit the whole risk to their investors, and do not realize interest income, but the commission income.

PL

Instytucje pośrednictwa finansowego zarządzają w skali globalnej aktywami finansowymi gospodarstw domowych o wartości ponad 72 biliony USD, podczas gdy w Polsce 98 mld USD. Pośrednicy finansowi oferują oszczędzającym instrumenty o zróżnicowanym poziomie płynności, stopach zwrotu i ryzyka. Artykuł w ujęciu modelowym, uwzględniającym powyższe atrybuty inwestycji, opisuje funkcjonowanie sześciu grup pośredników finansowych: banków depozytowo-kredytowych, instytucji pożyczkowych, ubezpieczycieli, funduszy emerytalnych i inwestycyjnych, funduszy typu Venture Capital, instytucji rynku finansowego. Najistotniejszą, wyróżniającą poszczególne grupy instytucji cechą jest transmisja ryzyka kredytowego związanego z ich aktywami na inwestorów. Trzy pierwsze grupy instytucji zatrzymują to ryzyko u siebie, realizują zyski odsetkowe, ale ponosząc odpowiednio koszt tego ryzyka. Trzy ostatnie grupy w pełni transmitują ryzyko na swoich inwestorów, nie realizując jednak zysków odsetkowych, a jedynie prowizyjne.

2

Wyniki testów hipotezy półsilnej efektywności informacyjnej Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 2005-2011

63%

Bulski D. , Górski M.

Problemy Zarządzania

|

2012

|

nr 4/2012 (39)

141-168

EN

The paper presents results of the Semi-strong Efficient Market Hypothesis introduced in to the literature by E. Fama. The hypothesis assumes that the prices of the securities almost instantly reflect the significant public information. We tested the influence on the yearly rate of return on the shares quoted on the Warsaw Stock Exchange (WSA) in the period 2005–2011 the indicators as follows: market capitalization of the company (CAP), Price Earnings Ratio (PE), Price/Book Value Ratio (P/BV), Dividend Yield (DY), beta - risk factor from the Capital Asset Pricing Model (CAPM). Usefulness of above factors in construction maximizing profit shares portfolio diverse and depends on the periods under research. The results of the test has been compared with the others provided for the Warsaw Stock Exchange by Czekaj, Woś, Żarnowski (2001) and Buczek (2005).

PL

Artykuł prezentuje wyniki testowania hipotezy półsilnej efektywności rynków finansowych, która została rozpowszechniona przez E. Famę. Hipoteza ta zakłada prawie natychmiastowe dostosowanie się cen papierów wartościowych pod wpływem istotnych informacji publicznych. Przeprowadzono badanie wpływu na roczne stopy zwrotu z akcji spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie (GPW) w latach 2005–2011 następujących zmiennych: wartości rynkowej spółki (WRS), wskaźnika cena/zysk (C/Z), wskaźnika cena/wartość księgowa (C/WK), stopy dywidendy (SD), współczynnika beta z modelu kapitałowej wyceny aktywów spółki (CAPM). Przydatność powyższych zmiennych w doborze portfela inwestycyjnego maksymalizującego stopy zwrotu z akcji okazała się zróżnicowana w zależności od okresu uwzględnianego w testach. Wyniki przeprowadzonych testów porównano z wynikami innych testów uwzględniających podobny zestaw zmiennych przeprowadzonych na GPW przez Czekaja, Wosia, Żarnowskiego (2001) oraz Buczka (2005).

3

Fundusze parasolowe w Polsce - efektywność i ryzyko strategii inwestycyjnych

63%

Górski M. , Chrust K.

Problemy Zarządzania

|

2009

|

tom 7

|

nr 1(23)

46-76

EN

The operation of umbrella funds, which protect investors against the payment of the capital gains tax in the case of change of investment subfund, became possible in Poland under the Law of May 27, 2004. The article checks hypotheses relating to the effectiveness and quality of investment portfolio management within the framework of umbrella funds functioning in Poland. The authors first evaluate the effectiveness of investments made by all umbrella funds and their sub-funds in definite categories (e.g. domestic shares, foreign shares, bonds, money market instruments, etc.). For the purpose of this evaluation they use the ordinary mean daily rate of return and rates of return reflecting the investors' risk (changeability of daily rates of return) - Sharp's index and Górski's index. In the second part of the article the authors assess the effectiveness of active investors who skillfully changed sub-funds with the following frequency: once a year, every six months, every three months and every month. The return rates of investors selecting with the frequency defined above the best sub-funds within the framework of individual umbrella funds have been compared with the effectiveness of a passive investor who, however, continued to invest in the sub-fund that was the best throughout the entire period of the operation of a given umbrella fund.

PL

Funkcjonowanie parasolowych funduszy inwestycyjnych, chroniących inwestorów przed podatkiem od zysków kapitałowych w przypadku zmiany subfunduszu inwestycyjnego, zostało umożliwione w Polsce przez Ustawę z 27 maja 2004 r. Artykuł weryfikuje hipotezy o efektywności i jakości zarządzania portfelem inwestycyjnym w ramach działających w Polsce funduszy parasolowych. W pierwszej kolejności oceniono efektywność inwestycji wszystkich funduszy parasolowych oraz ich subfunduszy w określonych grupach (np. akcji krajowych, akcji zagranicznych, obligacyjnych, instrumentów rynku pieniężnego itp.) działających w Polsce. W ocenie tej wykorzystano średnio-dzienną prostą stopę zwrotu oraz stopy zwrotu uwzględniające jednocześnie ryzyko inwestorów (zmienność dziennych stóp zwrotu) - wskaźnik Sharpa (WS) oraz wskaźnik Górskiego (WG). W drugiej części artykułu oceniano efektywność aktywnych inwestorów, którzy umiejętnie zmieniali subfundusze z częstotliwością: raz na rok, na pół roku, co kwartał i co miesiąc. Stopy zwrotu inwestorów wybierających z powyższą częstotliwością najlepsze subfundusze w ramach poszczególnych funduszy parasolowych porównano z efektywnością pasywnego inwestora inwestującego jednak w najlepszy subfundusz w całym okresie funkcjonowania funduszu parasolowego.