Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Działanie wybranych rozpuszczalników organicznych na narząd słuchu i układ równowagi

100%

Zamysłowska-Szmytke E. , Śliwińska-Kowalska M.

|

tom 64

|

nr 1

83-102

EN

This manuscript presents an overview of current knowledge on the influence of organic solvents on the hearing and balance systems. The authors analyzed - the literature data concerning the results of all human and the most relevant animal studies, published untill 2012. Moreover, the guidelines for occupational medicine specialists were proposed on the basis of literature review and the authors' own scientific experience. The literature data and our studies revealed the increased risk of hearing loss in workers exposed to organic solvents only, and well documented potentiation of harmful effects of combinedexposure to organic solvents and noise. Hearing impairment is mainly observed in high frequencies, but lower frequencies can also be involved (0.5-4 kHz). The impairment induced by exposure to organic solvents is mild, up to several dBs. In the combined exposure to noise and solvents , the noise effect predominates. Organic solvents affect the central pathways of vestibular system although unilateral or bilateral vestibular hypofunction might also be a possible consequence of solvent exposure. Occupational exposure to organic solvents is a risk factor for hearing and balance impairments. Therefore, workers exposed to solvents should be covered by hearing loss prevention programs. Speech in noise test (HINT) and posturography seem to be the most suitable tests for hearing and balance prevention programme for organic solvent exposed workers. Med Pr 2013;64(1):83–102

PL

Publikacja podsumowuje stan aktualnej wiedzy na temat ototoksycznego wpływu rozpuszczalników organicznych na narząd słuchu i układ równowagi. Przegląd danych literaturowych obejmuje wszystkie istotne badania u ludzi oraz najważniejsze badania na zwierzętach zawarte w bazie PubMed do połowy roku 2012. Ponadto w pracy przedstawiono zalecenia dla celów profilaktyki medycznej opracowane w oparciu o dane literaturowe i badania własne. Wyniki badań, w tym opublikowanych badań własnych, wykazały, że głębokość uszkodzenia słuchu przypisywana narażeniom na te substancje chemiczne może wynosić kilka, kilkanaście dB HL. Uszkodzenia słuchu obserwowano głównie w zakresie wysokich częstotliwości, choć mogą dotyczyć również częstotliwości średnich (0,5-4 kHz). Przy łącznym działaniu rozpuszczalników i hałasu dominuje efekt hałasu. Udokumentowany jest również wpływ rozpuszczalników organicznych na ośrodkową część układu równowagi oraz niewykluczony - na część obwodową (błędnik). Wynikiem uszkodzenia jest zmniejszenie pobudliwości układu przedsionkowego czy asymetria pobudliwości. Mimo że nie jest znana zależność typu dawka-odpowiedź, wyniki dotychczasowych badań wskazują na konieczność objęcia osób narażonych na rozpuszczalniki organiczne badaniami profilaktycznymi pod kątem wykrywania zaburzeń narządu słuchu i równowagi. Podstawowymi badaniami w tym zakresie powinny być, oprócz konsultacji laryngologa/audiologa, badania audiometrii mowy w szumie (hearing in noise test - HINT) oraz posturografii. Med. Pr. 2013;64(1):83–102

2

An overview of occupational voice disorders in Poland

100%

Niebudek-Bogusz E. , Śliwińska-Kowalska M.

|

nr 5

659-669

EN

Occupational voice disorders make the most frequently certified category of occupational diseases in Poland, making up approximately 20% of all cases. This study presents the current knowledge of the etiopathogenesis of occupational voice disorders. It stresses the importance of the evaluation of vocal loading by means of objective measurements. Furthermore, this study discusses the medico-legal aspects of the procedure of certifying occupational voice disorders in Poland. The paper also describes the preventive programs addressed particularly to teachers, including multidisciplinary and holistic management of occupational dysphonia. Their role in the improvement of occupational safety and health (OSH) arrangement for vocally demanding professions is emphasized.

3

Nieliniowa analiza akustyczna w ocenie zawodowych zaburzeń głosu

80%

Niebudek-Bogusz E. , Grygiel J. , Strumiłło P. , Śliwińska-Kowalska M.

|

tom 64

|

nr 1

29-35

EN

Background: Over recent years numerous papers have stressed that production of voice is subjected to the nonlinear processes, which cause aperiodic vibrations of vocal folds. These vibrations cannot always be characterized by means of conventional acoustic parameters, such as measurements of frequency and amplitude perturbations. Thus, special attention has recently been paid to nonlinear acoustic methods. The aim of this study was to assess the applicability of nonlinear cepstral analysis, including the evaluation of mel cepstral coefficients (MFCC), in diagnosing occupational voice disorders. Material and methods: The study involved 275 voice samples of pathologic voice (sustained vowel "a" and four standardized sentences) registered in female teachers with the occupation-related benign vocal fold masses (BVFM), such as vocal nodules, polyps, and 200 voice samples of normal voices from the control group of females. The mean age of patients and controls was similar (45 vs. 43 years). Voice samples from both groups were analyzed, including MFCC evaluation. Results: MFCC classification using the Sammon Mapping and Support Vector Machines yielded a considerable accuracy of the test. Voice pathologies were detected in 475 registered voice samples: for vowel "a" with 86% sensitivity and 90% specificity, and for the examined sentences the corresponding values varied between 87% and 100%, respectively. Conclusions: Nonlinear voice analysis with application of mel cepstral coefficients could be a useful and objective tool for confirming occupational-related lesions of the glottis. Further studies addressing this problem are being carried out. Med Pr 2013;64(1):29–35

PL

Wprowadzenie: W ostatnich latach podkreśla się, że tworzenie głosu podlega również procesom nieliniowym, powodującym aperiodyczne drgania fałdów głosowych. Drgania te nie zawsze można scharakteryzować za pomocą konwencjonalnych parametrów akustycznych, takich jak wskaźniki perturbacji częstotliwości i amplitudy. Z tego powodu wzrasta zainteresowanie nieliniowymi metodami analizy akustycznej. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania nieliniowej analizy cepstralnej z wyznaczaniem współczynników cepstralnych (mel frequency cepstral coefficients - MFCC) w diagnozowaniu zawodowych zaburzeń głosu. Materiał i metody: Badaniami objęto 275 próbek głosów patologicznych (głoski „a" w przedłużonej fonacji oraz 4 standaryzowanych zdań) rejestrowanych u nauczycielek z zawodowo uwarunkowanymi łagodnymi zmianami przerostowymi fałdów głosowych (tj. guzkami głosowymi, polipami) oraz 200 próbek głosów prawidłowych kobiet z grupy kontrolnej. Średnia wieku grupy badanej wynosiła 45 lat, a grupy kontrolnej - 43 lata. W badaniach wykonano analizę próbek głosowych za pomocą nieliniowej analizy akustycznej, w której zastosowano parametry MFCC. Wyniki: Po klasyfikacji MFCC przy pomocy odwzorowania Sammona oraz tzw. Maszyny Wektorów Nośnych uzyskano dużą trafność badanej metody. W testach wykonanych dla 475 zarejestrowanych próbek głosu zaburzenia głosu zostały wykryte z 91-procentową czułością i 83-procentową specyficznością dla głoski „a", a dla badanych zdań z czułością i specyficznością w granicach 87-100%. Wnioski: Nieliniowa analiza akustyczna z zastosowaniem współczynników MFCC może być przydatnym, obiektywnym narzędziem potwierdzającym zmiany patologiczne głośni o podłożu zawodowym. Prowadzone są dalsze badania w tym kierunku. Med. Pr. 2013;64(1):29–35

4

Porównanie wyników analizy cepstralnej z innymi parametrami oceny głosu u pacjentów z dysfoniami zawodowymi

80%

Niebudek-Bogusz E. , Strumiłło P. , Wiktorowicz J. , Śliwińska-Kowalska M.

|

tom 64

|

nr 6

805-816

EN

Background: Special consideration has recently been given to cepstral analysis with mel-frequency cepstral coefficients (MFCCs). The aim of this study was to assess the applicability of MFCCs in acoustic analysis for diagnosing occupational dysphonia in comparison to subjective and objective parameters of voice evaluation. Materials and Methods: The study comprised 2 groups, one of 55 female teachers (mean age: 45 years) with occupational dysphonia confirmed by videostroboscopy and 40 female controls with normal voice (mean age: 43 years). The acoustic samples involving sustained vowels "a" and four standardized sentences were analyzed by computed analysis of MFCCs. The results were compared to acoustic parameters of jitter and shimmer groups, noise to harmonic ratio, Yanagihara index evaluating the grade of hoarseness, the aerodynamic parameter: maximum phonation time and also subjective parameters: GRBAS perceptual scale and Voice Handicap Index (VHI). Results: The compared results revealed differences between the study and control groups, significant for MFCC2, MFCC3, MFCC5, MFCC6, MFCC8, MFCC10, particularly for MFCC6 (p < 0.001) and MFCC8 (p < 0.009), which may suggest their clinical applicability. In the study group, MFCC4, MFCC8 and MFCC10 correlated significantly with the major objective parameters of voice assessment. Moreover, MFCC8 coefficient, which in the female teachers correlated with all eight objective parameters, also showed the significant relation with perceptual voice feature A (asthenity) of subjective scale GRBAS, characteristic of weak tired voice. Conclusions: The cepstral analysis with mel frequency cepstral coefficients is a promising tool for evaluating occupational voice disorders, capable of reflecting the perceptual voice features better than other methods of acoustic analysis. Med Pr 2013;64(6):805–816

PL

Wprowadzenie: W ostatnim czasie wśród obiektywnych metod oceny głosu uznaniem cieszy się analiza akustyczna oparta na wyznaczaniu współczynników cepstralnych MFCC (mel-frequency cepstral coefficients). Celem badania była ocena ich zastosowania w diagnozowaniu dysfonii zawodowych w porównaniu z innymi subiektywnymi i obiektywnymi parametrami diagnostycznymi zaburzeń głosu. Materiał i metody: W badaniu wzięły udział 2 grupy kobiet: grupa badana - 55 nauczycielek (średni wiek: 45 lat) z dysfoniami o podłożu zawodowym, potwierdzonymi badaniem laryngowideostroboskopowym, oraz grupa porównawcza - 40 kobiet z głosem prawidłowym (średni wiek: 43 lata). Próbki dźwiękowe (samogłoska ‘a' oraz 4 znormalizowane fonetycznie zdania) poddano analizie MFCC. Wyniki porównano z parametrami akustycznymi (z grupy jittera, z grupy shimmera, parametrem oceny szumów NHR i współczynnikiem chrypki Yanagihary), parametrem aerodynamicznym (maksymalnym czasem fonacji) i parametrami subiektywnymi (skalą percepcyjną GRBAS i wskaźnikiem niepełnosprawności głosowej VHI). Wyniki: Analiza cepstralna wykazała znaczące różnice między grupą badaną a porównawczą, istotne dla współczynników MFCC2, MFCC3, MFCC5, MFCC6, MFCC8, MFCC10, szczególnie dla MFCC6 (p < 0,001) oraz dla MFCC8 (p < 0,009), co może sugerować ich przydatność kliniczną. Z kolei w grupie badanej MFCC4, MFCC8 i MFCC10 istotnie korelowały z większością zastosowanych parametrów obiektywnych oceny głosu. Ponadto współczynnik MFCC8, który u badanych nauczycielek korelował istotnie z wszystkimi ww. 8 parametrami obiektywnymi, wykazał też istotną zależność z cechą dystynktywną A (asthenity) subiektywnej skali GRBAS, cechującej głos słaby, zmęczony. Wnioski: Analiza cepstralna, oparta na wyznaczaniu współczynników MFCC, jest dobrze rokującym narzędziem do obiektywnej diagnostyki dysfonii zawodowych, które bardziej niż inne metody analizy akustycznej odzwierciedla cechy percepcyjne głosu. Med. Pr. 2013;64(6):805–816

5

Porównanie wyników skali dyskomfortu traktu głosowego z obiektywnymi i instrumentalnymi parametrami badania foniatrycznego u nauczycieli rehabilitowanych z powodu zaburzeń głosu

80%

Woźnicka E. , Niebudek-Bogusz E. , Wiktorowicz J. , Śliwińska-Kowalska M.

|

tom 64

|

nr 2

199-206

EN

Background: Diagnostic and therapeutic procedures of occupational dysphonia play a major role in voice self-assessment, which is one of the elements of a comprehensive evaluation of voice disorders. The aim of the study was to assess the applicability of the Vocal Tract Discomfort (VTD) scale to monitor the effectiveness of voice rehabilitation and compare the VTD results with objective and instrumental methods of phoniatric diagnosis. Materials and Methods: The study included 55 teachers (mean age, 47.2) with occupational dysphonia. A comprehensive diagnosis took into account self-assessment by VTD scale, phoniatric examination, including laryngovideostroboscopy (LVSS) and objective measurements of the aerodynamic parameter - the maximum phonation time (MPT). After 4 months of intense rehabilitation, post-therapy examination was performed using the methods specified above. Results: After the treatment, a significant improvement was obtained in the subjective symptoms measured on a VTD scale - assessed both for the frequency (p = 0.000) and the severity (p = 0.000) subscales. Positive effects of the therapy were also observed for the parameters evaluated in the phoniatric study (p < 0.01) and laryngovideostroboscopy (p < 0.01). After voice therapy, there was also an improvement in the objective parameter MCF, which was about 5 seconds longer. Studies have shown that the VTD scale is characterized by high reliability - Cronbach's alpha coefficient in the preliminary test was as follows: for the frequency subscale symptoms - 0.826, and severity - 0.845; similarly high reliability was achieved in the control test, 0.908 and 0.923, respectively. Conclusions: Vocal Tract Discomfort scale can be a valuable tool for assessing voice, and can also be used to monitor the effectiveness of therapy of the occupational dysphonia. Med Pr 2013;64(2):199–206

PL

Wprowadzenie: W postępowaniu diagnostyczno-terapeutycznym w dysfoniach zawodowych ważną rolę odgrywa samoocena głosu, która jest jednym z elementów kompleksowej ewaluacji zaburzeń głosu. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania skali Dyskomfortu Traktu Głosowego (Vocal Tract Discomfort - VTD) w monitorowaniu skuteczności rehabilitacji głosowej, a także porównanie wyników skali VTD z obiektywnymi i instrumentalnymi metodami diagnostyki foniatrycznej. Materiał i metody: Badaniami objęto 55 nauczycieli (średnia wieku: 47,2 lat) z dysfoniami o podłożu zawodowym. Przeprowadzono kompleksową diagnostykę uwzględniającą: samoocenę głosu według skali VTD, badanie foniatryczne z wideostroboskopią, a także pomiar obiektywnego parametru aerodynamicznego - maksymalnego czasu fonacji (MCF). Po 4-miesięcznej intensywnej rehabilitacji głosu wykonano badanie kontrolne z zastosowaniem ww. metod. Wyniki: Po leczeniu uzyskano istotną poprawę w odniesieniu do subiektywnych dolegliwości mierzonych za pomocą skali VTD - zarówno w podskali częstotliwości (p = 0,000), jak i nasilenia (p = 0,000). Pozytywne efekty terapii stwierdzono także dla parametrów ocenianych w badaniu foniatrycznym (p < 0,01) i wideostroboskopowym (p < 0,01). Po rehabilitacji głosu poprawił się też obiektywny parametr MCF, który wydłużył się średnio o 5 s. Badania wykazały, że Skala Dyskomfortu Traktu Głosowego cechuje się wysoką rzetelnością - współczynnik α-Cronbacha w badaniu wstępnym wynosił: dla podskali częstotliwości symptomów - 0,826, dla podskali nasilenia - 0,845. Analogicznie wysoki był w badaniu kontrolnym i wynosił odpowiednio: 0,908 i 0,923. Wnioski: Skala Dyskomfortu Traktu Głosowego może być wartościowym narzędziem oceny głosu, wykorzystywanym także do monitorowania skuteczności terapii dysfonii zawodowych. Med. Pr. 2013;64(2):199–206

6

Assessment of the influence of osteopathic myofascial techniques on normalization of the vocal tract functions in patients with occupational dysphonia

61%

Marszałek S. , Niebudek-Bogusz E. , Woźnicka E. , Malińska J. , Golusiński W. , Śliwińska-Kowalska M.

|

nr 3

225-235

EN

Objectives: Occupational voice disorders are accompanied by increased tension of the external laryngeal muscle which changes the position of the larynx and consequently disturbs the conditions of functioning of the vocal tract. The aim of the study is to assess the use of osteopathic procedures in the diagnosis and treatment of occupational dysphonia. Material and Methods: Study subjects included 40 teachers with chronic diseases of the voice organ (38 women and 2 men) aged from 39 to 59 (mean age: 48.25). Before and after the voice therapy the osteopathic examination according to Libermann’s protocol was performed as well as phoniatric examination including laryngovideostroboscopy (LVSS), assessment of the maximum phonation time (MPT) and the Voice Handicap Index (VHI) score. The voice therapy, scheduled and supervised by a laryngologist-phoniatrician and conducted by a speech-language pathologist, was supplemented with osteopathic myofascial rehabilitation of the larynx. The chisquare McNemar test and non-parametric Wilcoxon matched pairs test were applied in the statistical assessment. Results: The applied interdisciplinary treatment including osteopathic and vocal therapy resulted in a statistically significant decrease in tenderness of muscles raising the larynx (cricothyroid ligament, sternocleidomastoid muscles, and pharyngeal constrictor muscles) and in lowering the tonus (geniohyoid muscles, pharyngeal constrictor muscles and sternocleidomastoid muscles). A significant improvement was also observed in the case of dysfunction of the cricothyroid joint examined during glissando and yawning, as well as in asymmetry of the thyrohyoid apparatus. Moreover, the therapy resulted in significantly better normalization of the head position and better control of the centre of gravity of the body. Statistically significant post-therapy improvement was observed in the phoniatric examination, including VHI scores, MPT results and parameters of videostroboscopic examination. Conclusions: The use of osteopathic therapy helps significantly improve the functions of the vocal tract in patients with occupational dysphonia.