Migracja zarobkowa jest jedną z częstszych przyczyn przemieszczania się ludności. Korzyści płynące z zatrudniania obcokrajowców powodują, że coraz więcej krajów sięga po taki sposób zdobywania nowej siły roboczej. Stanowi ona odpowiedź na potrzeby kadrowe szybko zmieniające się ze względu na postęp technologiczny oraz zmiany na rynku pracy. Z drugiej strony stanowi wyzwanie w zarządzaniu organizacjami. Aby zidentyfikować strukturę zatrudnienia cudzoziemców na rynku międzynarodowym, wykorzystano dane wtórne pochodzące z roczników statystycznych oraz dane pierwotne reprezentowane przez własne badania ankietowe przeprowadzone wśród przedsiębiorstw. Dane te zebrane zostały dla trzech wybranych krajów – Polski, Wielkiej Brytanii i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, które z różnych względów odnotowują na swoim rynku pracy wysoki wskaźnik zatrudniania obcokrajowców. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie najważniejszych różnic i podobieństw wynikających z zatrudnienia zagranicznej siły roboczej z uwagi na różny charakter rynków pracy w wybranych krajach. Do kontekstowego ujęcia badanego zjawiska zastosowano wskaźniki częstości. Z kolei dla ukazania istotnych zależności między krajem, w którym przedsiębiorstwo zatrudnia obcokrajowców, a podstawowymi cechami rynku pracy użyto metody testowania różnic między grupami za pomocą testu wskaźnika ilorazu wiarygodności.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.