Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The lifetime breeding success of male Pied Flycatchers was evaluated over a period of nine years (1991-99). The breeding success of males recorded in at least two breeding seasons, and nesting at least once in the study area, was analysed. The lifespan number of offspring was positively and significantly correlated with longevity. The reproductive investment in the first year of life did not correspond with longevity, and hence non- breeding males in the first year did not compensate for the losses in fecundity. There were no differences in longevity between dark, intermediate and female-like coloured males. Darker males were less successful in their breeding attempts in the first year than paler birds. Breeding in the first year of life positively influenced the future number of fledglings, and the greater investment in reproduction in this year positively affected future brood size in dark males. Among males successfully breeding in the study area from their first season, dark males reared significantly more offspring during their lifetime, and in the first year of life, than paler ones. Nevertheless, in the total sample, lifetime brood size did not vary between differently coloured males, perhaps because dark males are more vulnerable to predators. The general difference between differently coloured males lay in how breeding efforts were distributed during life. Dark males can maximise reproductive investment from the first breeding year, while paler males increased average brood size in the following years of life only.
PL
Badania prowadzono w latach 1991-1999 w oparciu o skalę Drosta (1936) wyodrębniającą siedem typów ubarwienia samców muchołówek. Jeżeli średni typ ubarwienia samca odpowiadał typom od 1 do 3 — zaliczano go do grupy „kontrastowych”. „Pośrednimi” samcami były osobniki charakteryzujące się ubarwieniem odpowiadającym typowi czwartemu, „szarymi” — przynajmniej piątemu. Do badań nad sukcesem lęgowym wykorzystano dane dla samców stwierdzanych przynajmniej w czasie dwóch sezonów lęgowych i przynajmniej raz gniazdujących na terenie objętym badaniami. Stwierdzono, że liczba piskląt była istotnie skorelowana z długością życia samców (Tab. 1). Przystępowanie do lęgów w pierwszym roku nie było związane z długością życia i stąd dla samców nie gniazdujących w pierwszym roku nie stwierdzono zwiększania liczby piskląt w kolejnych latach (Tab. 1, Fig. 1). Nie stwierdzono różnic w długości życia u samców kontrastowo, pośrednio i słabo wybarwionych. Kontrastowo ubarwionym samcom rzadziej niż pozostałym udawało się przystąpić do lęgów w pierwszym roku (Tab. 3, χ2 = 6.0, p < 0.05). Gniazdowanie w pierwszym roku życia pozytywnie wpływały na przyszłą liczbę wychowanych piskląt i większe zaangażowanie rodzicielskie w tym roku korzystnie wpływało na przyszłą wielkość lęgu u kontrastowo ubarwionych samców (Tab. 2). Wśród samców wyprowadzających lęgi od pierwszego sezonu, kontrastowo ubarwione wyprowadzały więcej młodych niż pozostałe (Fig. 2). Mimo to wielkość lęgów generalnie nie różniła się u samców o różnym ubarwieniu, być może dlatego, że kontrastowo ubarwione samce są najbardziej narażone na atak drapieżników.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.