Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Tribological properties of paraffin oil doped with liquid crystalline mezogenes

100%

Ważyńska B. , Okowiak J. , Kołacz S. , Małysa A.

|

tom Vol. 16, No. 3

267-270

EN

The paper presents description and analysis of the results obtained in the investigation performed on a disc-ball tribotester T-11. Samples of 100Cr6 steel were tested, while as lubricant the mixtures of paraffin oil, with addition of 0.5%, 1%, and 2% of liquid crystalline compounds, from two homologous series defined with nOBCAB and nCBB symbols, were used. The friction force and wear of a sample and a counter-sample were measured. The improvement in tribological and anti-wear properties was found for all mixtures in relation to paraffin oil. The best tribological properties and the best wearability were obtained for mixtures with a compound 8CBB. This compound differs from the others in formation of different liquid crystalline phases.

2

Wpływ dodatku substancji mezogennych na właściwości tribologiczne oleju parafinowego

100%

Ważyńska B. , Okowiak J. , Sułek M. W.

|

tom nr 4

301-308

PL

Jako dodatki do oleju parafinowego zastosowano dwa związki, które w stanie czystym tworzą termotropowe ciekłe kryształy. Niewielka różnica w budowie powoduje różnice w strukturze tworzonych mezofaz. 1,4-(trans-n-heksylo-cyclohexylo) 4-izotiocyjanobenzen, oznaczony symbolem 6CHBT, tworzy fazę smektyczną, a 5-n-hexylo-2-(4'-izotiocyjanino-fenylo)-1,3-dioksan, oznaczony jako 6DBT, fazę nematyczną. Właściwości tribologiczne roztworów tych związków w oleju parafinowym wyznaczano za pomocą testera T-11, a ich miarą były opory ruchu. Dla nacisków 10, 20, 30 i 40 N wartości współczynnika tarcia oleju parafinowego i jego roztworów z zawartością 0,2; 0,5; 1 i 2% dodatków różniły się minimalnie. Natomiast przy obciążeniu 50 N najmniejszy współczynnik tarcia wykazywały roztwory zawierające 0,2% i 1% 6DBT oraz roztwory zawierające 0,5% 6CHBT.

EN

Two compounds, which can form thermotropic liquid crystals, were applied as additives to paraffin oil. Slight differences in their structure cause differences in the formation of the mesophases created. 1,4-trans-n-hexyl- 4-iso-thiocyanobenzene (6CHBT) can form a smectic phase, while 5-n-hexyl-2-(4'-isothiocyanoaninophenyl)-1,3-dioxane (6 DBT) - nematic. Tribological properties of paraffin-oil-solutions of these compounds were assessed using the T-11 tester. Under 10, 20, 30 and 40 N loads µ-values for pure paraffin oil and its solutions containing 0.2, 0.5, 1 and 2% of additives were, in the limits of error, constant. At 50 N, however, the smallest friction coefficient was observed in the solutions containing 0.2% and 1% of 6DBT and 0.5% of 6CHBT. The results obtained can be interpreted as a result of formation of liquid-crystalline structures in the surface phase.

3

Nowe kompozyty ceramika-polimer o osnowie z ceramicznego tworzywa porowatego z tlenku glinu

88%

Szafran M. , Lipiec W. , Okowiak J. , Konopka K. , Kurzydłowski K. J.

|

tom R. 3, nr 8

337-342

PL

Przedstawiono wyniki badań dotyczących otrzymywania kompozytów ceramiczno-polimerowych o osnowie z ceramicznego tworzywa porowatego z tlenku glinu, w którego porach umieszczono polimer organiczny. Ceramiczne tworzywo porowate otrzymywano metodą spiekania ziaren elektrokorundu z dodatkiem drobnoziarnistego tlenku glinu jako spoiwa. Polimerem wprowadzanym do porów ceramicznego tworzywa porowatego był polimetakrylan metylu, wprowadzany do wnętrza materiału porowatego na drodze zapełniania porów monomerem przy wykorzystaniu aparatury próżniowej, a następnie przeprowadzania reakcji polimeryzacji w porach tworzywa ceramicznego. Dla zwiększenia przyczepności pomiędzy ceramiką i polimerem, w celu poprawienia właściwości wytrzymałościowych otrzymanego kompozytu, użyto promotora adhezji -krzemoorganicznego środka sprzęgającego 3-amino-propylotrietoksysilanu. Tabela 1 przedstawia wpływ wielkości ziarna elektrokorundu na średnią i maksymalną średnicę porów kształtek sporządzonych z ceramicznego tworzywa porowatego. Kształtki wykonane z ziaren o większej średnicy posiadają większe pory. W tabeli 2 przedstawiono wyniki pomiarów parametrów fizycznych dla kształtek z ceramicznego tworzywa porowatego i kształtek z wprowadzonym polimerem. Pomiary dowiodły, że pory o większej średnicy zostały w większym stopniu wypełnione polimerem. Tabela 3 zawiera wyniki badań wytrzymałościowych poszczególnych rodzajów kształtek. W badaniach wykazano, że obecność polimeru w porach tworzywa ceramicznego, zwłaszcza przy jednoczesnym dodatku promotora adhezji, powoduje znaczny wzrost wytrzymałości mechanicznej kompozytu w porównaniu do ceramicznego tworzywa porowatego - blisko 750%. Na rysunku 1 przedstawiono wykres zależności naprężenie-odkształcenie dla kształtek z polimerem i dla porównania bez polimeru. Z wykresu wynika, że kompozyt tego typu zachowuje się jak ciało pseudoplastyczne. Przedstawiono też zdjęcia mikrostruktury badanych próbek uzyskane w skaningowym mikroskopie elektronowym - dla próbki z ceramicznego tworzywa porowatego (rys. 2) i próbki z ceramicznego tworzywa porowatego z wprowadzonym polimerem z dodatkiem promotora adhezji (rys. 3). Zdjęcia potwierdzają, że zastosowany polimer dobrze zwilża ziarna materiału ceramicznego, a dodatkowe wprowadzenie środka sprzęgającego zwiększa adhezję pomiędzy ceramiczną osnową a wypełnieniem polimerowym. Badania wykazały, że, wprowadzając polimer w pory ceramicznego tworzywa porowatego poprzez polimeryzację monomeru bezpośrednio w porach, można uzyskać kompozyt o stopniu zapełnienia porów dochodzącym do około 73%.

EN

The results of studies concerning the obtaining of ceramic-polymeric composites in which the matrix is a ceramic porous material of alumina, in the pores of which an organic polymer is placed, are presented in the paper. The ceramic porous material was obtained by sintering electrocorundum grains with the addition of fine-grained alumina as a binder. Poly(methyl methacrylate) was the polymer introduced to the pores of the ceramic porous material by filling the pores with the monomer by means of a vacuum apparatus and then carrying out the polymerization in the pores of the ceramic material. An organosilicon coupling agent (3-aminopropyltriethoxysilane) was used for increasing the adhesion between the ceramics and polymer, and to improve the strength properties of the composite obtained. In the studies it has been shown that the presence of the polymer in the ceramic material pores, especially at simultaneous addition of the adhesion promoter, causes a considerable increase in the mechanical strength of the composite in comparison to that of the ceramic porous material. In Table 1 are presented the results of measurements of physical parameters for samples from porous ceramic materials and samples with the introdueed polymer (with and without using a coupling agent); in Table 2 are presented the results of strength studies of particular types of samples. In Figure 1 is presented the stress - strain relationship for samples with the polymer and for comparison without the polymer. From this Figure it results that the composite of this type behaves as a pseudoplastic body. Pictures of the studied samples microstructure obtained in a scanning electron microscope (Figs. 2 and 3) are also presented. The studies show that by introducing the polymer into the pores of the ceramic porous material by polymerizing the monomer directly in the pores, a composite of a considerable degree of pore filling reaching ca. 73% can be obtained.