Jedną z głównych zasad współczesnego nauczania języków obcych jest zasada kognitywności, zwana też zasadą świadomego nauczania, zgodnie z którą cały proces uczenia się i nauczania języka obcego powinien być nacechowany rozumieniem (por. SZAŁEK 2004: 119). W powyższym artykule przedstawione zostały formy uczenia się, wymagające świadomego podejścia i tym samym niemieszczące się w behawiorystycznym modelu nauczania. Najważniejsze z nich to: mapy poznawcze, uczenie się pojęć, uczenie się przez wgląd oraz uczenie się przez obserwację. Wydaje się, że ostatnia z wymienionych form uczenia się, zwana także uczeniem się przez modelowanie, najczęściej występuje w praktyce szkolnej, na przykład w postaci przeróżnych ćwiczeń dialogowych. Jednak związane z tą formą uczenia się: autonomia i samoregulacja ucznia są wciąż zbyt mało rozpowszechnione na lekcjach języka obcego. W nauczaniu pojęć nadal dominują techniki werbalne, takie jak parafrazy, synonimy oraz tłumaczenia na język polski, pomimo większej efektywności technik niewerbalnych. Natomiast coraz większą popularnością w pracy nad słownictwem zaczynają się cieszyć językowe mapy poznawcze, które znaleźć można w wielu współczesnych podręcznikach do nauki języków obcych. Niektóre podręczniki zawierają również strategie odkrywania reguł gramatycznych, wspierając tym samym uczenie się przez wgląd. Ta forma nauczania jest niestety często odrzucana przez nauczycieli, prawdopodobnie nie do końca świadomych pozytywnych efektów uczenia się odkrywczego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.