Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Samozwańcze republiki w ukraińskim Donbasie: udawane quasi-państwa

100%

Lyubashenko I.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2016

|

tom 8(44)

|

nr 1

51-68

PL

Artykuł analizuje organizacje separatystyczne powstałe na wschodzie Ukrainy w 2014 r. – Republiki Ludowe Doniecką i Ługańską. Autor przedstawia podstawowe determinanty, od których zależy funkcjonowanie wspomnianych bytów quasi-państwowych: czynnik polityczny (zgoda w strukturach władzy i elity bytu quasi-państwowego co do realizacji celu danej jednostki); czynnik społeczny (wysokie poparcie ludności dla osiągnięcia tego celu); czynnik ekonomiczny (pozyskiwane środki finansowe i materialne); niski potencjał państwa macierzystego; patronat podmiotu zewnętrznego. Dostępne dane wskazują, że w przypadku analizowanych republik samozwańczych brakuje spoiwa politycznego czy ekonomicznego, choć istnieje prawdopodobieństwo umocnienia poparcia dla ich funkcjonowania wśród ludności lokalnej. Byty te stanowią przede wszystkim wygodne narzędzie dla prowadzenia specyficznej polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy.

EN

The article analyzes the separatist organizations, which came to existence in the east of Ukraine in 2014 - Donetsk and Luhansk People's Republics. The author analyzes the basic determinants of survival of these quasi-state entities: the political factor (agreement in the structures of power and elites of the quasi-state on their ultimate political objective); social factor (high level of public support to achieve this objective); economic factors (available financial and material resources); low potential of a parent state; patronage of external actor. Available data indicate that analysed self-proclaimed republics lack political or economic binder. On the other hand, there is a relatively high probability of strengthening of public support among local inhabitants for both organisations. Analysed entities constitute primarily a convenient tool for the conduct of specific foreign policy of the Russian Federation towards Ukraine.

2

Determinanty preferencji wyborczych: Polska w latach 1997–2015

51%

Żerkowska-Balas M. , Lyubashenko I. , Kwiatkowska A.

Studia Socjologiczne

|

2016

|

nr 4(223)

69-96

PL

Niniejszy artykuł podejmuje problematykę czynników determinujących decyzje wyborcze w Polsce po upadku komunizmu. Podstawowym celem jest odpowiedź na pytanie, czy w badanym okresie zestaw czynników motywujących obywateli do oddania głosu na określoną partię polityczną pozostawał stały, czy też zmieniał się wraz z upływem czasu. Analiza została oparta na danych Polskiego Generalnego Studium Wyborczego z lat 1997, 2005 i 2015 (które zostały wybrane jako najważniejsze momenty z punktu widzenia funkcjonowania polskiej demokracji). Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że wbrew oczekiwaniom wynikającym z dotychczasowej wiedzy na temat determinant preferencji wyborczych, zmienne opisujące status społeczny obywateli niezmiennie najlepiej wyjaśniają skłonność do głosowania Polaków na poszczególne partie polityczne. Kwestie ideologiczno-kulturowe i ekonomiczne, choć pomagają wyjaśniać zachowania elektoratu, to jednak mają znacznie mniejszą moc eksplanacyjną.

EN

This article contains an analysis of the factors determining electoral decisions in post-communist Poland. The primary objective is to answer the question of whether the set of determinants motivating citizens to vote for a certain political party has remained constant or has changed over time. The analysis was based on data collected by the Polish General Electoral Study in 1997, 2005, and 2015 (these dates were chosen as important moments in terms of the functioning of Polish democracy). The analysis leads to the conclusion that – contrary to expectations based on current knowledge about the determinants of electoral preferences – variables describing the social status of citizens continue to be the best predictors of their propensity to vote for particular political parties. Although ideological-cultural and economic factors may be helpful in clarifying the electorate’s behavior, their explanatory power is comparatively much less.

3

Kto kształtuje polską politykę – o aktywności i nieaktywności wyborczej Polaków

51%

Cześnik M. , Kotnarowski M. , Lyubashenko I.

Studia Socjologiczne

|

2016

|

nr 4(223)

41-68

PL

Artykuł przedstawia porównanie trzech grup obywateli, określonych przez nas jako „wygrani” (oddający głos na partie, które w wyniku głosowania tworzą rządy), „przegrani” (oddający głos na partie znajdujące się w opozycji lub niedostające się do parlamentu) oraz „nieobecni” (nieuczestniczący w głosowaniu). Naszym celem jest odpowiedź na pytanie, na ile grupy te są do siebie podobne pod względem preferencji i przekonań ideologicznych, stosunku do konkretnych polityk sektorowych oraz pod względem cech socjodemograﬁcznych. Relacje te zostały przedstawione w ujęciu dynamicznym. Analiza została oparta na danych Polskiego Generalnego Studium Wyborczego (edycje badania z lat 1997, 2001, 2005, 2007, 2011, 2015). Przeprowadzona analiza pozwala twierdzić, że poglądy, wartości, przekonania i preferencje niegłosujących bywają zaskakująco zbieżne z poglądami obywateli, którzy oddali swój głos, a przez to nawiązali więź reprezentacji czy to z partiami zwycięskimi, czy też z partiami opozycyjnymi. Oznacza to z kolei, że nieobecni nie stanowią grupy przebywającej niejako na peryferiach polskiej polityki. Ponadto nie zaobserwowano żadnej tendencji świadczącej o wzrastającej marginalizacji niegłosujących obywateli.

EN

This article presents a comparison of three groups of citizens, which we have deﬁned as ‘winners’ (those who voted for the parties forming the government), ‘losers’ (those who voted for the parties becoming the opposition) and ‘the absent’ (citizens who abstained from voting). Our goal is to answer the question of how these groups are similar in regard to ideological beliefs, preferences for speciﬁc sectoral policies, and socio-demographic characteristics. The results of our study are presented dynamically. The analyses are based on Polish General Election Study data (study editions of the years 1997, 2001, 2005, 2007, 2011, 2015). According to our ﬁndings, the views, values, beliefs, and preferences of non-voters are sometimes surprisingly consistent with the views of the citizens who did vote. This means that non-voters have been represented in Parliament by either the governing parties or the opposition parties. Hence, we argue that non-voters do not hold a position on the periphery of Polish politics. We also do not observe any trends demonstrating the increasing marginalisation of non-voting citizens in the Polish parliament.