The aim of this paper is to identify and explore nature of superior-subordinate relationship and the different uses of empowerment in organizations where employees and managers are of different nationalities. The hypothesis formulated in the study was that a correct relationship fosters empowerment, but this is conditioned by whether or not the work environment is an international one. The research was conducted using the CAWI technique on a non-randomly selected sample of 277 respondents, and confirms a positive correlation between empowerment and the quality of relationships, and also between empowerment and the type of relationship. Moreover, the perception of relationships is modified when an international working environment is considered. In all models, the formal relationship proves to be an irrelevant factor in the use of empowerment. As far as the origin of the superior is concerned, when the superior is a foreigner, the quality, and not the type of the relationship, is the crucial factor. However, an informal relationship becomes important when there are no foreigners. This may cause certain threats in a situation where the company expands internationally.
The outbreak of the COVID-19 pandemic contributed to a very large increase in the proportion of time spent working remotely to total working time. To date, this form has been used primarily by enterprises with branches dispersed across one or multiple countries. This form of performing duties by employees brought a number of benefits in the form of acceleration of decision-making processes, and reduction of time and costs. In the past, teleworking time was regulated according to needs and supported by a significantly reduced number of face-to-face employee meetings. With the outbreak of the COVID-19 pandemic, remote work has become the main or only form of contact with colleagues and superiors in many situations related to the ban on movement, regardless of the place of business. At that time, employers were concerned that it would not result in a decrease in employee engagement and job satisfaction. The article was intended to identify and assess the relationship and cause-and-effect relationship between commitment and job satisfaction in the context of remote work. The results of the study helped to expand knowledge about relationships. It has been confirmed that there is a positive relationship between employee engagement and job satisfaction; In addition, employees distinguish between commitment to work and organization, and the impact of types of commitment on job satisfaction varies. It has also been shown that both remote work and employee involvement affect their job satisfaction.
PL
Wybuch pandemii COVID-19 przyczynił się do bardzo dużego przyrostu czasu pracy zdalnej w czasie pracy ogółem. Dotychczas korzystały z niej przede wszystkim przedsiębiorstwa, które charakteryzowały się rozproszonymi w jednym lub w wielu krajach oddziałami. Ta forma wykonywania obowiązków przynosiła szereg korzyści w postaci przyspieszenia procesów decyzyjnych, redukcji czasu i kosztów. W przeszłości wymiar czasu telepracy był regulowany i wspierany bezpośrednimi spotkaniami pracowników adekwatnie do potrzeb. Wraz z wybuchem pandemii COVID-19 praca zdalna w wyniku wprowadzonych ograniczeń stała się główną lub jedyną formą kontaktów ze współpracownikami i przełożonymi, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności. Pojawiła się wówczas obawa pracodawców, czy nie spowoduje ona pogorszenia przebiegu procesów w organizacji w wyniku obniżenia zaangażowania pracowników oraz ich satysfakcji z pracy. Celem rozważań w artykule była identyfikacja oraz ocena związku i zależności przyczynowo-skutkowej pomiędzy zaangażowaniem a satysfakcją z pracy w kontekście pracy zdalnej. W opracowaniu przedstawiono wyniki sondażowych badań opinii przeprowadzonych techniką CAWI na nielosowo dobranej próbie 277 pracowników, to jest osobach pracujących w środowisku międzynarodowym. Badanie przyczyniło się do poszerzenia stanu wiedzy na temat wspomnianej relacji. Potwierdzono, iż istnieje pozytywny związek pomiędzy zaangażowaniem pracowników a ich satysfakcją z pracy, ponadto pracownicy rozróżniają zaangażowanie w pracę i w organizację, a oddziaływanie rodzajów zaangażowania na satysfakcję z pracy jest różne. Wykazano też, iż zarówno praca zdalna, jak i zaangażowanie pracowników wpływają na ich satysfakcję z pracy.
Cel: Artykuł ma charakter eksploracyjny i jego głównym celem jest przybliżenie problematyki zaangażowania pracowników w kontekście relacji menedżer–pracownik oraz zaproponowanie w formie modelu procesu przygotowania menedżera do budowania relacji i kształtowania zaangażowania pracowników w zagranicznym oddziale organizacji. Metodyka: W opracowaniu zastosowano jakościową metodę badania w formie indywidualnych wywiadów pogłębionych (IDI), przeprowadzonych z menedżerami najwyższego szczebla organizacji działających na arenie międzynarodowej. Wyniki: Relacja menedżer–pracownik ewoluuje. Aby proces jej rozwoju był bardziej satysfakcjonujący dla obu stron, należy w nim zintegrować teorię LMX i koncepcję POS. Ten proces zmian związany jest z cechami nie tylko kulturowymi, ale także osobowościowymi menedżerów i ich doświadczeniem w działaniu w organizacjach międzynarodowych. Różnice kulturowe mogą znacząco wpłynąć na relacje i zaangażowanie pracowników. Wydaje się jednak, że także wartości uniwersalne, takie jak szacunek i zaufanie, kształtują dynamikę przebiegu tego procesu. Implikacje i rekomendacje: Aby ograniczyć, a właściwie zminimalizować wpływ czynnika kulturowego na relację menedżer–pracownik, należy znaleźć odpowiedni styl przywództwa i dostosować go do każdej jednostki. O powodzeniu procesu decyduje rozpoznanie przez doświadczonego menedżera potrzeb pracownika i wdrożenie pozytywnych metod motywacji. Oryginalność/wartość: Artykuł ma na celu włączenie się do dyskursu na temat integracji LMX i POS w kontekście stylu przywództwa w IWE. Obydwa podejścia należy badać równolegle, aby zidentyfikować kluczowe determinanty sukcesu menedżera wykraczające poza wymiar międzykulturowy.
EN
Aim: The primary objective of this article is to thoroughly explore the issue of employee commitment within the context of the manager-employee relationship and proposing a model of the process of preparing manager to build superior-subordinate relation and form employee commitment in the organisation’s foreign branch. Methodology: The qualitative method of research was implemented in the form of individual in-depth interviews (IDIs) conducted with top managers of internationally operating organisations. Results: Manager-employee relationships evolve. To make the process more satisfactory for both sides, the Leader-Member Exchange (LMX) theory and Positive Organizational Scholarship (POS) concept should be integrated in it. Both concepts are inherently linked to employee management in the international environment. Furthermore, LMX is evolving towards relational leader-member exchange (RLMX). The process of adaptation to a new work environment is connected not only with the cultural, but also personal characteristics of managers and their experience in operating in international organizations. Cultural differences can significantly affect supervisor-superior relation and employee commitment. Nevertheless, it also seems that universal virtues such as respect and trust, shape the dynamism of the process, which consists of stages described in the conceptual model. Implications and recommendations: To reduce or actually minimise the impact of cultural factors on relations between managers and employees, it is necessary to find the appropriate style of leadership and adjust it to each individual. What makes the process successful is the recognition of local employees’ needs as well as the implementation of positive motivation methods. Originality/value: The article aims to contribute to the discourse on LMX and POS in the context of leadership style in international work environment (IWE). Both approaches should be studied in parallel to identify the key determinants of a manager’s success, reaching beyond the cross-cultural dimension. Contrary to the models presented in the literature, the proposed model is based on managers’ perception of the process of adaptation to the host country’s culture.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.