Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Intra- and interspecific relations in parasites. Ecological populational theories and parasitology. Symposium: "Modern ecological problems in parasitology", Dziekanow Lesny near Warsaw, April 4-5, 1973

100%

Tarwid K.

nr 5

Rozważania teoretyczne nad ekologiczną rolą mszyc w lesie

100%

Tarwid K.

nr 1-2

O potrzebie opracowania przewodnika do rozpoznawania jednostek systematycznych masowo występujących muchówek (Diptera)

63%

Tarwid K.

Wiadomości Entomologiczne

1987

tom 07

nr 1-2

Analyse du phenomene de predation en experience de terrain avec les araignees et les moustiques silvestres

51%

Dabrowska-Prot E. , Luszczak J. , Tarwid K.

nr 4-5

Przeprowadzono eksperymentalne badania terenowe nad zjawiskiem drapieżnictwa 4 gatunków pająków (Tetragnatha montana Simon, Linyphia triangularis Clerck, Dolomedes fimbriatus Clerck, Theridion ovatum Clerck) na komarach leśnych najliczniej występujących w badanym terenie [Aedes maculatus (Meig), Aedes punctor Kirby, A. communis (Meig.) i A. cinereus Meig.]. Badania prowadzono w drzewostanie olchowym Puszczy Kampinoskiej, dogodnym środowisku życia tak dla ofiar, jak drapieżców. Przeprowadzono ogółem kilkadziesiąt eksperymentów w izolatorach o wymiarach 1 X 1,5 X 3 m, skonstruowanych z prętów metalowych obciągniętych tiulem. Dno izolatorów stanowiła ściółka leśna i rośliny runa. Badano ogólny przebieg redukcji komarów przez gatunki pająków różniące się szeregiem ważnych właściwości ekologicznych, np. aktywnością w stosunku do ofiar i sposobem połowu zdobyczy. Stwierdzono różną intensywność redukcji komarów przez badane gatunki pająków oraz redukcji komarów przez jeden gatunek pająka w zależności od sytuacji ekologicznej. Różnice w intensywności drapieżnictwa różnych gatunków pająków określono ilościowo za pomocą wskaźnika presji pająków. Stwierdzono, że najsilniejszą presję na komary wywierał w warunkach eksperymentalnych gatunek T. montana, dość silną D. fimbriatus, a znacznie słabszą T. ovatum i L. trianqularis. Stwierdzono występowanie kilku typów przebiegu redukcji komarów. Badano korelacje między typami redukcji a zagęszczeniem ofiar i ich drapieżców. Nie stwierdzono realizowania się prostej zależności między tymi elementami. Próbowano związać przebieg redukcji z różnymi sytuacjami ekologicznymi w eksperymentach, np. ze zmianami wskaźnika aktywności komarów i pająków w różnych fazach przebiegu eksperymentu.