Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Właściwości akustyczne poliuretanów i polisiloksanów oraz kompozytów poliuretanowych

100%

Król P.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Chemia

|

2002

|

tom z. 18 [194]

49-64

PL

W pracy dokonano przeglądu literatury i zamieszczono właściwości akustyczne wybranych tworzyw polimerowych. Zaprezentowano metody obliczania szybkości przenoszenia się dźwięku oraz współczynnika absorpcji fali akustycznej w tworzywach sztucznych na podstawie modeli półempirycznych opracowanych przez van Krevelena, opartych na addytywności oddziaływań między grupami funkcyjnymi jednostek konstytucyjnych polimerów, oraz sposoby doświadczalnego pomiaru wielkości akustycznych. Modele te zastosowano do opisu właściwości mechanicznych i akustycznych pianek oraz elastomerów poliuretanowych i silikonowych. Podano szczegółowe przykłady zastosowania polimerowych izolacji akustycznych, między innymi jako paneli w budownictwie oraz wielowarstwowych kompozytów polimerowych z rdzeniem z pianki poliuretanowej.

EN

A review of literature and experimental data on the effect of structure of polymeric materials on their mechanical and acoustic properties is presented. The methods of evaluation of acoustic properties including data processing procedures are discussed. The emphasis is put on the semi-empirical models, developed by van Krevelen, which are based on the additivity principle of interactions between functional groups and units in polymers. The models have been used to characterize mechanical and acoustic properties of polyurethanes and to conclude on the possible applications of these modern materials. Moreover, construction of multi-layer sheets and panels was discussed which were produced on the basis of polyurethane foams and elastomers. The contribution from the chemical structures and construction of the materials was observed to the final performance properties of those products which were employed as thermal insulation and acoustic insulation materials, and vibration damping materials, applicable for example in prefabricated elements in civil engineering.

2

Modyfikacja chemiczna i fizyczna poliuretanów jako metoda otrzymywania elastycznych mas kitowych

100%

Król P.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

tom Vol. 50, nr 23

229-232

PL

Przedstawiono metodę otrzymywania elastycznej szpachlówki poliuretanowej Elastofix. Istotą metody jest przygotowanie bardziej gęstej struktury metrycy poliuretanowej. Określono własności przetwórcze i aplikacyjne otrzymywanych prepolimerów, szpachlówek i usieciowanych pokryć. Niniejsza praca stanowi podstawę dla innych zastosowań szpachlówek produkowanych z poliuretanów.

EN

Modified polyurethane Elastifix putty preparation of more dense structure of polyurethane matrix. Processing and application properties of obtained prepolymers, putties and crosslinked coatings have been determined. That work has a basic character for the other applications of putties made of polyurethanes.

3

Zagospodarowanie ścieków przemysłowych w procesach oczyszczania i termicznej obróbki odpadów na terenie firmy Port Service w Gdańsku

100%

Król P.

Forum Eksploatatora

|

2014

|

tom Nr 6 (75)

36-38

PL

Firma Port Service Sp. z o.o. zajmuje się odbiorem, transportem, przetwarzaniem oraz unieszkodliwianiem płynnych i stałych odpadów niebezpiecznych pochodzących z różnych gałęzi przemysłu. Oferta zakładu obejmuje między innymi odbiór odpadów płynnych i z jednostek morskich w porcie i na redzie, przetwarzanie odpadów płynnych poprodukcyjnych, szlamów, zużytych olejów on płynów chłodniczych, unieszkodliwianiem odpadów medycznych i weterynaryjnych, przetwarzaniem osadów, neutralizacją środków ochrony roślin i wiele innych. Ze względu na szeroką ofertę, ale również dużą konkurencję, firma Port Service wciąż podnosi poziom świadczonych usług, zarówno w zakresie obsługi klienta, jak i wprowadzania nowych rozwiązań technologicznych.

4

Ekologiczne uwarunkowania rozwoju technologii wytwarzania i stosowania tworzyw poliuretanowych

100%

Król P.

Przemysł Chemiczny

|

2010

|

tom T. 89, nr 7

923-926

5

Efektywność transportu i skuteczność działań ratowniczo-gaśniczych w kontekście bezpieczeństwa pożarowego liniowych obiektów drogowych

100%

Król P.

Logistyka

|

2015

|

tom nr 4

7747--7756, CD2

PL

W artykule poddano gruntownej analizie i dyskusji podstawowe wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego liniowych obiektów drogowych: mostów, tuneli i dróg, wynikających z treści zapisów aktów prawnych obowiązujących na terenie Polski oraz państw członkowskich Unii Europejskiej. W odniesieniu do tuneli w przepisach tych przyjęto kryteria oceny w zakresie odporności ogniowej odnoszące się do systemu klasyfikacji stosowanego w budynkach, co jest podejściem co najmniej dyskusyjnym, z uwagi na zupełnie inny charakter oddziaływań termicznych. W przypadku mostów, kryteriów dotyczących odporności ogniowej konstrukcji nie precyzuje się w ogóle. W pracy podano przykładowe umowne krzywe nominalnych modeli pożarów, wykorzystywane w badaniach tuneli komunikacyjnych, w krajach Europy Zachodniej. Na podstawie analizy danych statystycznych z przeszłych pożarów mostów pochodzących z rynku amerykańskiego i obejmujących głównie pomierzone wartości temperatury gazów pożarowych, zaproponowano krzywe modelowe, jakie mogą znaleźć zastosowanie przy ocenie bezpieczeństwa pożarowego obiektów mostowych.

EN

The study presents the results of a thorough analysis and discussion of basic requirements for the fire safety of such a roadway structures as bridges, tunnels and roads, resulting from the provisions of legal acts being in force in Poland and other member states of the European Union. In the case of structural elements of tunnels the criteria for fire resistance adopted for the evaluation are related to the classification system used in buildings. Such an approach may be questionable as in case of tunnels the completely different nature of thermal actions should be taken into account. In the case of bridges the criteria for evaluation of their fire resistance are not specified at all. The paper gives examples of nominal fire models and time-temperature curves used in Western European countries during the fire tests of underground structures, particularly communication tunnels. Based on the former analysis of statistical data coming from fires of bridges in the US, and related mostly to the level of measured temperatures of fire gases, the model curves that could be used to assess the fire safety of bridges were proposed.

6

Wybrane zagadnienia degradacji sztywności zginanych połączeń zakładkowych wykonanych z użyciem wkrętów samowiercących i kleju

100%

Król P.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Budownictwo i Inżynieria Środowiska

|

2008

|

tom z. 50 [256]

153-164

PL

Zaprezentowano wyniki badań własnych autora poświęconych analizie degradacji sztywności zginanych połączeń zakładkowych wykonanych pomiędzy elementami z kształtowników giętych z blach cienkich. W przeprowadzonych rozważaniach uwzględniono oprócz tradycyjnych łączników w postaci wkrętów samowiercących także kleje do metali, nie stosowane dotychczas szerzej do łączenia elementów konstrukcji budowlanych. W każdym z analizowanych przypadków wcześniejsza aplikacja kleju na powierzchnie łączonych elementów wykazała istotne zwiększenie sztywności początkowej i zmniejszenie odkształcalności węzłów w stosunku do analogicznych połączeń wykonanych jedynie przy użyciu samych wkrętów.

EN

The results of thorough analysis on stiffhess' degradation of selected types of lap joints in thin sheet metal structures have been presented. The analysis, apart from traditional connectors in form of self-drilling screws, included also metal-bonding adhesives, which have not been broadly used in building construction joints so far. In each of the analyzed cases, earlier application of adhesive on the surfaces of bonded elements revealed significant increase in initial stiffness and decrease in strain as against analogical screwed joints.

7

Zastosowanie modeli matematycznych w technologii polimerów

100%

Król P.

Przemysł Chemiczny

|

1998

|

tom T. 77, nr 11

411-414

8

Wybrane zagadnienia nośności zakładkowych połączeń klejowych i klejowo-śrubowych

100%

Król P.

Przegląd Budowlany

|

2003

|

tom R. 74, nr 6

30-33

9

Poliuretany - Przegląd 60-letniego rozwoju ich syntezy i zastosowań

100%

Król P.

Polimery

|

2009

|

tom T. 54, nr 7-8

489-500

PL

W artykule stanowiącym przegląd literatury dotyczący rozwoju technologii z dziedziny poliuretanów (PUR) w ciągu 60. ostatnich lat omówiono zagadnienia, już dziś historyczne, związane z otrzymywaniem surowców - diizocyjanianów i dioli - oraz klasycznych wielkocząsteczkowych związków poliuretanowych, takich jak elastomery i pianki. Przedstawiono syntezę PUR metodą stopniowej poliaddycji wraz z jej modelowaniem kinetycznym a także proces reaktywnego formowania elastomerów poliuretanowych. Zaprezentowano najnowsze technologie obejmujące wytwarzanie ekologicznych wodnych klejów i lakierów PUR opartych na dyspersjach wodnych typu jonomerów oraz sposoby otrzymywania kopolimerów uretanowo-akrylowych i uretanowo-siloksanowych typu core-shell. Podano także kilka przykładów najnowszych zastosowań PUR (wytrzymałe mechanicznie nanokompozyty, biozgodne materiały medyczne lub ciekłokrystaliczne materiały dla elektroniki i optyki). Zasygnalizowano problem zagospodarowania odpadów poliuretanowych.

EN

The article is a review of development of polyurethanes (PUR) technologies during past 60 years. The problems, now being historical, concerning the preparation of raw materials: diisocyanates and diols (Scheme A) and classical macromolecular polyurethane compounds such as elastomers or foams (Fig. 1, 6) were discussed. PUR synthesis via gradual polyaddition (Fig. 2, 3), its kinetic modeling (Fig. 4, Table 1) and the process of reactive molding of polyurethane elastomers (Fig. 5) were presented. The newest technologies concerning the preparation of ecological PUR adhesives and varnishes based on ionomer type aqueous dispersions and the methods of production of core-shell type urethane-acrylic or urethane-siloxane copolymers are described. Selected examples of new applications of PUR are given: mechanically stable nanocomposites, biocompatible materials for medicine, liquid crystalline materials for electronics and optics. The problem of PUR waste management was mentioned (Fig. 7).

10

Numerical simulation of polymerization processes of diisocyanates and diols

63%

Król P. , Heneczkowski M.

Polimery

|

2000

|

tom T. 45, nr 3

161-171

EN

Ax experimentally verified kinetic model of stepwise polyaddition, involving a sieries of consecutive and parallel reactions, was used to simulate the reaction of diisocyanates with diols to yield linear polyurethanes. The underlying assumptions and the method do dierive model equations are given; the technological interpretation of model parameters is described.

PL

Opracowany i zweryfikowany diświadczalny model kinetyczny procesu stopniowej poliaddycji, oparty na kinetycznym schemacie ciągu reakcji następczo-równoległych wykorzystano do symulowania reakcji diizocyjanianów z diodami, prowadzących do otrzymania liniowych poliuretanów (PUR).

11

Synteza kopolimerów polistyren-b-poliuretan-b-polistyren metodą polimeryzacji ARGET ATRP. Cz. I. Synteza makroinicjatora i mechanizm polimeryzacji

63%

Król P. , Chmielarz P.

Polimery

|

2015

|

tom T. 60, nr 5

316--321

PL

Po raz pierwszy metodą ARGET ATRP syntetyzowano kopolimery trójblokowe — polistyren-b-poliuretan-b-polistyren (PS-b-PUR-b-PS), z wykorzystaniem specjalnie do tego celu wytworzonego makroinicjatora bromouretanowego (MBP-PUR-MBP) jako produktu przejściowego reagującego ze styrenem w obecności katalizatora — CuBr2 oraz N,N,N',N”,N”-pentametylodietylenotriaminy (PMDETA) — pełniącej rolę czynnika kompleksującego. Stwierdzono liniowy wzrost zarówno ciężaru cząsteczkowego powstającego kopolimeru w funkcji konwersji styrenu, jak i wartości wyrażenia ln([M]0/[M]) w funkcji czasu polimeryzacji. Duże wartości współczynników korelacji liniowej badanych zależności potwierdzają przebieg procesu powstawania kopolimerów trójblokowych zgodnie z mechanizmem polimeryzacji ATRP.

EN

The polystyrene-b-polyurethane-b-polystyrene (PS-b-PUR-b-PS) tri-block copolymers were synthesized for the first time using ARGET ATRP method. Aspecially prepared for this purpose bromourethane macroinitiator (MBP-PUR-MBP) was used as an intermediate product reacting with styrene in the presence of CuBr2 catalyst and N,N,N',N”,N”-pentamethyldiethylenetriamine (PMDETA) as a complexing agent. It was found that both the molecular weight of the resulting copolymer versus styrene conversion as well as the value of ln([M]0/[M]) as afunction of polymerization time increase linearly. High values of the linear correlation coefficients for the studied relationships indicate that the formation of tri-block copolymers takes place according to ATRP mechanism.

12

Przegląd najważniejszych metod kontrolowanej polimeryzacji rodnikowej. Cz. II. CRP z przeniesieniem atomu (ATRP) i przemysłowe wykorzystanie procesu

63%

Król P. , Chmielarz P.

Polimery

|

2011

|

tom T. 56, nr 6

429-438

PL

W pierwszej części dwuczęściowej publikacji scharakteryzowano metody SFRP i RAFT [1], natomiast w poniższej drugiej części szczegółowo opisano nowe metody modyfikacji inicjowania, aktywacji i dezaktywacji ATRP, włączając w to inicjatory do ciągłej regeneracji aktywatora (ICAR), aktywatory regenerowane zgodnie z mechanizmem przeniesienia elektronu (ARGET) oraz aktywatory tworzone w wyniku przeniesienia elektronu (AGET). Jak wynika z przedstawionych danych literaturowych, w ostatnich latach w obszarze każdej z tych metod nastąpił wyraźny postęp umożliwiający syntezę polimerów o kontrolowanych dużych i małych ciężarach cząsteczkowych, funkcjonalizację różnymi grupami końcowymi i wytwarzanie polimerów o nietypowej dotąd topologii (nanorurki, cząstki core-shell) oraz kopolimerów blokowych.

EN

This article is the second of a two-part series on controlled radical polymerization and is a continuation of the first part, which focused on the characterization of SFRP and RAFT methods [1]. A detailed description of novel modification methods of initiation, activation and deactivation in ATRP. New developments on the application of initiators for continuous activation regeneration (ICAR), activators generated as a result of electron transfer (AGET) as well as the regeneration of activators by the electron transfer mechanism (ARGET) are hereby presented. An analysis of the data presented in the literature has led to the conclusion, that in the recent years there has been a pronounced development in each of these methods enabling the synthesis of controlled polymers of high and low molecular weight, functionalized with various terminal groups, possessing unique topology (nanotubes, core-shell particles) or block copolymers.

13

Study on the synthesis of brominated epoxy resins

63%

Król P. , Król B.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2003

|

tom Vol. 5, nr 3

82-83

EN

Brominated low-molecular-weight epoxy resins were synthesised in the reaction of epichlorohydrin and tetrabromobisphenol A, with varied condensation temperatures. The rheological, thermal and mechanical properties of resins were investigated and specified.

14

Synteza kopolimerów polistyren-b-poliuretan-b-polistyren metodą polimeryzacji ARGET ATRP. Cz. II. Struktura chemiczna, właściwości termiczne i powierzchniowe

63%

Król P. , Chmielarz P.

Polimery

|

2015

|

tom T. 60, nr 6

377--384

PL

Scharakteryzowano strukturę chemiczną oraz właściwości termiczne i powierzchniowe zsyntetyzowanego uprzednio [1] makroinicjatora bromouretanowego (MBP-PUR-MBP) i kopolimeru uretanowo-styrenowego. Wyniki badań spektroskopowych (FT-IR, 1H i 13C NMR) i analiz termicznych (DSC, TGA) potwierdzają oczekiwaną strukturę chemiczną otrzymanych związków. Badania właściwości powierzchniowych (chropowatości, kąta zwilżania, SEP) folii polimerowych wytworzonych z próbek kopolimerów pobieranych w kolejnych etapach polimeryzacji wskazują, poprzez zarejestrowany wzrost hydrofobowości, na obecność blokowych segmentów pochodzących od PS.

EN

The chemical structures of the synthesized previously [1] bromourethane macroinitiator (MBP-PUR-MBP) and urethane-styrene copolymer were determined using FT-IR, 1H and 13C NMR spectral methods and confirmed by the results of thermal analysis (DSC and TGA). The studies of surface properties (roughness, contact angle and SFE) of polymer films prepared from these copolymers indicate, by an increase in hydrophobicity, the presence of block segments derived from PS.

15

Synteza oraz właściwości termiczne i aplikacyjne anionomerów poli(uretanowo-dimetylosiloksanowych). Cz. II. Właściwości termiczne i aplikacyjne

63%

Byczyński Ł. , Król P.

Polimery

|

2013

|

tom T. 58, nr 4

263-269

PL

Anionomery poli(uretanowo-dimetylosiloksanowe) (PUR-PDMS) otrzymano metodą 3- i 4-etapową, przy użyciu diizocyjanianu izoforonu (IPDI) i poli(oksytetrametyleno)diolu (PTMG), częściowo zastępowanego polidimetylosiloksanami (PDMS) różniącymi się strukturą łańcucha. Wbudowującym się do łańcucha poliuretanu związkiem jonogennym był kwas 2,2-bis(hydroksymetylo)propionowy (DMPA), neutralizowany trietyloaminą (TEA), przedłużaczem zaś była etylenodiamina (EDA). Badania degradacji termicznej metodą TGA w atmosferze azotu lub powietrza pozwoliły na analizę przebiegu procesu dekompozycji oraz ocenę wpływu obecności polisiloksanów na stabilność termiczną anionomerów PUR-PDMS. Degradacja w atmosferze azotu przebiegała dwuetapowo, w powietrzu natomiast mechanizm dekompozycji był bardziej skomplikowany i obejmował 4 etapy. Zauważono, że wraz ze wzrostem udziału wbudowanego do łańcucha polimeru PDMS, temperatura odpowiadająca maksymalnej szybkości II etapu rozkładu ulega obniżeniu, co świadczy o niewielkim wzroście stabilności termicznej anionomerów PUR modyfikowanych polisiloksanami. Ze wstępnych badań aplikacyjnych wynika, że wytworzone powłoki PUR-PDMS wykazują tendencję fragmentów hydrofobowych wbudowanego polisiloksanu do migracji ku powierzchni polimeru, co korzystnie zwiększa hydrofobowość, przyczynia się jednak także do spadku odporności na ścieranie badanych powłok.

EN

Poly(urethane-dimethylsiloxane) anionomers (PUR-PDMS) were synthesized in two- and three-stage process, with the use of isophorone diisocyanate (IPDI) and poly(oxytetramethylene) diol (PTMG), partially replaced by polydimethylsiloxane diols (PDMS) with different chain structures. 2,2-bis(hydroxymethyl)propionic acid (DMPA) neutralized with triethylamine (TEA) was used as the ionogenic component built into the polyurethane chain and ethylenediamine (EDA) as the extender. Studies on the thermal degradation using TGA analysis in nitrogen or air atmosphere enabled us to investigate the decomposition process and to evaluate the effect of the presence of polysiloxanes on the thermal stability of PUR-PDMS anionomers. The degradation in nitrogen took place in two stages, while in air the decomposition mechanism was more complicated and involved four stages. It was observed that the temperature corresponding to the maximum rate of the second decomposition stage decreases with an increase in the content of PDMS built-into the polymer chain, which indicates a small increase in the thermal stability of polysiloxane-modified PUR anionomers. From the preliminary performance tests it appears that the hydrophobic fragments of the built-in polysiloxane have a tendency to migrate towards the polymer surface in the produced PUR-PDMS coatings, with the advantage of the increased hydrophobicity but at the expense of a decreased abrasion resistance of the coatings.

16

Synteza oraz właściwości termiczne i aplikacyjne anionomerów poli(uretanowo-dimetylosiloksanowych)

63%

Byczyński Ł. , Król P.

Polimery

|

2013

|

tom T. 58, nr 3

188-194

PL

Anionomery poli(uretanowo-dimetylosiloksanowe) (PUR-PDMS) otrzymano metodą 3- lub 4-etapową, przy użyciu diizocyjanianu izoforonu (IPDI) i poli(oksytetrametyleno)diolu (PTMG), którego część zastępowano polidimetylosiloksanami (PDMS) różniącymi się strukturą łańcucha. W charakterze związku jonogennego wbudowującego się do łańcucha poliuretanu użyto kwasu 2,2-bis(hydroksymetylo)propionowego (DMPA), neutralizowanego trietyloaminą (TEA), przedłużaczem zaś była etylenodiamina (EDA). Strukturę otrzymanych polimerów potwierdzono analizą widm IR. Metodą chromatografii żelowej (GPC) wykazano zasadnicze różnice w rozkładzie ciężaru cząsteczkowego anionomerów syntezowanych z udziałem a,w-dihydroksypolidimetylosiloksanu i dihydroksysiloksanu, w którym obie pierwszorzędowe grupy -OH były usytuowane na jednym końcu łańcucha. Metodą DSC stwierdzono ograniczony stopień separacji fazowej w uzyskanych anionomerach, na co wskazywała obecność dwóch obszarów związanych z przejściami fazowymi II rodzaju, którym przypisano temperaturę zeszklenia w zakresie Tg1 = -27— -30 °C — odpowiadającym przemianom w segmentach elastycznych oraz w zakresie Tg2 = 52—72 °C, charakterystycznym dla przemiany fazowej zachodzącej w obrębie segmentów sztywnych. Wykazano przy tym szczególnie wyraźny plastyfikujący wpływ PDMS, charakteryzującego się obecnością grup hydroksylowych po jednej stronie łańcucha.

EN

Poly(urethane-dimethylsiloxane) anionomers (PUR-PDMS) were synthesized in two- or three-stage process, with the use of isophorone diisocyanate (IPDI) and poly(oxytetramethylene)diol (PTMG), partially replaced by polydimethylsiloxane diols (PDMS) with different chain structures. 2,2-bis(hydroxymethyl)propionic acid (DMPA) neutralized with triethylamine (TEA) was used as the ionogenic component built into the polyurethane chain and ethylenediamine (EDA) as the extender. The structure of the synthesized polymers was confirmed by FT-IR analysis. By using gel permeation chromatography (GPC) method, the basic differences in molecular weight distribution of the anionomers synthesized with a,w-dihydroxy polydimethylsiloxane and dihydroxysiloxane with both primary -OH groups located at the same end of the chain. From DSC studies it was found that the obtained anionomers show a limited degree of phase separation, which was indicated by the presence of two regions associated with second order phase transitions. They were ascribed to the glass transition temperatures in the range of Tg1 = -27— -30 °C, corresponding to soft segments transitions and Tg2 = 52—72 °C, related to the phase transitions of hard segment domains. A particularly pronounced plasticizing effect was demonstrated by PDMS with two hydroxyl groups at one side of the chain.

17

Energy analysis of municipal waste in Dubrovnik

63%

Król P. , Krajačić G.

Acta Innovations

|

2018

|

tom no. 28

40--48

EN

In each touristic city waste management system has to overcome the impact of visitors. Dubrovnik, famous as popular touristic destination, particularly notices tourists visiting city. Therefore potential impact of waste management in touristic cities, such as Dubrovnik, is presented. The paper includes estimation of yearly waste production by inhabitants and tourists visiting those city. Waste digestion is a method for biogas production. On the basis of the preceding estimation combined-cycle installation generating heat and electricity is proposed. The model combines Brayton cycle with low temperature Kalina model based on Rankine cycle. Literature analysis presents state of the art in this field. The simulation is prepared in Cycle-Tempo. Numerical analyses lead to technical issues, which have to be taken into consideration during waste utilization with such installation. Thus benefits and threats are discussed. The presented analysis assesses the maximal electric gain, which subsequently should consider waste preparation and purification.

18

Materiały powłokowe otrzymywane z kationomerów poliuretanowych modyfikowanych funkcjonalizowanym silseskwioksanem. Cz. I. Budowa chemiczna kationomerów

63%

Król B. , Król P.

Polimery

|

2010

|

tom T. 55, nr 6

440-451

PL

Opisano trzyetapową syntezę wodorozcieńczalnych kationomerów poliuretanowych (PUR) na podstawie 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu (MDI), oligo(oksypropyleno)glikolu i N-metylodietanoloaminy (N-MDEA, dodatkowy substrat hydroksylowy i przedłużacz łańcucha), które - po utworzeniu jonów amoniowych w reakcji wprowadzonych grup N-alkilowych z HCOOH oraz (na 4. etapie) dyspergowaniu w wodzie, utworzyły trwałe dyspersje. Kationomery te na 3. etapie procesu (synteza prepolimeru uretanowo-izocyjanianowego) modyfikowano chemicznie z zastosowaniem funkcjonalizowanego grupami -OH silseskwioksanu (PHIPOSS). Budowę chemiczną kationomerów i ich ciężary cząsteczkowe scharakteryzowano metodami IR i NMR oraz chromatografii GPC. Metody te zastosowano również do scharakteryzowania otrzymanego niezależnie PHIPOSS.

EN

The three-stage synthesis of waterborne polyurethane cationomers on the basis of diphenyl methane-4,4'-diisocyanate (MDI), oligo(oxypropylene glycol) and N-methyldiethanolamine [(N-MDEA) used as an additional hydroxylating and chain-elongating reagent] has been presented. Stable dispersions were obtained after the quaternisation, in a further fourth stage, of the introduced N-alkyl groups with formic acid (HCOOH) and then dispergation in water (Table 5). The cationomers obtained in the third stage of the synthesis of urethane-isocyanate prepolymers were modified chemically with silsequioxanes functionalized with -OH groups (Table 6). The chemical structure of the cationomers and their molecular weights were determined using IR, NMR and GPC chromatography (Figs. 6-13, Tables 7-11). The same methods were also applied in determining the properties of the obtained PHIPOSS [equation (VI), Figs. 1-5, Tables 1-4].

19

Materiały powłokowe otrzymywane z kationomerów poliuretanowych modyfikowanych funkcjonalizowanym silseskwioksanem. Cz. II. Właściwości użytkowe

63%

Król B. , Król P.

Polimery

|

2010

|

tom T. 55, nr 11-12

855-862

PL

Powłoki polimerowe otrzymano z wodnych dyspersji kationomerów poliuretanowych modyfikowanych silseskwioksanem funkcjonalizowanym grupami OH (PHIPOSS). Kationomerom przypisano strukturę nanokompozytów kationomerowych i wykazano ich dużą termostabilność, rosnącą wraz ze zwiększaniem zawartości PHIPOSS. Celem badania powłok kationomerowych było wyjaśnienie wpływu PHIPOSS na oddziaływania występujące w fazie zbudowanej ze sztywnych segmentów uretanowo-mocznikowych, decydujące o morfologii wytworzonych powierzchni. Morfologię tę analizowano metodami mikroskopii i DSC. Określono też energię powierzchniową oraz właściwości użytkowe powłok. Przeprowadzono wstępne badania właściwości użytkowych, których wyniki wskazują na możliwość zastosowania opisanych dyspersji wodnych jako ekologicznych lakierów ochronnych na powierzchnie o cechach hydrofilowych.

EN

Studies on the physicochemical properties and applications of polymer coatings obtained from the dispersion of aqueous polyurethane cationomers modified with silsequioxanes functionalized with OH groups [(PHIPOSS) (Table 1)] have been presented. The obtained cationomers has been classified as possessing a nanocomposite structure and high, increasing with PHIPOSS content, thermostability (Fig. 1, Table 3). The coatings were studied with special emphasis on determining the influence of PHIPOSS on the interactions occurring in the rigid polyurethane-urea segments, on which the morphology of the obtained surfaces depend. The morphology was evaluated by microscopic analysis methods (Fig. 3,4, Table 5) and DSC (Fig. 2, Table 4). The surface energy (Table 2,6) and applicability of the coatings were also determined (Table 7). Preliminary studies indicate potential for application of the products obtained in the form of presented aqueous dispersions as environmentally friendly coatings on surfaces of hydrophilic character.

20

Experimental and numerical validation of the improved vortex method applied to CP745 marine propeller model

63%

Król P. , Tesch K.

Polish Maritime Research

|

2018

|

tom nr 2

57--65

EN

The article presents a numerical analysis of the CP745 marine propeller model by means of the improved vortex method and CFD simulations. Both numerical approaches are validated experimentally by comparing with open water characteristics of the propeller. The introduced modification of the vortex method couples the lifting surface approach for the propeller blades and the boundary element method for the hub. What is more, a simple algorithm for determination of the propeller induced advance angles is established. The proposed modifications provide better results than the original version of the vortex method. The accuracy of the improved method becomes comparable to CFD predictions, being at the same time a few hundred times faster than CFD.