Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Tekstualizm, materializm, imersja, interpretacja

100%

Uniłowski K.

|

nr 4

33-50

PL

Krzysztof Uniłowski zmarł na początku grudnia. Przez ostatnie dwadzieścia lat był wśrod kluczowych figur polskiego literaturoznawstwa. Pisząc na bardzo zróżnicowane tematy - od recenzji współczesnych polskich powieści po eseje o ideach nowoczesności, od klasowo podbudowanych analiz fantastyki i seriali telewizyjnych po komentarze dotyczące polityczności i etosu krytyki literackiej - Uniłowski rozwinął imponującą i wyjątkową krytyczną perspektywę, a wręcz szczególny język krytyki, który zainspirował - i bez wątpienia nadal będzie inspirować - krytyków wszystkich pokoleń. W swojej pracy Uniłowski czerpał chętnie z materializmu historycznego, stale balansując swoje intuicyjne skupienie na tym, co polityczne (w szczególności na kategorii klasy) z równie intuicyjnym przekonaniem co do niezastępowalności formy literackiej. Chociaż nie zawsze się z nim zgadzaliśmy - co jest na lewicy normą, jeśli nie tradycją - to jako redaktorzy i redaktorki „Praktyki Teoretycznej” cieszymy się, mogąc nazwać go nietylko punktem odniesienia, ale towarzyszem. Uniłowski zmarł w trakcie końcowych prac nad esejem, który prezentujemy poniżej. Niestety, nie zdążył przesłać nam gotowego abstraktu/streszczenia, musimy więc sami podjąć próbę podsumowania jego głównych punktów. Kwestie podniesione w tym erudycyjnym i formalnie złożonym artykule dotyczą spraw zasadniczych: w jakim sensie fikcyjne światy przypominają świat niefikcyjny, i w jaki sposób owe światy zamieszkujemy? Jak wygląda relacja między imersją i interpretacją? Jakie figury mogą pomóc nam w wyobrażeniu sobie - zwizualizowaniu - naszej intymnej, lecz przecież nieuchronnie społecznej relacji z tym, co fikcyjne (czy jesteśmy gośćmi, mieszkańcami, przechodniami...)? Uniłowski szuka odpowiedzi we współczesnej krytyce marksistowskiej (Eagleton, Jameson, Berardi), w pisarstwie sci-fi i fantasy (Lem, Sapkowski, Martin), a także w nowoczesnej filozofii kontynentalnej (Gadamer, Heidegger) oraz - w ostatniej części eseju - we współczesnych badaniach gier. Cieszymy się, mogąc przedstawić artykuł Uniłowskiego w dwóch wersjach - w polskim oryginale oraz w angielskim tłumaczeniu (autorstwa Jakoba Zigurasa). Po to, by zachować trudny do pomylenia flow myśli Uniłowskiego w języku angielskim, do tekstu wprowadzono na etapie tłumaczenia - przy pełnej współpracy autora - drobne zmiany. Mamy nadzieję, że dla naszych polskojęzycznych czytelniczek i czytelników porównanie obu wersji okaże się ciekawe i pożyteczne - wydaje sie bowiem oferować szczególny wgląd w warsztat pisarski Uniłowskiego.

2

Textualism, Materialism, Immersion, Interpretation

100%

Uniłowski K.

|

nr 4

13-31

EN

Krzysztof Uniłowski passed away earlier this December. For the last twenty years, he has been crucial to Polish literary studies. Writing on a broad range of topics – from reviews of contemporary Polish novels to essays on the idea of modernity, from class-oriented analyses of sci-fi books and TV shows to comments on the politics and ethics of literary criticism – he developed an impressive and highly unique critical perspective, or indeed: a unique language of criticism, one that has managed and will undoubtedly still manage to inspire countless critics of all generations. Throughout his work, Uniłowski drew heavily on historical materialism, constantly balancing his instinctive focus on the political – and, specifically, on class – with his equally instinctive conviction as to the irreplaceability of literary form. While we might not have agreed on every single issue – as is always the case on the Left – we in “Praktyka Teoretyczna” are proud to have called him not just an inspiration, but a comrade. Uniłowski passed away while putting finishing touches to the essay we’re presenting below. Unfortunately, he never managed to send us the finished abstract/summary for this article, so it falls to us to try and summarise its main theses. Krzysztof Uniłowski passed away earlier this December. For the last twenty years, he has been crucial to Polish literary studies. Writing on a broad range of topics – from reviews of contemporary Polish novels to essays on the idea of modernity, from class-oriented analyses of sci-fi books and TV shows to comments on the politics and ethics of literary criticism – he developed an impressive and highly unique critical perspective, or indeed: a unique language of criticism, one that has managed and will undoubtedly still manage to inspire countless critics of all generations. Throughout his work, Uniłowski drew heavily on historical materialism, constantly balancing his instinctive focus on the political – and, specifically, on class – with his equally instinctive conviction as to the irreplaceability of literary form. While we might not have agreed on every single issue – as is always the case on the Left – we in “Praktyka Teoretyczna” are proud to have called him not just an inspiration, but a comrade. Uniłowski passed away while putting finishing touches to the essay we’re presenting below. Unfortunately, he never managed to send us the finished abstract/summary for this article, so it falls to us to try and summarise its main theses.Krzysztof Uniłowski passed away earlier this December. For the last twenty years, he has been crucial to Polish literary studies. Writing on a broad range of topics – from reviews of contemporary Polish novels to essays on the idea of modernity, from class-oriented analyses of sci-fi books and TV shows to comments on the politics and ethics of literary criticism – he developed an impressive and highly unique critical perspective, or indeed: a unique language of criticism, one that has managed and will undoubtedly still manage to inspire countless critics of all generations. Throughout his work, Uniłowski drew heavily on historical materialism, constantly balancing his instinctive focus on the political – and, specifically, on class – with his equally instinctive conviction as to the irreplaceability of literary form. While we might not have agreed on every single issue – as is always the case on the Left– we in “Praktyka Teoretyczna” are proud to have called him not just an inspiration, but a comrade. Uniłowski passed away while putting finishing touches to the essay we’re presenting below. Unfortunately, he never managed to send us the finished abstract/summary for this article, so it falls to us to try and summarise its main theses. The issues raised in this erudite and formally complex piece include such fundamental questions as: in what sense do the fictional worlds resemble the non-fictional one, and how do we inhabit them? What’s the relationship between immersion and interpretation? What real-life figures can help us imagine or visualise our intimate yet inherently social relationship with the fictional (are we guests, dwellers, passersby...)? Uniłowski looks for answers in contemporary Marxist criticism (Eagleton, Jameson, Berardi), sci-fi and fantasy writing (Lem, Sapkowski, Martin), as well as modern continental philoso phy (Gadamer, Heidegger) and – in the last part of the essay – contemporary game studies. We’re happy to be able to present Uniłowski’s piece in two versions, the original Polish as well as its English translation (by Jakob Ziguras). In order to preserve the unmistakable flow of Uniłowski’s thought in English, small changes were introduced – with the author’s full approval – in the English version. We trust that our Polish-speaking readers will fin the comparison of the two versions interesting and instruc tive, as they seem to give a unique insight into Uniłowski’s writing process.

3

ROZMOWA „WIELOGŁOSU”

32%

Walas T. , Markowski M. P. , Próchniak P. , Skrendo A. , Śliwiński P. , Uniłowski K. , Kunz T. , Rojek P.

|

tom 1

|

nr 5-6

PL

O kondycji i perspektywach polonistyki uniwersyteckiej rozmawiają Teresa Walas, Michał Paweł Markowski, Paweł Próchniak, Andrzej Skrendo, Piotr Śliwiński, Krzysztof Uniłowski, Tomasz Kunz i Przemysław Rojek