Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ wbudowanego dicyklopentadienu na wybrane właściwości nienasyconych żywic poliestrowych

100%

Frydrych A. , Ostrysz R. , Penczek P.

tom T. 44, nr 11-12

745-749

Zsyntetyzowano 3 nienasycone żywice poliestrowe z takich samych związków wyjściowych (bezwodnik maleinowy, bezwodnik ftalowy, glikol etylenowy i glikol dietylenowy) różniące się natomiast składem ilościowym. Dwie z tych żywic (II i III) modyfikowano dicyklopentadienem (DCPD) w ilości 6% lub 12% mas. Zmieszano żywice wyjściowe w celu uzyskania do badań innych jeszcze próbek różniących się zawartością DCPD. Sporządzono więc kilka mieszanin żywicy I (bez DCPD) z żywicą III; w ten sposób otrzymano dodatkowo próbki zawierające 2, 4, 6, 8 i 10% mas. DCPD. Umożliwiło to m.in. porównanie żywicy zawierającej 6% mas. DCPD otrzymanej w wyniku bezpośredniej syntezy z żywicą o takim samym składzie i zawartości DCPD, ale sporządzonej na drodze zmieszania żywic I i III w stosunku masowym 1:1. Zbadano wpływ zawartości DCPD wbudowanego do poliestru nienasyconego na niektóre właściwości żywic zarówno nieusieciowanych, jak i usieciowanych: mieszalność ze styrenem (w temp. -10°C i temperaturze pokojowej), przebieg procesu sieciowania (czas żelowania, maksymalną temperaturę podczas kopolimeryzacji i czas upływający do jej osiągnięcia, a także twardość metodą wciskania kulki) oraz stan utwardzenia warstwy powierzchniowej (stopień wyschnięcia powłok i ich twardość oznaczaną przy użyciu wahadła Persoza). Stwierdzono, że DCPD znacznie wpływa na poprawę rozpuszczalności poliestru nienasyconego w styrenie i stopnia wyschnięcia powłok oraz na zwiększenie twardości ich powierzchni. Zbadano także wpływ zawartości styrenu w kompozycji (35-50% mas.) na wymienione uprzednio właściwości.

Identical starting compounds, viz., maleic and phthalic anhydrides and ethylene and diethylene glycols, were used to synthesize three unsaturated polyester resins (UPR), I, II and III, of different quantitative compositions. The II and III were modified with dicyclopentadiene (DCPD) used in amounts of 6 and 12 wt.%, respectively. The I (with no DCPD) was mixed with the DCPD-modified III to prepare samples containing 2, 4, 6, 8, and 10 wt.% of DCPD. The primary 6% DCPD resin was compared with the 6% DCPD resin prepared by mixing 1:1 (by wt.) the unmodified I with the DCPD-modified III. The DCPD-modified polyester, cured and uncured, was examined at -10°C and at room temperature to establish miscibility with styrene, curing course (gel time; maximum temperature during copolymerization; time elapsed to attain the max. temperature; ball indentation hardness) and the degree of surface hardening (degree of drying of coatings and Persoz pendulum hardness of coatings). DCPD was found to enhance the solubility of the polyester in styrene, the degree of drying of coatings and the surface hardness. Compositions of the resins with styrene (35-50% by wt.) were prepared and the above-mentioned properties were determined.

Solid polymer electrolytes based on ethylene oxide polymers

100%

Florjańczyk Z. , Zygadło-Monikowska E. , Ostrowska J. , Frydrych A.

tom T. 59, nr 1

80--86

Solid salt solutions in poly(ethylene oxide) have been intensively studied in view of their practical application in lithium batteries and other electrochemical devices. Many attempts of modifying the polymer matrix chemical structure and morphology have been undertaken to improve the conducting properties of these systems and increase the ion transport selectivity. The basic strategies developed in the last three decades have been presented in the paper, especially synthesis methods of new ethylene oxide copolymers, characterization of electrolytes comprising poly(ethylene oxide) blends and composites and attempts of obtaining polyelectrolytes bearing inbuilt ethylene oxide monomeric units segments.

Stałe roztwory soli w poli(tlenku etylenu) są od szeregu lat intensywnie badane pod kątem ich wykorzystania w bateriach litowych i innych urządzeniach elektrochemicznych. Aby poprawić właściwości przewodzące takich układów i zwiększyć selektywność transportu jonów, podejmuje się liczne próby modyfikacji struktury chemicznej i morfologii matrycy polimerowej. W pracy przedstawiono podstawowe strategie rozwinięte w ostatnich 3 dekadach, a zwłaszcza metody syntezy nowych kopolimerów tlenku etylenu, charakterystykę elektrolitów zawierających mieszaniny lub kompozyty poli(tlenku etylenu) oraz próby otrzymania polielektrolitów z wbudowanymi segmentami merów tlenku etylenu.