Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Z bocianiego punktu widzenia

100%

Tobolka M.

Salamandra:Magazyn Przyrodniczy

|

2011

|

nr 1

2

Konferencja British Ornithologists' Union: Lowland farmland birds III: Delivering solutions in an uncertain world. Leicester, Wielka Brytania, 31.03-02.04.2009

100%

Tobolka M.

|

tom 50

|

nr 1

70-72

3

Już lecą bociany...

100%

Tobolka M.

|

tom 36

|

nr 2[122]

4

Czy powinniśmy dokarmiać bociany i inne migrujące ptaki, gdy zostaną zaskoczone przez pogodę?

100%

Tobolka M.

|

nr 1

5

Importance of juvenile mortality in birds' population: early postfledging mortality and causes of death in White storks Ciconia ciconia

100%

Tobolka M.

Polish Journal of Ecology

|

2014

|

tom Vol. 62, nr 4

807--813

EN

Early post-fledging mortality of White Stork during the period from the first flight to their autumn departure from natal area was described. Data from eight breeding seasons (2005−2012) about 56 cases of death of juvenile White Storks from a study area in Western Poland were collected. For a comparison the data of 55 cases of death from recoveries data deposited in Polish Bird Ringing Centre from entire Poland were included in analysis. Early post-fledgling mortality rate varied from 2 to 11% (mean 4.3%) of all fledglings per year. The main causes of death were collision with power lines and electrocution which in Western Poland constituted 60% and in entire Poland − 78% of death cases with known causes. Other anthropogenic causes constituted responsibly 25 and 13% and natural causes − 15 and 9%. Mean distance where dead storks were found was 183.3m from natal nests, while 73% were found closer than 100 m from their nests.

6

Importance of juvenile mortality in birds' population: early post-fledging mortality and causes of death in White Storks Ciconia ciconia

100%

Tobolka M.

|

nr 4

EN

Early post-fledging mortality of White Stork during the period from the first flight to their autumn departure from natal area was described. Data from eight breeding seasons (2005−2012) about 56 cases of death of juvenile White Storks from a study area in Western Poland were collected. For a comparison the data of 55 cases of death from recoveries data deposited in Polish Bird Ringing Centre from entire Poland were included in analysis. Early post-fledgling mortality rate varied from 2 to 11% (mean 4.3%) of all fledglings per year. The main causes of death were collision with power lines and electrocution which in Western Poland constituted 60% and in entire Poland −78% of death cases with known causes. Other anthropogenic causes constituted responsibly 25 and 13% and natural causes −15 and 9%. Mean distance where dead storks were found was 183.3m from natal nests, while 73% were found closer than 100 m from their nests.

7

Spadek liczebnosci bociana bialego Ciconia ciconia na Ziemi Leszczynskiej i program jego ochrony

63%

Kuzniak S. , Tobolka M.

|

nr 2

97-106

PL

Niniejsza praca dotyczy inwentaryzacji gniazd bociana białego w byłym województwie leszczyńskim w latach 1995–1997 i 2007–2009. Celem pracy jest przedstawienie zmian w liczebności i zagęszczeniu badanej populacji oraz porównanie ich z danymi wieloletnimi. Zebrano dane o występowaniu bociana, efektach lęgów, usytuowaniu gniazd oraz zmianach tych parametrów, a także dane na temat stad nielęgowych bocianów przebywających w okresie lęgowym na danym terenie. Liczba gniazd zajętych przez pary lęgowe (HPa) wahała się od 363 w roku 1996 do 217 w roku 2009. W roku 2009 większość gniazd została zbudowana na słupach – 148 (68,3%), na wysokich kominach – 43 (19,8%), na budynkach – 13 (6,0%), na drzewach – 10 (4,6%). W latach 1995–1997 i 2007–2009 bociany wychowały łącznie 3509 młodych. Średnia liczba młodych na parę z sukcesem (JZm) dla całego okresu badań wyniosła 2,66, a w przeliczeniu na statystyczną parę lęgową (JZa) – 2,16. W latach 1995–1997 wartości JZm i JZa wynosiły odpowiednio 2,54 i 1,95 , a w latach 2007–2009 – 2,80 i 2,45. W latach 1995–1997 procent par bez lęgu wyniósł średnio 23,1%, a w latach 2007–2009 – 12,3%. Badana populacja wykazuje wyraźny trend spadkowy. By zapobiec temu procesowi opracowano Program Ochrony Bociana Białego na Ziemi Leszczyńskiej, realizowany obecnie

EN

This work concerns the census of white stork nests in the former province of Leszno (4154 km²) in 1995–1997 and 2007–2009. The aim of this paper is to present changes in the abundance and distribution of the population under study and make comparison with long-term data. We collected data on the occurrence of storks, breeding results, nest location and changes in these parameters, as well as data on non-breeding flocks in the study area during the breeding season. The number of breeding pairs (HPa) varied from 363 in 1996 to 217 in 2009 (Table 1). In 2009 more nests were built on pylons (148; 68.3%) than tall chimneys (43; 19.8%), buildings (13; 6.0%), or trees (10; 4.6%) and others (4; 1,3%). In 1995–1997 and 2007–2009 white storks raised 3509 young (JZG). The average number of young raised by a successful breeding pair (JZm) for the entire study period was 2.66, and in terms of all breeding pairs (JZa) was 2.16. In 1995–1997 the value of JZm was 1.95 and JZa – 2.54, in 2007–2009 – 2.45 and 2.80 respectively. The differences between periods (in JZa) were statistically significant (Mann-Whitney U Test: Z = –7.231, p < 0.0001). In 1995–1997 the percentage of pairs failing to raise young averaged 23.1%, and in the years 2007–2009 – 12.3%. For details see Table 2. In comparison to long-term data the study population appears to have a strongly decreasing trend (Kuźniak 1995, Kosicki 2008). To prevent this process the White Stork Conservation Program in the Leszno Region was established. In our opinion, priority should be given to minimize risks to the population. These are: the reduction of suitable habitats, poor drainage watercourses, rubbish left in the field and collected by the birds as nesting material (plastic strings, foil etc.), predation risk, poor or dangerous locations of nests

8

Sex differences in preening behaviour in the White Stork Ciconia ciconia

51%

Zolnierowicz K. M. , Nyklova-Ondrova M. , Tobolka M.

Polish Journal of Ecology

|

2016

|

tom 64

|

nr 3

EN

Preening is a type of feather maintenance behaviour in birds, that fulfils an important role in grooming. Preening may also be important for signalling quality of mates. Therefore we hypothesized that the frequency of preening may be related to sex and population density of White Stork Ciconia ciconia. We observed preening activity of 25 pairs in Western Poland at the beginning of incubation, when preening frequency is the highest. Birds were observed on the nest, because most preening behaviour occurs there. We found that being on the nest males spent proportionally more time on preening than females (on average 30% vs. 16%). Females spent more time preening when their mate was present at the nest. There was no significant relationship between preening frequency and indirect quality indicators (arrival date, laying date, hatching date, clutch size, brood size) nor between the distance to nearest neighbours and the time males and females spent on preening.

9

Sex Differences in Preening Behaviour in the White Stork Ciconia ciconia

51%

Zolnierowicz K. M. , Nyklova-Ondrova M. , Tobolka M.

|

tom Vol. 64, nr 3

431--435

EN

Preening is a type of feather maintenance behaviour in birds, that fulfils an important role in grooming. Preening may also be important for signalling quality of mates. Therefore we hypothesized that the frequency of preening may be related to sex and population density of White Stork Ciconia ciconia. We observed preening activity of 25 pairs in Western Poland at the beginning of incubation, when preening frequency is the highest. Birds were observed on the nest, because most preening behaviour occurs there. We found that being on the nest males spent proportionally more time on preening than females (on average 30% vs. 16%). Females spent more time preening when their mate was present at the nest. There was no significant relationship between preening frequency and indirect quality indicators (arrival date, laying date, hatching date, clutch size, brood size) nor between the distance to nearest neighbours and the time males and females spent on preening.

10

Zjazd założycielski Grupy Badawczej Bociana Białego (Poznań, 27–28.01.2012 r.)

51%

Zolnierowicz K. M. , Tobolka M. , Kania W.

|

nr 5

PL

Intensyfikacja badań ekologii bociana białego i obrączkowania połączonego ze zbieraniem informacji o przebiegu lęgów, wywołała potrzebę takiego ujednolicenia metod zbierania, zapisywania i przechowywania danych, by materiały gromadzone w ramach poszczególnych projektów badawczych mogły być łatwo wykorzystywane i w innych badaniach. By to osiągnąć, a także dla ułatwienia współpracy pelargologów, powołano Grupę Badawczą Bociana Białego. Podczas zjazdu założycielskiego podsumowano dotychczasowe badania i przedstawiono propozycje wspólnych działań w przyszłości. Zreferowano badania wędrówek, dyspersji, przeżywalności, zachowań w okresie lęgowym oraz zagęszczenia i udatności lęgów na stałych powierzchniach (od 1959, 1974, 1984, 1986 i 1994), a także programy ochrony gatunku. Przedyskutowano problemy związane z wprowadzeniem nowego rodzaju obrączek dostosowanych do zdalnego odczytywania, różniącego się od używanych wcześniej wykazywalnością

EN

Both the intensification of the research on the white stork ecology and the increase in the number of areas with long-term ringing, supplemented by collection of the breeding and density information, have proved the need for unification of the methods used for gathering, recording and storing the data, which would facilitate sharing of the material collected for different scientific projects. To accomplish this purpose and to encourage cooperation of pelargologists, the White Stork Research Group was established. During the founding meeting, the research was recapitulated and proposals for the future joint investigations were presented. The talks abstracted below are related to such topics as migration, dispersal, survival, breeding behaviour and long-term monitoring (density and breeding success) in some selected areas (since 1959, 1974, 1984, 1986 and 1994), as well as stork protection programmes. Also problems caused by introduction of new remote-reading rings were discussed, the re-encounter probability of which is different from the previous ones

11

Sklad pokarmu uszatki blotnej Asio flammeus zimujacej na Pomorzu Zachodnim

51%

Szymanski P. , Malecha A. W. , Tobolka M.

|

2010

|

tom 66

|

nr 4

295-298

PL

Praca przedstawia wyniki analizy 22 wypluwek uszatki błotnej Asio flammeus zimującej na Pomorzu Zachodnim. W badanym materiale wykazano szczątki kostne 72 ofiar – wyłącznie gryzoni. Podstawę diety stanowił nornik zwyczajny Microtus arvalis. Jego udział w diecie tej sowy wynosił prawie 85%, a biomasa 83%. Wyniki porównano z danymi z literatury uzyskanymi w okresach zimowych w latach 30. XX wieku na Dolnym Śląsku. W składzie pokarmu dolnośląskich uszatek błotnych również zdecydowanie dominował nornik zwyczajny (97% udziału i biomasy ofiar).

EN

The aim of this study was to describe the food composition of wintering Short-eared Owls in northwestern Poland. The most common component was common vole Microtus arvalis which accounted for 85% of all prey. Our knowledge about the food composition of Short-eared Owls wintering in Poland is still minimal. There is a need for more intensive study

12

Życie dla ptaków. Wspomnienie o dr. Stanisławie Kuźniaku (1933–2022)

38%

Lorek G. , Kosicki J. , Kujawa K. , Szymanski P. , Tobolka M. , Tryjanowski P.

Ornis Polonica

|

2022

|

tom 63

|

nr 3

13

Znaczenie bociana białego Ciconia ciconia dla społeczeństwa: analiza z perspektywy koncepcji usług ekosystemów

32%

Kronenberg J. , Bochenski M. , Dolata P. T. , Jerzak L. , Profus P. , Tobolka M. , Tryjanowski P. , Wuczynski A. , Zolnierowicz K. M.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2013

|

tom 69

|

nr 3

14

Wzrost liczebności bociana białego Ciconia ciconia na Ziemi Leszczyńskiej w roku 2010

32%

Tobolka M. , Kuzniak S. , Zolnierowicz K. M. , Jankowiak L. , Gabryelczyk M. , Pyrc M. , Szymanski P. , Sieracki P.

|

nr 6

PL

Niniejsza praca dotyczy inwentaryzacji gniazd bociana białego w byłym województwie leszczyńskim w roku 2010. Jej celem jest przedstawienie zmian liczebności i zagęszczenia badanej populacji oraz porównanie ich z danymi wieloletnimi. Zebrano dane o występowaniu bociana, efekcie lęgów poszczególnych par, usytuowaniu gniazd oraz zmianach tych parametrów, a także dane na temat stad nielęgowych bocianów przebywających na danym terenie w okresie lęgowym. W roku 2010 liczba gniazd zajętych przez pary lęgowe (HPa) wyniosła 275. Bociany przeważnie budowały gniazda na słupach – 179 (65,1%), rzadziej na kominach – 51 (18,1%), drzewach – 20 (7,3%), budynkach – 16 (5,8%) i ambonach myśliwskich – 5 nowych gniazd (1,8%). Pary bocianów wychowały łącznie 602 podloty. Średnia liczba młodych na parę z sukcesem (JZm) wyniosła 2,69, a w przeliczeniu na statystyczną parę lęgową (JZa) – 2,19. Mimo iż badana populacja wykazuje wyraźny trend spadkowy, to w roku badań odnotowano duży wzrost jej liczebności (o ok. 25% w stosunku do 2009 r.). Średnia wielkość zniesienia dla 59 zbadanych par wynosiła 4,32 (SD = 0,819), a sukces klucia wynosił 92,4%. Średnio w każdym gnieździe wykluwało się 4,02 piskląt (SD = 0,938, n = 59). Przeżywalność młodych wyniosła 69,6%. Średnio w lęgu do momentu wylotu z gniazda dożywało 2,80 młodego (SD = 1,270, n = 59). Z 64,7% jaj dorastały lotne młode. W wyniku działań ochroniarskich Leszczyńskiej Grupy OTOP w 59 gniazdach prawie całkowicie ograniczono śmiertelność piskląt związaną z zaplątywaniem się w nylonowe sznurki, znoszone do gniazd przez ptaki dorosłe jako wyściółka

EN

This work concerns the census of white stork nests in the former province of Leszno (4 154 km²) in 2010. The aim of this paper is to present changes in the abundance and distribution of the population under study and make comparison with long-term data. We collected data on the occurrence of storks, breeding results, nest location and changes in these parameters, as well as data on several aspects of breeding biology for 59 pairs, and on nonbreeding flocks in the study area during the breeding season. The number of breeding pairs (HPa) was 275. In 2010 majority of/most of nests were built on pylons (179 (65.1%)), than tall chimneys (51 (18.1%)), trees (20 (7.3%)) buildings (16 (5.8%)), or hunting pulpits (5 new nests (1.8%)). In 2010 white storks raised 602 young (JZG). The average number of young raised by a successful breeding pair (JZm) was 2.69, and in terms of all breeding pairs (JZa) it was 2.19. For details see Table 1. In comparison to data for 2009 the studied population appears to have been increasing (over 25%) (Kuźniak 1994, 1995; Kuźniak, Tobółka 2010). Mean clutch size for 59 studied pairs was 4.32 (SD = 0.819), hatching success – 92.4%. In every nests hatched 4.02 chicks on average (SD = 0.938, n = 59). The survival rate of chicks was 69.6% on average. In average brood to fly survived 2.80 young (SD = 1.270, n = 59). From 64.7% of eggs raised offspring. As a result of the protecting activity of the OTOP Leszno Group in 59 nests was almost completely reduced chick mortality associated with entanglement in nylon strings

15

Spadek liczebności populacji lęgowej gawrona Corvus frugilegus na Ziemi Leszczyńskiej

32%

Tobolka M. , Szymanski P. , Kuzniak S. , Mackowiak S. , Kaczmarek S. , Maliczak J. , Michalak W. , Ratajczak J. , Sieracki P. , Stepniewski J.

|

2011

|

tom 52

|

nr 2

16

Koncepcja świadczeń ekosystemowych i jej znaczenie w ochronie przyrody polskiego krajobrazu rolniczego

26%

Rosin Z. M. , Takacs V. , Baldi A. , Banaszak-Cibicka W. , Dajdok Z. , Dolata P. T. , Kwiecinski Z. , Langowska A. , Moron D. , Skorka P. , Tobolka M. , Tryjanowski P. , Wuczynski A.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2011

|

tom 67

|

nr 1

PL

Obecna ochrony przyrody, aby była skuteczna, potrzebuje innych rozwiązań niż tylko aktów prawnych, np. zakazów. Kluczowym czynnikiem, który może wpłynąć na skuteczność ochrony przyrody, ważnym również z ekonomicznego punktu widzenia, jest szeroki zakres społecznej świadomości i uznania dla wartości przyrodniczych. Przykładem wykorzystania tych wartości są świadczenia ekosystemowe (ES), czyli wszelkie naturalne dobra i procesy, które pozwalają na czerpanie różnorakich korzyści (np. dzikie owoce, zapylanie, zwalczanie szkodników). Wiele gatunków, które świadczą ES, jest związana z terenami wiejskimi i zależy w dużej mierze od tradycyjnego, ekstensywnego sposobu gospodarowania ziemią. W niniejszym artykule przedstawiano dyskurs, że intensywnie użytkowane agroekosystemy dostarczają mniej ES. Jest to tym bardziej istotne, że zmiany w rolnictwie są na tyle duże, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej, iż doprowadziły do rozdrobnienia oraz utraty półnaturalnych siedlisk (miedze, śródpolne lasy, żywopłoty) i w rezultacie – do powstania dużych monokulturowych upraw. W związku z tym wielkości populacji wielu gatunków zwierząt i roślin świadczących usługi ekosystemowi uległy znacznej redukcji. Pierwszym krokiem do racjonalnego wykorzystania koncepcji ES w Europie Środkowej i Wschodniej jest uznanie różnic między naturalnymi i sztucznymi systemami produkcji rolnej. Podano przykłady potwierdzające zasadę, że wysoki poziom różnorodności biologicznej pozytywnie wpływa na produkcję rolną oraz podnosi jakość życia ludzi. Przedstawiono również dowody za tym, że idea ES powinna być rozwijana z rozwagą, gdyż wycena różnorodności biologicznej oparta tylko na ekonomicznych przesłankach może być w końcowym efekcie szkodliwa dla przyrody. Ponieważ mechanizmy kształtujące ES oraz ich wartość ekonomiczną są wciąż słabo poznane, to należy kontynuować badania w tym temacie, uwzględniając uwarunkowania regionalne. Podano ponadto argumenty za i przeciw wykorzystaniu koncepcji ES w ochronie różnorodności biologicznej.

EN

Current nature conservation, to be effective, needs more convincing solutions than only law and prohibitions. Wide social consciousness and appreciation of nature values, also from economic point of view, is one of the several crucial factors. Ecosystem services (ES) are natural goods and processes that benefit humans (e.g., wild fruits, pollination, pest control). Many species that provide services are connected to agricultural landscapes and dependent on traditional and extensive land management. Here, we provide a discourse that more intensive agroecosystems provide less services. Sharp changes in farming practices in Western Europe have led to fragmentation and loss of the semi-natural habitats, disappearance of field margins, mid-field woods and hedges and, in effect, formation of large, monoculture fields. In a consequence, population sizes of many animal and plant species providing ecosystem services have declined. Therefore, first step to rational use of ES concept in farmland, at least in Central and Eastern Europe conditions, is recognition of differences between naturally and artificially productive systems. We give examples of the idea that high level of biodiversity makes agricultural production more efficient and it increases the quality of human life. However, we also advance arguments for that ES concept should be developed with consideration since valuating biodiversity only from economic point of view may be, in turn, harmful to nature. Furthermore, studies on ES in regional, as well as continental scale, are needed since mechanisms lying behind ES, and often their economic value, are poorly known and implications hardly documented. Finally, we give optimistic as well as sceptic arguments for and against ES concept as an opportunity to improve biodiversity conservation

17

Badania nad bocianem białym Ciconia ciconia w Polsce w 2012 roku. Relacja z II Zjazdu Grupy Badawczej Bociana Białego (Kłopot, 21–23.11.2012 r.)

26%

Tobolka M. , Bochenski M. , Grabowski T. , Jakubiec Z. , Jerzak L. , Kaluga I. , Kania W. , Kronenberg J. , Poninski P. , Siekiera A. , Siekiera J. , Stepien M. , Tryjanowski P. , Zagalska-Neubauer M. , Zawodniak J. J. , Zolnierowicz K. M.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2013

|

tom 69

|

nr 5

PL

Zjazdowe wystąpienia dotyczyły prowadzonych i planowanych badań oraz ochrony gatunku. Omówiono różne rodzaje usług ekosystemów związanych z bocianem białym, podkreślając znaczenie usług kulturowych. W celu określenia różnic wykazywalności dwóch rodzajów zdalnie odczytywalnych obrączek, stosowanych równolegle w latach 2011–2012, w kolejnych gniazdach lub grupach gniazd oznakowano naprzemiennie obrączkami obu rodzajów po blisko 780 piskląt rocznie, a 90 pisklętom założono oba rodzaje obrączek. Odchody przylegające do obrączek utrudniały ich odczytanie u ptaków młodych, zwłaszcza przed opuszczeniem gniazda, w nieco większym stopniu w przypadku obrączek ELSA niż plastikowych obrączek zielonych. Inwentaryzacja gniazd w województwie opolskim w latach 2009–2012 wykazała spadek liczebności i produktywności populacji w porównaniu z rokiem 2004. W 2012 roku zaobrączkowano tam 604 pisklęta (80% stwierdzonych), jednemu założono rejestrator GPS. W dniach10–25.08.2012 roku dwa razy dziennie na stałej trasie o długości 250 km wyszukiwano stada bocianów, wśród których następnie znajdywano osobniki z obrączkami (odczytano 55 – połowę stwierdzonych). W powiatach siedleckim i łukowskim w latach 2011–2012 prowadzono remonty gniazd, instalowano platformy, modernizowano urządzenia energetyczne oraz zajmowano się rannymi bocianami i edukacją, a w powiecie siedleckim inwentaryzowano gniazda. Na Ziemi Leszczyńskiej rozpoczęto zbieranie danych w ramach Obrączkarskiego Monitoringu Ekologii Bociana Białego, tworząc Sieć Obserwacji Bocianów Białych z Obrączkami. Obrączki stwierdzono u 7 osobników wśród 59 skontrolowanych par (6%). Dwukrotne pomiary dzioba piskląt o określonej molekularnie płci, w 1.–7. i ok. 30. dnia życia, w 146 lęgach, wykazały zbliżoną liczbę i jednakową wielkość samic i samców po wykluciu oraz szybszy wzrost samców. Omówiono model dwudzielnej platformy gniazdowej, umożliwiający łatwe przeniesienie niewykorzystanej platformy i zamontowanie na innym słupie energetycznym. Przedstawiono plan liczenia bocianów w Polsce w roku 2014 w ramach światowego cenzusu gatunku. Ma być ono oparte na ankietach rozsyłanych do sołectw i wzbogaconego o materiały ze stałych powierzchni monitoringowych. Zaproponowano badania wpływu farm wiatrowych oraz wzrostu liczebności populacji bielika na populację bociana białego

EN

During the second meeting of the White Stork Research Group, the talks abstracted in this article referred to the ongoing and planned research projects and the species conservation. Various kinds of ecosystem services related to the white stork were presented, emphasizing the cultural services and the special meaning of the species in the Polish culture. To estimate the differences between the re-encounter probability of two types of rings adapted for remote reading and used simultaneously in 2011 and 2012, nearly 780 white stork chicks from subsequent nests or groups of nests were alternately ringed each year with one of the two types of the rings, and 90 nestlings were ringed with both types of the rings. Excrement adhering to ring surfaces hampered the reading, especially before fledging; in the case of ELSA rings to a slightly larger extent compared to green plastic rings. The inventory of nests carried out in the Opole province in 2009–2012, revealed a significant decline in the size and productivity of the population compared to 2004 yr. In 2012, 604 chicks were ringed (80% of the total number observed); one chick was equipped with a GPS logger. Flocks of storks were searched with a light aircraft along a fixed, 250 km route twice a day on 10-25.08.2012, and then browsed for rings from the ground. In 2011–2012, the white stork protection program was conducted in the districts of Siedlce and Łuków, and nests were monitored in the district of Siedlce. In the Leszno district, the Ringing Monitoring of the White Stork Ecology was started in 2012. The Network of the Ringed White Stork Observations found 7 ringed individuals among 59 pairs inspected. Bill and weight measurements taken twice at the age of 1–7 and ca 30 days from chicks with the identified sex in 146 nests shows that the sex ratio after hatching was close to 1:1, individuals of different sexes did not differ in the body size, while the growth rate was higher in males. The model of the bipartite nest platform was presented as an effective and easy way to transfer unused platforms between power line poles. The International White Stork Census scheduled for 2014 was also discussed, as well as new investigations into the impact of wind farms and the growing number of the whitetailed eagle on the white stork population.

18

Local and landscape-level factors affecting the density and distribution of the Feral Pigeon Columba livia var. domestica in an urban environment

23%

Przybylska K. , Haidt A. , Myczko L. , Ekner-Grzyb A. , Rosin Z. M. , Kwiecinski Z. , Tryjanowski P. , Suchodolska J. , Takacs V. , Jankowiak L. , Tobolka M. , Wasielewski O. , Graclik A. , Krawczyk A. J. , Kasprzak A. , Szwajkowski P. , Wylegala P. , Malecha A. W. , Mizera T. , Skorka P.

|

nr 1

EN

Urbanization is the most dynamic phenomenon worldwide and many species colonize urban environment. Some of these species became so abundant in towns and cities that they are regarded pests, are human health hazard, causes damage to buildings and affect other urban species. Therefore, it is important to understand how such successful colonizers utilize urban environment and which factors affects their population densities. One of such species is the most common urban pest bird in the world, the Feral Pigeon Columba livia var. domestica. The aim of this study was to investigate how local food resources and the composition of the urban landscape affects densities of Feral Pigeon in the city of Poznań (Western Poland). Three counts were made in summer 2010 in 60 0.5 km x 0.5 km plots (25 ha) distributed randomly across residential areas in the city. The density of pigeons showed significant spatial autocorrelation, both positive and negative one. The density of pigeons was highest in plots with more tall buildings (over four floors), a large number of human-related food resources, schools, and a high proportion of green space. The density of pigeons was lower in plots with a higher density of streets and located further from the city centre. The solution to the pigeon problem appears to be to plan residential areas with low-rise buildings. To control the number of pigeons in urban areas, we suggest preventing access to local food resources by using litter-bins that are inaccessible to animals. The public should also be educated to behave appropriately towards pigeons and refrain from feeding them intentionally.

PL

Urbanizacja jest obecnie globalnym zjawiskiem, które może odgrywać znaczący wpływ na funkcjonowanie populacji wielu gatunków zwierząt. Szereg gatunków skolonizowało miasta, a niektóre stały się tam tak liczne, że są uważane za gatunki niepożądane lub wręcz szkodliwe z punktu widzenia człowieka. Poznanie czynników decydujących o tym, że dany gatunek osiąga duże zagęszczenia w środowisku miejskim, jest bardzo ważne w zrozumieniu sukcesu ewolucyjnego gatunków kolonizujących miasta, a także w opracowaniu skutecznych metod niwelowania potencjalnych szkód wynikających z obecności tych gatunków w mieście. Jednym z takich gatunków jest gołąb miejski Columba livia var. domestica, który należy do najliczniejszych ptaków zasiedlających miasta w wielu rejonach świata. Celem pracy bylo poznanie jak źródła pokarmu oraz struktura środowiska miejskiego wpływa na zagęszczenia gołębia miejskiego w Poznaniu (Wielkopolska). Wyznaczono 60 25-ha powierzchni, na których wykonano po trzy liczenia w okresie lęgowym, w 2010 roku. Na każdej powierzchni notowano szereg zmiennych opisujących dostępność źródeł pokarmu oraz strukturę siedlisk (Tab. 1). Gołębie stwierdzono na 54 powierzchniach. Prawdopodobieństwo stwierdzenia gołębi na powierzchni było stałe między poszczególnymi kontrolami i wynosiło 0.89 ± 0.06. Średnie zagęszczenie wynosiło 13.6 ± 1.7 osobników na 10 ha (min-max: 0.0-53.9, Fig. 1). Stwierdzono istotną statycznie autokorelację przestrzenną; dodatnią do dystansu ok. 1.5 km i ujemną przy dystansach 5,7.5 i 10 km (Fig. 2). Selekcja modeli statystycznych opisujących wpływ różnych czynników na zagęszczenie gołębi przy pomocy kryterium Akaike'a wykazała 10 najlepszych modeli (Tab. 2). Modele te wyjaśniały około 50% zmienności w zagęszczeniu gołębi (Tab. 2). Zagęszczenie było pozytywnie związane z pokryciem powierzchni przez wysoką zabudowę, liczbą źródeł pokarmu, liczbą szkół na powierzchni i pokryciem powierzchni przez tereny zielone (Tab. 3). Zagęszczenie gołębi spadało wraz z odległością od centrum miasta (Fig. 1, Tab. 3) oraz wraz ze wzrostem zagęszczenia ulic (Tab. 3). Uzyskane wyniki sugerują, że sukces ewolucyjny gołębia miejskiego polega na wykorzystywaniu przez ten gatunek zarówno elementów naturalnych jak i antropogenicznych w środowisku miejskim. Rozwiązaniem problemu dużych zagęszczeń gołębi w środowisku miejskim może być budowa osiedli z niską zabudową oraz stosowanie koszy na śmieci z pokrywami, zwłaszcza w centrum miast, gdzie liczebność gołębi jest z reguły największa. Mieszkańcy miast powinni być również właściwie informowani o konsekwencjach dokarmiania gołębi w mieście.