Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Metaphtonymy of ἀστέρες πλανῆται in the Epistle of Jude 13 in the Light of the First Book of Enoch

100%

Muszytowska D.

The Biblical Annals

|

2024

|

tom 14

|

nr 3

481-505

EN

This article aims to elucidate the precise meaning of the expression ἀστέρες πλανῆται in the Epistle of Jude 13. The expression occurs within a series of metonymies (Jude 12–13) used by the author of the epistle to depict the wicked ( ἀσεβεῖς) who are under critique. Commentators highlight the challenge of interpreting the expressions appearing in those passages due to their metaphorical nature and the vagueness of their contextual origins. The metaphtonymy of ἀστέρες πλανῆται has been examined considering how metaphtonymy is defined in cognitive linguistics. Firstly, the sense resulting from the use of substitution (metonymy) was analysed. Attention was then given to the possible metaphorical meanings of the metonymy. Particular focus was given to the mechanisms of metaphor production, as the expression bears the characteristics of both a general metaphor, derived from experience, and a contextual metaphor, produced for a specific discourse. To characterise the domain of the expression within a given discourse, the Epistle of Jude was analysed as the primary context. Additionally, the First Book of Enoch (1 Enoch) was examined as a potential intertext that could reveal the mechanism of figurative language production in the expression ἀστέρες πλανῆται, as well as its meaning. The starting point was the assumption that there is a dependency relationship between Jude and the 1 Enoch. An analysis of the extant sources (Greek-language versions of 1 Enoch) has led to the conclusion that it is not possible to demonstrate hypoand hypertextual relationships for the expression ἀστέρες πλανῆται due to the lack of material evidence. An analysis of the meanings of the constituent expressions included in the metaphtonymy in question, as well as of the contexts in 1 Enoch, allows the conclusion that the authors of both texts and probably also the presumed primary recipients of the Epistle of Jude have a similar way of thinking and speaking. 1 Enoch makes it possible to better define both the use of this expression by the author of Epistle of Jude and understand the mechanism of figurative language production significantly influenced by the context of apocalyptic ideology.

2

Enkomion mądrości i jego funkcja perswazyjna w Księdze Mądrości

100%

Muszytowska D.

Collectanea Theologica

|

2020

|

tom 90

|

nr 3

47-77

EN

The Book of Wisdom is considered a coherent text characterized by genre syncretism. The purpose of this article is to examine the praise of wisdom in the Book of Wisdom for its persuasive functions in the book. The encomium was used in the analysis as a typical genre of epideictic rhetoric. The text of the praise was analyzed from the perspective of the features distinguishing this genre and determining its underlying structure. The analysis led to the conclusion that the author used the possibilities of the genre to teach the recipients what wisdom they should seek and to encourage them to take actions to achieve it. The encomium in the Book of Wisdom was subordinated to advisory rhetoric and is an essential element in the work’s structure.

PL

Księga Mądrości uznawana jest za spójny tekst charakteryzujący się synkretyzmem gatunkowym. Celem niniejszego artykułu jest przebadanie zawartej w Księdze Mądrości pochwały mądrości pod kątem jej perswazyjnych funkcji w utworze. Do badań wykorzystano enkomion jako gatunek typowy dla retoryki epideiktycznej. Tekst pochwały został przeanalizowany z perspektywy cech wyróżniających ten gatunek i decydujących o jego bazowej strukturze. Analizy doprowadziły do wniosku, że autor wykorzystał możliwości gatunku, aby pouczyć odbiorców o jaką mądrość powinni zabiegać i by skłonić ich do podjęcia działań zmierzających do jej osiągnięcia. Enkomion w Księdze Mądrości został podporządkowany retoryce doradczej i stanowi ważny element w strukturze utworu.

3

Funkcja retoryczna motywu sądu w argumentacji Listu Judy

100%

Muszytowska D.

Studia Elbląskie

|

2024

|

tom 25

183-199

EN

The article concerns the use of the judgment motif in the advisory persuasion of the Epistle of Jude. Its purpose is to demonstrate the function of this motif of argumentation, which is focused on encouraging the addressees to fight for the faith that has been passed on to them. The article dissects the occurrence of the judgment motif in the persuasive structure of the letter. It evaluates how this motif influences the persuasive power of individual elements of the structure and, specifically, of individual arguments. It illustrates how the use of this motif in argumentation aligns with the author’s primary goal of persuasion, which is to inspire the addressees to defend the faith.

PL

Artykuł dotyczy wykorzystania motywu sądu w doradczej perswazji Listu Judy. Ma na celu wykazanie funkcji, jaką spełnia ten motyw w argumentacji skoncentrowanej na zachęcie adresatów do zmagań o przekazaną im wiarę. W artykule zostały przeanalizowane wystąpienia motywu sądu w strukturze perswazyjnej listu. Dokonano oceny tego, jak ten motyw wpływa na siłę perswazyjną poszczególnych elementów struktury, a w szczególności poszczególnych argumentów dowodzenia. Wykazano, jak przekłada się użycie tego motywu w argumentacji na główny, zamierzony przez autora Listu Judy, cel perswazji.

4

Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?

100%

Muszytowska D.

Verbum Vitae

|

2011

|

tom 19

149-176

EN

The question "How do you know, wife, whether you will save your husband?" (1 Cor 7:16) closes the so-called 'Paul's marriage privileges' running in the preceding verses of 1 Cor 7. The issue expressed with a question mark refers to mixed marriages. The present essay aims to explore this already much harvested text from a new exegetical perspective. In the first part, the socio-religious context of the audience in the 1 Corinthians is exposed: the background of their beliefs and dilemmas concerning marriage. In the second part, the issues of the married women position in Judaism and in the Greco-Roman culture of the period are explored. The last step of the investigation is the analysis (mainly rhetorical) of Paul's argumentation in 1 Cor 7:16 in the context of 1 Cor 7:12-16. The final conclusion is that a Christian wife (as well as a Christian husband) cannot save ber spouse because, according to Paul 's argumentation in the passage, the responsibility for believers' salvation belongs solely to Christ. Nevertheless, a Christian wife can sanctify ber husband.

PL

Pytanie „Skąd wiesz, żono, czy zbawisz swego męża?” (1 Kor 7,16) zamyka frgament zwany “przywilejem Pawłowym” zaczynający się w poprzednich wersach 1 Kor 7. Kwestia opatrzona znakiem zapytania odnosi się do małżeństw mieszanych. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel analizę z perspektywy egzegetycznej tego już gruntownie przebadanego tekstu. W pierwszej części przedstawiony zostaje kontekst socjo-religijny słuchaczy 1 Listu do Koryntian: tło ich wierzeń i problemów związanych z małżeństwem. W drugiej części bada się kwestie pozycji kobiety zamężnej w Judaizmie oraz kulturze Grecko-Rzymskiej. Ostatnim krokiem jest analiza (głównie retoryczna) argumentacji Pawła w 1 Kor 7,16 w kontekście 1 Kor 7,12-16. Konkluzja, do jakiej się dochodzi jest następująca: chrześcijańska żona (tak jak i mąż) nie mogą zbawić współmałżonka, ponieważ, według Pawła, odpowiedzialność za zbawienie wierzącego należy wyłącznie do Chrystusa. Jednakowoż, chrześcijańska żona może uświęcić swojego małżonka.

5

Wykluczenie ze wspólnoty wierzących w świetle 1 Kor 5,5

100%

Muszytowska D.

Verbum Vitae

|

2010

|

tom 18

167-184

PL

Analiza dość kontrowersyjnej formuły wykluczenia ze społeczności wierzących, którą znajdujemy w 1 Kor 5,5 prowadzi przede wszystkim do wniosku, że to zalecenie apostolskie można traktować, jako ogólną zasadę postępowania wspólnoty w takich sytuacjach. W tekście przytoczony zostaje przypadek związku kazirodczego jednego z członków wspólnoty korynckiej. Czyn ten jest uznany za godzący nie tylko w dobro samych osób takiego związku, ale także ma wymiar społeczny i narusza dobro całej wspólnoty wierzących, która traci w ten sposób wiarygodność. Niewiarygodna wspólnota nie może świadczyć prawdy o Jezusie Chrystusie. Perspektywa retoryczna pozwala nam „rozciągnąć” moc tego zalecenia na wszystkie przypadki jawnego zła we wspólnocie o tych samych skutkach. W liście bowiem nie jest rozważana sama sprawa czynu kazirodczego. Status tego czynu jest oczywisty. Rozważaną kwestią jest natomiast brak reakcji wspólnoty na szerzące się pośród niej zło, które jest widziane jako przyzwolenie. Zalecenie usunięcia ze wspólnoty, które powinno być dokonane w sposób formalny przez całą wspólnotę jest uznane w tekście za najlepszą formę zdecydowanej reakcji sprzeciwu wobec zła. Jej skutki są wymierne natychmiast w wymiarze wspólnotowym. Wykluczenie jest traktowane jako dyscyplinarna kara dla sprawcy tego zła, musi być wydana w sposób, nie pozostawiający wątpliwości, że jest podyktowana dbałością o dobro, zarówno winnego, jak i całej wspólnoty. Opiera się na nadziei zmiany postawy winnego i jego zbawieniu w „dzień Pana”.

6

The Wisdom Encomium and Its Persuasive Function in the Book of Wisdom

100%

Muszytowska D.

Collectanea Theologica

|

2021

|

tom 91

|

nr 5

31-61

EN

The Book of Wisdom is considered a coherent text characterised by genre syncretism. This article aims to examine the praise of wisdom in the Book of Wisdom for its persuasive functions. The encomium was used in the analysis as a typical genre of epideictic rhetoric. The text of the praise was analysed from the perspective of the features distinguishing this genre and determining its underlying structure. The analysis led to the conclusion that the author used the possibilities of the genre to teach the recipients what wisdom they should seek and to encourage them to take actions to achieve it. The encomium in the Book of Wisdom was subordinated to advisory rhetoric and is an essential element in the work’s structure.