Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zmiany zawartości magnezu w osadach ściekowych podczas ich kompostowania z dodatkiem różnych substancji

100%

Ciećko Z. , Harnisz M. , Wyszkowski M. , Najmowicz T.

Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

tom Nr 9

95--101

PL

Celem podjętych badań było określenie zmian zawartości magnezu ogólnego i rozpuszczalnego podczas kompostowania osadów ściekowych lub z dodatkiem trocin, słomy, obornika i wapna. Zmiana zawartości ogólnych i rozpuszczalnych form magnezu w osadach ściekowych w czasie kompostowania była determinowana ilością i rodzajem zaaplikowanych substancji. We wszystkich kompostach podczas ich kompostowania wystąpił duży i wysoce istotny wzrost zawartości magnezu ogólnego wahający się od 35% (osad ściekowy + wapno) do 94% (osad ściekowy + 40% trocin). Zwiększenie zawartości magnezu rozpuszczalnego w 0,5M HCl po 24-tygodniowym okresie kompostowania stwierdzono tylko w kompostach z dodatkiem trocin i słomy. W pozostałych obiektach nie zanotowano istotnych zmian w zawartości tego składnika w miarę wydłużania się czasu kompostowania.

EN

The aim of the experiment was to determine the changes in the content of total and soluble magnesium in composted sewage sludge enriched with sawdust, straw, manure and lime. The change in the content of the total and soluble magnesium forms in the composted sewage sludge was determined by the amount and type of component applied. A large and highly significant increase in the total magnesium content was observed in all composts and ranged from 35% (sewage sludge + lime) to 94% (sewage sludge + 40% sawdust). An increase in the content of magnesium soluble in 0.5M HCl after a 24-week composting period was reported only for the composts enriched with sawdust and straw. No significant changes over time in the content of this element were found in the remaining composts.

2

Aluminium Concentration in Plants Depending on Soil Contamination with Cadmium

100%

Ciećko Z. , Wyszkowski M. , Rolka E.

|

tom Vol. 18, nr 12

1641-1650

EN

The aim of the study has been to determine the effect of soil contamination with cadmium (10, 20, 30 and 40 mg Cd ha–1 soil) on the concentration of aluminium in aboveground parts and roots of oats, maize, yellow lupine and radish. In order to neutralise cadmium, the following neutralising agents were introduced to soil: compost, brown coal, lime and bentonite. Apart from the plant species and type of organs, other factors which largely affected the concentration of aluminium were a rate of cadmium and type of a neutralising substance. Roots contained much more aluminium than aboveground parts of plants. The highest levels of aluminium were found in roots of yellow lupine and maize whereas the smallest concentrations of this metal were determined in grain and roots of oats. Soil contamination with cadmium caused bigger changes in the concentration of aluminium in aboveground parts of plants than in their roots, especially in the case of maize and yellow lupine. Cadmium applied at 20 mg (maize and yellow lupine roots) or 40 mg Cd ha–1 soil (aboveground parts of maize and yellow lupine) caused increased levels of cadmium in plant tissues. Any further increase in the rates of the pollutant caused depression in the content of aluminium in roots of the above crops. In the case of aboveground parts and roots of radish and grain of oats, less aluminium was observed in all cadmium contaminated objects. The range of effects produced by the test neutralising substances on the concentration of aluminium was varied. The neutralising agents tended to depress the content of aluminium in plant tissues. Brown coal, bentonite and lime caused larger changes in the content of aluminium than compost. The concentration of aluminium was correlated with yields of the crops. For most of the plants, these correlations were negative in the case of aboveground parts (except radish) and positive in roots (except yellow lupine). The concentration of aluminium in particular plant organs was correlated with a number of macro- and microelements, with the correlations being usually positive for manganese, iron, cobalt, lithium, copper and zinc but negative for sulphur and boron.

PL

Celem badań było określenie wpływu zanieczyszczenia gleby kadmem (10, 20, 30 i 40 mg Cd kg-1 gleby) na zawartość glinu w częściach nadziemnych i korzeniach owsa, kukurydzy, łubinu żółtego i rzodkiewki. Do neutralizacji kadmu wprowadzonego do gleby zastosowano: kompost, węgiel brunatny, wapno i bentonit. Na zawartość glinu w roślinach, oprócz gatunku i organu roślin, duży wpływ miała dawka kadmu, jak również rodzaj zaaplikowanej substancji neutralizującej. Korzenie zawierały zdecydowanie więcej glinu niż części nadziemne roślin. Najwięcej glinu stwierdzono w korzeniach łubinu żółtego i kukurydzy, a najmniej w ziarnie i słomie owsa. Zanieczyszczenie gleby kadmem spowodowało większe zmiany w zawartości glinu w częściach nadziemnych niż w korzeniach roślin, szczególnie w przypadku kukurydzy i łubinu żółtego. Dawki kadmu w wysokości 20 mg (korzenie kukurydzy i łubinu żółtego) lub 40 mg Cd kg-1 gleby (części nadziemne kukurydzy i łubinu żółtego) powodowały zwiększenie zawartości glinu. Dalszy wzrost dawek kadmu wywoływał zmniejszenie zawartości glinu w korzeniach tych roślin. W przypadku części nadziemnych i korzeni rzodkiewki oraz ziarna owsa odnotowano zmniejszenie zawartości glinu we wszystkich obiektach zanieczyszczonych kadmem. Zakres oddziaływania testowanych substancji neutralizujących na zawartość glinu był zróżnicowany. Dodatki neutralizujące na ogół obniżały zawartość glinu w roślinach. Węgiel brunatny, bentonit i wapno wywoływały większe zmiany w zawartości glinu w roślinach niż kompost. Zawartość glinu wykazywała skorelowanie z plonem roślin. U większości roślin wystąpiły relacje ujemne w częściach nadziemnych (oprócz rzodkiewki), a dodatnie w korzeniach (z wyjątkiem łubinu żółtego). Zawartość glinu w poszczególnych organach roślin była skorelowana z licznymi makro- i mikroelementami, w tym przeważnie dodatnio z zawartością manganu, żelaza, kobaltu, litu, kadmu, miedzi i cynku, a ujemnie z zawartością siarki i boru.

3

Soil Pollution with Arsenic Versus the Concentration of Magnesium in Plants

100%

Ciećko Z. , Najmowicz T. , Wyszkowski M.

|

tom Vol. 18, nr 11

1485-1496

EN

A study has been carried out in order to determine the effect of soil pollution with arsenic on the concentration of magnesium in plants. Soils under yellow lupine were contaminated with arsenic at the rates of 10, 20, 30 and 40 mg As kg–1 and those sown with maize, cocksfoot, spring barley and swedes received 25, 50, 75 and 100 mg As kg–1. The following substances were used to neutralize the effect of arsenic on plants: compost, lime, charcoal, loam and natural zeolite in the trials with maize and, additionally, synthetic zeolite in the experiments on cocksfoot and yellow lupine or peat, loam, pinewood bark, dolomite and synthetic zeolite in the trials with spring barley and swedes. The influence of increasing soil pollution with arsenic on the concentration of magnesium in particular organs of the test plants was varied. In general, the content of magnesium in plant parts tended to be positively correlated with the degree of soil contamination with arsenic. It also depended on the plant’s species and organ as well as the type of a neutralizing agent applied. Positive correlation was discovered for the roots and aboveground parts of maize, cocksfoot and yellow lupine as well as grain, straw and roots of spring barley. Changes in the magnesium levels caused by arsenic pollution were larger in the roots than in the aboveground parts of plants, especially in the case of spring barley. A decrease in the magnesium concentration in plant tissues caused by soil contamination with arsenic was noticed only in the roots and aboveground parts of swedes. The neutralizing substances produced the strongest positive effect on the content of magnesium in the aboveground parts of maize and roots of cocksfoot. With regard to the remaining plant species, this effect was much weaker.

PL

Przeprowadzone badania wykonano w celu określenia wpływu zanieczyszczenia gleby arsenem na zawartość magnezu w roślinach. Zanieczyszczenie gleby arsenem w dawkach 10, 20, 30 i 40 mg As kg-1 gleby testowano na łubinie żółtym, a w ilości: 25, 50, 75 i 100 mg As kg-1 gleby na kukurydzy, kupkówce pospolitej, jęczmieniu jarym oraz brukwi pastewnej. Do neutralizacji oddziaływania kadmu na rośliny do gleby dodano: kompost, wapno, węgiel drzewny, ił i zeolit naturalny - w doświadczeniach z kukurydzą, te same materiały i zeolit syntetyczny - w badaniach z kupkówką i łubinem żółtym oraz torf, ił, korę sosnową, dolomit i zeolit syntetyczny w doświadczeniu z jęczmieniem i brukwią. Oddziaływanie wzrastającego zanieczyszczenia gleby arsenem na zawartość magnezu w poszczególnych organach testowanych roślin było zróżnicowane. Zawartość magnezu w roślinach była przeważnie dodatnio skorelowana z poziomem zanieczyszczenia gleby arsenem. Jego zawartość w roślinach zależała ponadto od gatunku rośliny, rozpatrywanego organu, jak również od rodzaju zastosowanej substancji do neutralizacji arsenu. Dodatnią korelację wykazano w odniesieniu do korzeni i części nadziemnych kukurydzy, kupkówki i łubinu żółtego oraz ziarna, słomy i korzeni jęczmienia jarego. Większe zmiany stwierdzono w korzeniach niż częściach nadziemnych roślin, zwłaszcza w przypadku jęczmienia jarego. Jedynie części nadziemne i korzenie brukwi zareagowały spadkiem zawartości magnezu na zanieczyszczenie podłoża arsenem. Zastosowane dodatki neutralizujące najsilniej dodatnio działały na zawartość magnezu w częściach nadziemnych kukurydzy i korzeniach kupkówki. W przypadku pozostałych gatunków roślin ten wpływ był znacznie mniejszy.

4

Response of Potato to Soil Contamination with Mercury Neutralised with Soil Improying Substances

88%

Ciećko Z. , Rolka E. , Najmowicz T. , Archacka A. , Grzybowski Ł.

|

2009

|

tom Vol. 16, nr 5/6

523-529

EN

Holding in mind the negative effect of mercury on environment, an experiment has been conducted in order to determine the influence of this metal on yield and chemical composition of potato growh on soil treated with various neutralizing substances. The study consisted of a pot experiment, carried out in Kick-Brauckmann pots filled with 9 kg soil each. The soil materiał was subjected to simulated contamination with mercury sulphate added in the following doses: O, 50, 100 and 150 mg Hg - kg^-1. Another experimental factor comprised application of several inactivating substances, such as zeolite, lime and bentonite. Zeolite and bentonite were added in the amounts equal 3 % of the whole soil mass in a pot whereas the dose of lime corresponded to 1 Hh of soil. All the pots received identical NPK fertilization. Edible potato of a moderately early, 'Zebra' cultivar, was the test plant. Increasing soil contamination with mercury depressed the yield of tubers and mass of potato herbage. The largest yield decline was observed in the trials subjected to the most severe mercury contamination. As for potato tubers, a decline in their yield reached 63 % in the series with lime down to 31 % in the series with zeolite. The maximum potato herbage loss under the effect of mercury pollution was 48 % in the series with zeolite down to 23 % in the series with lime. Moreover presence of mercury in soil also affected the chemical composition of potato. Increasing rates of mercury in soil caused a rather regular depression in the content of potassium in potato tubers and herbage.

PL

Mając na uwadze negatywne oddziaływanie rtęci na środowisko przyrodnicze, wykonano doświadczenie, którego celem było określenie wpływu tego pierwiastka na plonowanie i skład chemiczny ziemniaka uprawianego w warunkach stosowania różnych substancji neutralizujących. Za podstawę badań przyjęto doświadczenie wazonowe, które wykonano w wazonach Kick-Brauckmanna, mieszczących 9 kg gleby. Materiał glebowy został symulacyjnie zanieczyszczony siarczanem rtęci w dawkach: O, 50, 100 i 150 mg Hg o kg^-1. W badaniach jednocześnie uwzględniono dodatek substancji inaktywujących rtęć, takich jak: zeolit, wapno i bentonit. Zeolit oraz bentonit zastosowano w ilości 3 % w stosunku do masy gleby w wazonie, a wapno w dawce odpowiadającej 1 Hh gleby. We wszystkich obiektach doświadczenia zastosowano jednakowe nawożenie mineralne (NPK). Rośliną testową był ziemniak jadalny odmiany średnio wczesnej 'Zebra'. Wzrastające zanieczyszczenie gleby rtęcią powodowało stopniowe zmniejszenie plonu bulw i masy łętów. Największy spadek plonu odnotowano w obiektach o największym zanieczyszczeniu gleby rtęcią. Zmniejszenie plonu bulw wynosiła od 63 % w serii z dodatkiem wapna do 31% w serii z zeolitem. Natomiast maksymalne obniżenie plonu łętów wynosiło od 48 % w serii z dodatkiem zeolitu do 23% w serii z wapnem. Ponadto rosnące zanieczyszczenie gleby rtęcią powodowało dość regularne zmniejszenie zawartości potasu w bulwach i łętach ziemniaka.