PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 56

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
1
Content available Wdowy w starożytności chrześcijańskiej i ich posługa w Kościele
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2002
|
tom 42
303-318
IT
L'articolo sviluppa un'indagine storico-teologica sulla figura e sulla ministeriailta della vedova nella Chiesa primitiva, anche sullo sfondo dell'attuale problema dogmatico-ecumenico del sacerdozio femminile. In particolare, sono stati presi in considerazione i seguenti temi: il ministero pastorale delle vedove nei secoli II e III, nella Siria Orientale, nelle Chiese monofisite, nella Chiesa bizantina, nella Chiesa in Egitto, nella Chiesa romana, della Gallia della Spagna.
2
Content available L’insegnamento monastico geronimiano (continuazione)
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2000
|
tom 38
487-503
PL
Artykuł jest dokończeniem pierwszej części, która została wydana w VoxP 17 (1997) 199-214. Ukazuje on naukę ascetyczną św. Hieronima na podstawie jego dzieł skierowanych wyraźnie do mnichów. Wykorzystane w nim zostały wszystkie pisma Hieronimowe, wśród których na pierwsze miejsce wysuwają się listy. Obszerne urywki Hieronimowych dzieł monastycznych chcą przybliżyć myśl samego Autora, pozwalając mu przemawiać bezpośrednio do czytelnika, nie zaciemniając w ten sposób głębokiego przesłania Ojca Kościoła poprzez nadmierny, niekiedy zbyteczny komentarz.
3
Content available Tajemnica wcielenia w komentarzach patrystycznych do „Składu Apostolskiego”
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2000
|
tom 38
341-366
IT
L'articolo esamina il mistero dell'incarnazione nei testi dei Padri che commentano espressamente soltanto tutto il Simboio Apostolico. Traiascia, perció, quelle opere patristiche che espongono la fede come tale, o spiegano solamente alcune verita di essa.
EN
L'articolo esamina il mistero dell'incarnazione nei testi dei Padri che commentano espressamente soltanto tutto il Simbolo Apostolico. Tralascia, perció, quelle opere patristiche che espongono la fede come tale, o spiegano solamente alcune verita di essa.
4
Content available Sformułowanie wiary w trójjedynego Boga w latach 360-380. Formuła dogmatyczna mia ousia – treis hypostaseis
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2001
|
tom 40
227-235
IT
Non e possibile dare un giudizio completo sul valore dogmatico della formula dogmatica mia ousia – treis hypostaseis, senza conoscere la fede di Costantinopoli in cui essa ricevette il riconoscimento ufficiale. Ció nonostante, si puó dire che la formula proviene certamente dall’ambiente dei Padri Cappadoci.
5
Content available Uno schizzo di escatologia paleocristiana
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1999
|
tom 36
427-453
PL
Autor stara się jednocześnie przedstawić zachodzące w tym względzie podobieństwa i różnice pomiędzy Ojcami wschodnimi a zachodnimi. W artykule autor skupia się na okresie od początku piśmiennictwa patrystycznego aż do czasów św. Augustyna (+ 430), to znaczy na okresie, w którym chrześcijaństwo ściśle związane było z myślą starożytną, wykluczywszy jakikolwiek wpływ średniowiecza.
6
Content available L’esegesi geronimiana di Is 1,1 sulla base del "Commento in Isaia"
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2006
|
tom 49
135-143
EN
BRAK
7
Content available Le nozze di Cana nell'esegesi di san Gaudenzio di Brescia
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2003
|
tom 44
285-299
PL
Artykuł uwypukla nauczanie św. Gaudentego z Brescii odnośnie do boskości Ducha Świętego na podstawie egzegezy biblijnej Godów w Kanie Galilejskiej. Zważywszy, iż perykopa ta była chętnie wyjaśniana przez Ojców Kościoła, artykuł stara się także porównać egzegezę Biskupa Brescii z egzegezą innych Ojców czy pisarzy kościelnych, aby w ten sposób jeszcze wyraźniej ukazać wartość nauczania św. Gaudentego. Według Biskupa Brescii, gdy nadeszła pełnia czasów, Chrystus pojawił się na weselu w Kanie Galilejskiej, którą to Kanę św. Gaudenty nazywa possessio gentium, ziemią pogan. Wokół pana młodego znajdują się: Mojżesz, którego symbolizuje gospodarz weselny; Maryja, która streszcza i zawiera w sobie patriarchów, proroków i wszystkich sprawiedliwych Starego Testamentu; apostołowie, którym zostanie zlecone posłannictwo głoszenia Ewangelii i szafowania chrztu. W takim to właśnie otoczeniu Chrystus czyni z Kościoła zgromadzonego z narodów pogańskich swoją oblubienicę, udziełając mu za wstawiennictwem Maryi daru nowego wina, którym jest Duch Święty. W Chrystusie-Oblubieńcu znajdują swe wypełnienie oczekiwania sprawiedliwych Starego Testamentu, których figurą jest Maryja, która wstawia się, aby Oblubieniec udzielił spragnionym narodom pogańskim, których symbolem jest Kana - miasto pogan - daru zaślubin małżeńskich, którym jest Duch Święty. Rozkaz dany sługom, aby napełniłi kamienne stągwie wodą, symbolizuje powołanie apostołów do udzielania chrztu i do nauczania Dobrej Nowiny. Usuwając z nauczania św. Gaudentego niektóre składniki nieco może niekiedy przesadzonej egzegezy alegorycznej, nałeży stwierdzić, iż egzegezą ta jest szczególnie oryginalna i cenna z tego powodu, iż widzi w ewangelicznym Oblubieńcu postać, która jednoczy Stary i Nowy Testament i zapoczątkowuje okres zaślubin w dziejach świata i Kościoła, okres Ducha Świętego - jedyny i niepowtarzałny dies lucis.
8
Content available Apiariusz z Sicca Veneria i odwoływanie się do Ojców na synodach Afryki Łacińskiej (IV-VI w.)
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2023
|
tom 87
95-114
EN
The series of texts from the synods of the African Latin Church that speak of appealing to the Fathers contain strong arguments that irrefutably testify to the fact that the synodal fathers were convinced that it was always necessary to rely on the authority of the Fathers who lived earlier and to refer to the indisputable Tradition. We also learn from them that the expression “fathers” (or rare analogous forms such as, for example, “brothers” – ἀδελφοί, fratres) is synonymous with “Tradition”, since it is closely associated with the authority of the Councils, in particular the First Council of Nicaea, whose essential dogmatic significance is unparalleled in the history of the Church. The consequence of recognising the First Council of Nicaea as indisputable Tradition is to give the statements of the Fathers a normative character binding even on the Roman Church. A reading of the documents of the African synods reveals an increasing clarification of the determinants of Tradition: apostolic origin, antiquity, universal acceptance. But it is above all the recognition of the action of the Holy Spirit in the synodal college that gives Tradition its binding force and allows it to be identified with faith and truth. The documentation of the African synods represents a decisive step in the evolution of the relationship between Rome and other bishoprics in terms of jurisdictional primacy or the authoritative role of Rome. In its ultimate repercussions, the issue is thus tinged with ecclesiological and ecumenical tones. The texts discussed here allow us to discover the enormous contribution of the African Church to the ancient Christian thought of this golden age, in which Fathers such as Aurelius, Alypius and Augustine himself were active.
PL
Synody Kościoła łacińskiego Afryki IV-VI w. świadczą, że ich uczestnicy byli przekonani, iż trzeba opierać się na autorytecie poprzedników i odwoływać się do Tradycji. Wyrażenie „ojcowie” (lub rzadkie formy analogiczne, takie jak chociażby „bracia” – ἀδελφοί, fratres) było synonimem „Tradycji”, ponieważ wiązało się ściśle z autorytetem soborów, w szczególności Pierwszego Soboru w Nicei, którego znaczenie dogmatyczne nie ma sobie równego w historii Kościoła. Konsekwencją uznania Pierwszego Soboru Nicejskiego za niepodważalną Tradycję jest nadanie wypowiedziom Ojców charakteru normatywnego obowiązującego nawet Kościół Rzymski. Lektura dokumentów synodów afrykańskich ujawnia coraz wyraźniejsze precyzowanie wyznaczników Tradycji: apostolskiego pochodzenia, starożytności, powszechnej akceptacji. Ale to przede wszystkim uznanie działania Ducha świętego w kolegium synodalnym nadaje Tradycji moc wiążącą i pozwala na utożsamienie jej z wiarą i prawdą. Dokumentacja synodów afrykańskich stanowi decydujący krok w ewolucji relacji między Rzymem a innymi biskupstwami w zakresie prymatu jurysdykcyjnego czy autorytatywnej roli Rzymu. W swoich ostatecznych reperkusjach kwestia ta jest więc zabarwiona tonami eklezjologicznymi i ekumenicznymi. Omawiane teksty, przechodzące od uwarunkowań dyscyplinarnych i egzystencjalnych do centralnego problemu autorytetu w Kościele, pozwalają odkryć ogromny wkład Kościoła afrykańskiego w starożytną myśl chrześcijańską tego złotego wieku, w którym działali tacy Ojcowie, jak Aureliusz, Alipiusz, czy sam Augustyn.
9
Content available Kler afrykański w świetle synodów IV i V wieku
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1986
|
tom 10
219-238
EN
Hac in dissertatiuncula exponuntur ea, quae de clericis synodi Africae IV et V saeculi statuerunt.
10
Content available Najstarszy tekst "Vita S. Pauli Primi Eremitae" św. Hieronima
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1987
|
tom 12
61-72
IT
Delle tre biografie scritte da San Girolamo, la Vita S. Pauli e generalmente considerata la piu antica.
11
Content available Osiemnastowieczny melodramat o nawróceniu św. Augustyna
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1988
|
tom 14
133-167
IT
Sotto tale titolo, dopo una breve introduzione, vengono qui pubblicate due opere pcetiche polacche del settecento sulla conversione di Sant’Agostino.
12
Content available Un tardivo manoscritto di Cracovia contenente la "Vita Sancti Pauli Primi Eremitae" di San Girolamo
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1988
|
tom 14
429-434
EN
BRAK
13
Content available Przegląd czasopism
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1988
|
tom 14
507-532
EN
bibliography
PL
bibliografia
14
Content available Biblioteca Patristica. Collana diretta da Mario Naldini e Manlio Simonetti, vol. 1-10, Firenze 1984-1987, Nardini editore. Centro Internazionale del Libro.
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
1988
|
tom 14
467-471
EN
review
PL
recenzja
15
Content available Le fonti e le tematiche teologiche della Regula di Eugippio
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2020
|
tom 75
89-120
PL
Artykuł wyodrębnia następujące źródła “Reguły” Eugipiusza oraz je omawia: św. Augustyn z Hippony (Ordo monasterii oraz Praeceptum); reguły anonimowe: Regula quattuor Patrum oraz Regula Magistri; św. Bazyli Wielki (Regula [a Rufino latine versa]); św. Pachomiusz (Regula); Novatus Catholicus (Sententia de humilitate et oboedientia et de calcanda superbia); św. Jan Kasjan (Conlationes Patrum oraz De institutis coenobiorum); św. Hieronim ze Strydonu (Epistula 125, 9). W swej drugiej części artykuł omawia tematykę teologiczną “Reguły” Eugipiusza, wskazując także na aktualność jej przesłania również i w dzisiejszych czasach.
EN
The article demonstrates and discusses the following sources of Eugippius’ Rule: St. Augustine of Hippo (Ordo monasterii and Praeceptum); Rules: Regula quattuor Patrum and Regula Magistri; St. Basil the Great (Regula [a Rufino latine versa]); St. Pachomius the Great (Regula); Novatus Catholicus (Sententia de humilitate et oboedientia et de calcanda superbia); St. John Cassian (Conlationes Patrum and the De institutis coenobiorum); St. Jerome (Epistula 125, 9). In its second part, the article discusses the theological subject matter of the Regula of Eugippius, also pointing out the relevance of its message to both his times and our own.
16
Content available Biskupi Rzymu w "Pratum spirituale" Jana Moschosa
100%
Degórski B.
|
|
tom 46
371-389
IT
Giovanni Mosco, nel Pratum spirituale, menziona direttamente i tre vescovi di Roma: san Pietro Apostolo, san Leone Magno e san Gregorio Magno. San Piętro, peró, viene menzionato soltanto occasionalmente e mai direttamente. Nel presente articolo, perció, egli non viene trattato separatamente, ma solo quando e menzionato nei capitoli che presentano san Leone Magno o san Gregorio Magno. Conformemente alla nomenclatura che si e sviluppata nel primo periodo patristico, la parola „papa" non era riservata soltanto al vescovo di Roma, ma veniva utilizzata anche da altri vescovi, ad esempio: da que!li di Alessandria.
EN
Giovanni Mosco, nel "Pratum spirituale", menziona direttamente i tre vescovi di Roma: san Pietro Apostolo, san Leone Magno e san Gregorio Magno. San Pietro, peró, viene menzionato soltanto occasionalmente e mai direttamente. Nel presente articolo, perció, egli non viene trattato separatamente, ma solo quando e menzionato nei capitoli che presentano san Leone Magno o san Gregorio Magno. Conformemente alla nomenclatura che si e sviluppata nel primo periodo patristico, la parola „papa" non era riservata soltanto al vescovo di Roma, ma veniva utilizzata anche da altri vescovi, ad esempio: da que!li di Alessandria.
17
Wstęp św. Hieronima do jego przekładu Kroniki Euzebiusza z Cezarei
100%
Degórski B.
Rocznik Teologii Katolickiej
|
2013
|
tom 12
141-154 (część -2)
EN
Before Eusebius of Caesarea wrote his famous work – Ecclesiastical History, and edited the chronicles, which are his historical works, summarizing the history of the world. The original Greek text of these works were lost, however we still have St. Jerome’s translation in Armenian and part translation in Latin. In the i rst instant we are introduced a historical synthesis of the eastern and Greek world, while in the second instant the works of Eusebius present stone tablets of the history of mankind from Abraham (2016 BC) till 303 AD and in fact the second part of the Eusebius’ “chronicles” were translated by St Jerome and who continued the work till 378 AD. St Jerome read and translated the Eusebius’ chronicles more or less in 380 AD. He accomplished this during his stay in Constantinople. Despite many mistakes and inaccuracy, St Jerome took over from the Greek text of the works of Eusebius, but he himself also made mistakes and at the present time this historical work is still regarded useful. In the past by contrast this work had been used by ancient historiographers who continued it. For example they were: Prosper of Aquitaine, Cassiodorus or Victor of Tunnuna.
18
Content available Fabio Ruggiero, La follia dei cristiani. La reazione pagana al cristianesimo nei secoli I-V. Prefazione di M. Simonetti, Roma 2002, Citta Nuova Editrice, pp. 260.
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2007
|
tom 50
635-638
PL
nie dotyczy
19
Content available Najstarsze prawodawstwo Kościoła łacińskiego w basenie Morza Śródziemnego dotyczące mnichów
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2007
|
tom 50
419-440
IT
L’articolo prende in esame il monachesimo latino maschile nel Mediterraneo perlustrando, per quanto concerne i secoli IV-VI, la legislazione ecclesiastica che di regione in regione ne ha regolato vita e modalita d’essere. Vengono analizzati gli atti conciliari del Mediterraneo latino che riguardano la vita religiosa maschile a cominciare dagli stessi inizi della legislazione ecclesiastica fino all’arrivo degli albori dell’Alto Medioevo. L’articolo esamina tutti i canoni concementi gli asceti che furono promulgati dalia Chiesa dell'Africa, della Gallia, della Penisola Iberica e delPItaha. I concili come tali manifestano molto bene la vita della Chiesa, rispecchiando i diversi probierni e le situazioni (spesso difficili) che influirono sulla promulgazione degli stessi canoni, fornendo, in tal modo, un prezioso quadro sia storico che, insieme, teologico-spirituale-giuridico. In seno ad esso, peró, molto importante parę sia quello che riguarda il monachesimo delle origini, dal momento che questo movimento carismatico-spirituale cosi importante per la vita della Chiesa nasce proprio in quel periodo e in esso trova le sue fondamenta giuridiche, che assicurarono il suo instancabile cammino verso la casa del Padre, insieme e a capo del popolo di Dio quale sua guida carismatico-spirituale. Vengono presentati i canoni riguardanti i monaci, e ció seguendo l’ordine cronologico della loro promulgazione. Viene presentata dapprima la legislazione africana, successivamente quella della Gallia e della Penisola Iberica. Pochissime, mycce, sono le leggi della Chiesa di Italia. E attraverso la lettura delle tematiche entrate nelle normative allora vigenti, e talvolta sensibili di differenze da luogo a luogo, che si comprendono probierni, usanze e dinamiche di un fenomeno il quale si e umilmente imposto nel tessuto della Chiesa e delle istituzioni. Ció testimonia pure quanto sia sembrato essere stato ritenuto importante il salvaguardame integrita e verita, e non solo il riconoscimento ufficiale.
20
Content available I protoplasti paleocristiani dell'ordine dei monaci di san Paolo primo eremita secondo l'opera "Paulina Eremus" di Padre Bartolomeo Bolesławski
100%
Degórski B.
Vox Patrum
|
2008
|
tom 52
|
nr 1
123-135
PL
Artykuł analizuje rękopiśmienne dzieło o. Bartłomieja Bolesławskiego O.S.P.P.E.: "Paulina Eremus seu co[m]mentarius hystoricus in quo Ordinis Fratrum Eremitarum Sancti Pauli Primi Eremitae primordia, progressus, fundationes, privile- gia, viri illustres referuntur", które pochodzi z 1630 roku. Manuskrypt ten jest obecnie przechowywany w Archiwum Jasnogórskim. Paulina Eremus o. Bolesławskiego jest nie tylko cennym źródłem, by poznać dzieje Zakonu Paulinów, lecz także przybliża historię eremityzmu pierwszych wieków chrześcijaństwa, z którym Paulini byli i są ściśle związani od samych początku swego istnienia. Paulina Eremus dostarcza licznych wiadomości dotyczących zarówno dziejów starochrześcijańskiego pustelnic- twa, jak i samego Zakonu Paulinów. Rękopis jasno wykazuje, iż duchowość pauliri- skich mnichów jest głęboko związana nie tylko ze św. Pawłem z Teb - pierwszym pustelnikiem chrześcijańskim, lecz także ze wszystkimi eremitami pierwszych wieków - jego naśladowcami.
EN
The article analyzes the manuscript work of Father Bartłomiej Bolesławski O.S.P.P.E .: "Paulina Eremus seu co [m] mentarius hystoricus in quo Ordinis Fratrum Eremitarum Sancti Pauli Primi Eremitae primordia, progressus, fundationes, privilegia, viri illustres referuntur" from year 1630. This manuscript is currently kept in the Jasna Góra Archives. Father Bolesławski's Pauline Eremus is not only a valuable source to learn about the history of the Pauline Order, but also introduces the history of the hermitism of the first centuries of Christianity, with which Paulines have been and are closely connected to from the very beginning. Paulina Eremus provides numerous information about both the history of Old Christian hermits and the Pauline Order itself. The manuscript clearly shows that the spirituality of Pauline monks is deeply connected not only to Saint Paul of Thebes - the first Christian hermit, but also to all hermits of the first centuries - his followers.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.