Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
DE
Da die Angst ein allgemein menschliches Phänomen iet.sind ihr auch literarieche, also von den Schriftstellern konstruierte Persönlichkeiten verfallen. Das ganze literarische Werk von Thomas Bernhard kreist um die Anget und um ihre Bewältigung. Die Autorin versucht in diesem Artikel der Angst in ihren unterschiedlichen Ausprägungen in seinem ersten Roman "Frost“ nachzugehen und ihren Jeweiligen Ausdruck zu erfassen. Das Ziel der Arbeit ist das Werk Bernharde von einer neuen Seite anzuleuchten und zum Verständnis seiner literariechen Wirklichkeit beizutragen, weil eie auch als Ausdruck des Allgemeinen Unheils der technischen Zivilisation gelten kann.
PL
Przedmiotem analizy zawartej w niniejszym artykule jest powieść, zmarłego niedawno, awangardowego pisarza zachodnioniemieckiego, Arno Schmidta zatytułowana “Aus dem Leben eines Fauns“ ("Z życia fauna“) . Twórczość Schmidta była i jest obiektem wielu kontrowersyjnych dyskusji, a sam pisarz uchodził za jednego z czołowych "rewolucjonistów" niemieckiej literatury lat sześćdziesiątych. Omawiana w artykule powieść należy, wg własnej teorii narracji Schmidta, do grupy tzw. "fotoalbumów". Poglądy teoretyczne Schmidta, zreferowane zostały pokrótce na Podstawie jego przemyśleń, zebranych w dwóch “przyczynkach poetyckich“ pt. "Berechnungen I und II“. Zdaniem Schmidta podstawowym zadaniem pisarza Jest rekonstruowanie za pomocą środków językowych tzw. "dziurawej teraźniejszości" lub “mozaikowatego bytu" ("löcherige Gegenwart" albo "musivisches Dasein“). W przypadku omawianej powieści oznacza to odtwarzanie partykularnych, nieciągłych (niekontynuowalnych) fragmentów doznań świadomości bohatera, Heinricha Düringa. Zgodnie z tym założeniem fabuła powieści zrealizowana została przy pomocy podziału “akcji" na małe odcinki, wyodrębnione graficznie, pozostające do siebie w stosunku "montowanych luźno elementów". Struktura powieści opiera się na wariowaniu określonego schematu (opis 13 pojedynczych dni z życia bohatera), różnicowanego pasowo i przestrzennie, powtarzanego i rozszerzanego. W artykule zwrócono również uwagą na stylistyczną stroną twórczości Arno Schmidta i podkreślono znaczenie języka, którego pisarz, uchodzą- cy za interesującego nowatora formalnego gatunku powieściowego, jest wielkim mistrzem.
PL
Nie uwzględniono prac doktorskich i habilitacyjnych z innych uczelni, obronionych na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego.
5
Content available Atmosfera duchowa Wiednia w okresie fin de Siecle'u
100%
DE
In Aufsatz wurden die Faktoren, die das geistige Leben Wiens der Jahrhundertwende geprägt hatten, herauegeholt und erörtert. Auf die Weltanschauung der Wiener Intellektuellen wirkten am stärksten die Ideen von Friedrich Nietzsche und Ernst Mach. Obwohl die Mehrheit der Kulturschaffenden die Politik verabscheute, wurden sie von der Krise des .Liberalismus tief erschüttert. Der Verfasser wies darauf hin, daß die Cafes (Griensteidl,"Central") eine außerordentlich wichtige Rolle im literarischen Leben Wiens um die Jahrhundertwende spielten. Es wurden auch die literarischen Zeitschriften, die die damalige Avantgarde forderten, charakterisiert. Den Aufsatz schließt die These ab, daß das Fin de Siècle ein vortreffliches Paradigma des damaligen Europa war.
PL
Powieść Oswalda Wieners "Die Verbesserung von Mitteleuropa" zrodziła się z chęci rozbicia i unicestwienia skonwencjonalizowanych technik narracyjnych i kompozycyjnych, skonwencjonalizowanego języka i wytartych toków myślowych. Poszukiwania autora aspirują do stworzenia utworu literackiego, który nie ma kompozycji о wyraźnie zarysowanym początku, środku i końcu, gdyż Jest to zbyt oczywista konwencja, która skłania czytelnika do bierności, odwołując się do funkcjonujących w nim stereotypów odbioru sztuki. Autor artykułu stara się uchwycić charakterystyczne cechy narracji ww. powieści, która jest logiczną konsekwencją założeń teoretycznych Wienera. Najważniejsze z nich toi fragmentaryczność, absurd, brak elementów łączących strukturą dzieła w całość, dialekt austriacki i in.
9
Content available Max Frisch und die Schweiz
100%
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.