Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Terapia fotodynamiczna (PDT) stanowi metodę miejscowego i wybiórczego niszczenia powierzchownych zmian nowotworowych skóry i śluzówki jamy ustnej. Działanie przeciwnowotworowe terapii fotodynamicznej opiera się na trzech mechanizmach. Pierwszym jest bezpośrednie działanie cytotoksyczne, drugim - okluzja naczyń krwionośnych i limfatycznych guza, a trzecim - wpływ na odpowiedź immunologiczną i zapalną organizmu. Celem pracy było określenie efektów leczenia fotodynamicznego 64 pacjentów leczonych z powodu rogowacenia słonecznego, raka podstawnokomórkowego, odmiany powierzchownej raka kolczystokomórkowego oraz leukoplakii jamy ustnej. Mechanizm działania immunomodulującego określano przez pomiar stężenia TNF-a (Tumor Necrosis Factor-a). Metodyka pracy oparta była na zastosowaniu miejscowej aplikacji prekursora fotouczulacza w postaci 10% ALA w kremie oraz wykorzystaniu źródła światła o długości fali 630 nm (lasera barwnikowego pompowanego laserem argonowym w dawce 100-200 J/cm2) celem leczenia fotodynamicznego. Pomiaru stężenia TNF-a dokonano metodą immunoenzymatyczną u 44 pacjentów. Całkowitą remisję po leczeniu fotodynamicznym uzyskano w 73% leczonych pacjentów ze zmianami chorobowymi skóry i leukoplakia jamy ustnej. Częściową remisję po leczeniu fotodynamicznym stwierdzono u 20% pacjentów, a brak odpowiedzi u 6%. W 21% przypadków stwierdzono nawrót choroby średnio po 6 miesiącach obserwacji. Badania immunoenzymatyczne wykazały znaczący spadek stężenia czynnika martwicy nowotworów (TNF-a).
EN
Photodynamic therapy is a method for topical and selective destruction of superficial skin and oral mucosa malignancies. Anticancer effect of PDT is connected with three mechanisms. Firstly, with direct cytotoxic effect, secondly, with occlusion of blood and lymphatic vessels of the tumour, and finally with modulation of immune and inflammatory response. The aim of our study was to determine therapeutic response of PDT in 64 patients with keratosis actinica, basal cell carcinoma (BCC), superficial squamos cell carcinoma (SCC) and leucoplakia of oral mucosa. The mechanism of of PDT on the cell mediated immunity was assesed by measuring the concentration of TNF-a. Therapeutic method was based on interaction of topical using 10% ALA and light at 630 nm from an argon-pumped dye laser. light doses ranged from 100-200 J/cm2. Cell mediated immunity was assessed by measuring TNF-a concentration according to enzyme-linked immunosorbent assay in the blood of 44 patients. In patients with skin tumours and oral leucoplakia a complete remission was obtained in 73%, partial remission in 20% and no response was observed in 6% of patients. In 21% of treated patients a recurrence was observed during 6 months after the end of treatment. In our study we obtained significant decreases in TNF-a concentration.
2
Content available remote Nowe możliwości terapii fotodynamicznej - nowe fotouczulacze. Przegląd.
88%
PL
Terapia fotodynamiczna (PDT) polega na wzajemnym oddziaływaniu światła laserowego z fotouczulaczem zgromadzonym w tkance, na skutek czego następuje wybiórcze niszczenie tkanek nieprawidłowych poprzez aktywację procesów fotobiochemicznych, czego efektem jest działanie cytotoksyczne. Poszukuje się wciąż nowych foto-uczulaczy selektywnie gromadzącyh się w tkankach zmienionych nowotworowo. Cel badania: Ocena możliwości i znaczenia klinicznego terapii fotodynamicznej z zastosowaniem nowych fotouczułaczy. Materiał i metody: Przeanalizowano 24 prace o nowycłi generacjach związków fotouczułających. Oceniano efektywność, selektywność oraz spektrum zastosowania opisywanych fotouczułaczy. Wyniki: W analizowanych pracach opisywano znaczącą wybiórczość takich fotouczułaczy nowego typu, jak merocyjanina 540 (MC540), Ce6-PVP, taporfina sodu, Phtało-sens, polimeryczne proleki (PPPs). Wykazano, że dla wybiórczego gromadzenia się fotouczułacza w tkance guza konieczne jest występowanie w strukturze fotouczułacza grupy hydrofobowej i hydrofiłowej, a w szczególności obecność grup aminowych i amidowych. Obserwowano znacząco zwiększoną skuteczność i wybiórczość złożonych form, między innymi w postaci połączeń hydrofobowych fotouczulaczy z kopolimerem MePEG-b-PCL, hyperycyny z pyrrolidonem, kwasu dełta-aminolewułinowego z dendry-merami, chelatorami żelaza, fenyłoalaniną czy połączenia ALA-PDT z podażą mototreksatu. Opisywano także nowy sposób terapii fotodynamicznej: celowana na naczynia z zastosowaniem preparatu Tookad. Podsumowanie: Nowym wezwaniem terapii fotodynamicznej jest zwiększenie wybiórczości fotouczułaczy w taki sposób, aby ich stężenie było istotnie większe w tkankach nowotworowych. Poszukuje się nowych fotouczułaczy bądź próbuje modyfikować już sprawdzone fotosensybiłizatory, by zwiększyć skuteczność, rozszerzyć wskazania oraz wyeliminować objawy uboczne PDT obserwowane dotychczas. Na podstawie przeglądu wyników badań, można stwierdzić, że celowe jest ich dalsze prowadzenie, zarówno w pracach klinicznych, jak i w doświadczeniach prowadzonych na zwierzętach oraz in vitro.
EN
Photodynamic therapy (PDT) is based on mutual reactions between laser irradiation and photosensitizer accumulated in tissues and it results in selective damage of pathological tissues due to activation of photobiochemical processes that caues citotoxicity. New photosensitizers selectively accumulating in pathologic tissues are examined. Aim of the study: Overview of examinations of the possibilities and clinical significance of PDT with the application of new photosensitizers. Material and methods: 24 studies concerning new generations of photosensitizing agents were analysed. Effectiveness, selectivity and application spectrum of presented photosensitizers were evaluated. Results: In the analyzed studies there was observed significant selectiveness of new type photosensitizers such as mero-cyanine 540 (MC540), Ce6-PVP, sodium taporfin, Phtalosens, polymeric pliotosensitizers prodrugs (PPPs). It was revealed that for the purpose of photosensitizer selective accumulation in tumors, it is necessary for this agent to contain hydrophobic, as well as hydrophyllic groups and moreover also aminie and amidic structures. Significantly higher effectiveness and selectivity were observed in the case of addition of MePEG--b-PCL copolimer to photosensitizer's structure, combination of hypericin with pyrrolidone, methotrexat preadministration before ALA-PDT, various combinations of ALA with dendri-mers, femim chelators or phenyloalanin. Vascular targeted PDT, a new generation of photodynamic therapy with the application of Tookad was also studied. Summary: New direction in photodynamic therapy is strenghtening of the photosensitizers' selectivity in a way that their concentration in neoplastic tissues will be higher. New photosensitizers are recquired to incease the effectiveness, widen the PDT indications and eliminate PDT side-effects. Basing on the results of analysed studies, one ma see that their continuation in the field of clinical projects, as well as in animal and in vitro studies concerning the application of new photosensitizers and comparison of their effectiveness in various precancerous and neoplastic changes qualified to PDT is important.
PL
Rak jelita grubego jest drugą przyczyną zgonów w populacji pacjentów onkologicznych. Pomimo ciągłego rozwoju metod diagnostycznych, wprowadzania programów badań przesiewowych, systematycznej kontroli pacjentów będących już po interwencji chirurgicznej lub chemioterapii, osiągane finalne efekty przeżycia chorych z rakiem jelita grubego nie są zadowalające. Przyczyną tak niesatysfakcjonujących wyników jest częste wykrywanie choroby już w zaawansowanym stadium, gdyż u co trzeciego chorego w momencie rozpoznania raka jelita grubego potwierdzone są przerzuty. Powszechnie stosowane, celem detekcji zmian nowotworowych i późniejszej kontroli nawrotu choroby, markery CEA i CA 19-9 nie są wystarczające. Z tego powodu konieczne są dalsze poszukiwania znaczników, które w połączeniu z dotychczas stosowanymi elementami diagnostycznymi, umożliwią z wysoką czułością i swoistością wykrycie raka, wznowy i progresji choroby oraz pozwolą przewidzieć przebieg, a także prawdopodobną odpowiedź na standardowe leczenie. Oparcie podejmowanych decyzji na takich danych i kwalifikowanie pacjenta do niestandardowego schematu leczniczego umożliwi w większym stopniu wdrożenie zindywidualizowanej terapii, która powinna odgrywać podstawową rolę w leczeniu.
EN
The colorectal cancer (CRC) is the second cause of death in the entire population of oncological patients. Despite of the development of diagnostic methods, screening programs, monitoring of patients after surgery or chemotherapy, results of survival rates are not satisfactory. The reason is that frequently the detection of the disease takes place already at the advanced stage, as every third patient at the time of diagnosis of CRC has already metastases. CEA and CA 19-9 markers are commonly used to detect cancer and to monitor the disease recurrence, are not sufficient. For this reason it becomes necessary to introduce new additional markers that will enable a higher sensitivity and specificity for detecting cancer, it’s recurrence and progression and will be helpful to predict the course of disease and response to standard therapy. Basing on an advanced diagnosis, an individualized therapy implementation will be possible. This approach should play a key role in the proper treatment.
PL
Celem pracy jest przedstawienie dostępnych informacji o zastosowaniu i skuteczności terapii fotodynamicznej w leczeniu zapalenia przyzębia. W literaturze przedmiotu opisano korzystny wpływ włączenia terapii fotodynamicznej (PDT) do leczenia zapalenia przyzębia. Szczególnie dużą skuteczność PDT zaobserwowano, w aspekcie zmniejszania liczebności typowych patogenów, bez konieczności stosowania antybiotykoterapii, w próbkach z jamy ustnej pobranych po przeprowadzeniu terapii fotodynamicznej oraz w badaniach przeprowadzonych w warunkach in vitro. Najczęściej obserwowanym efektem było zmniejszenie krwawienia z dziąseł, będące jednym z elementów oceny nasilenia stanu zapalnego. W badaniach na szczurach wykazano ograniczenie zaniku kostnego. Efekty tych badań zachęcają do dalszego zgłębiania możliwości zastosowania terapii fotodynamicznej w leczeniu zapalenia przyzębia.
EN
The aim of the study is to present the available information on the use and effectiveness of the photodynamic therapy (PDT) in the treatment of periodontitis. In the literature beneficial effects of including photodynamic therapy in treatment of periodontitis, are described. A particularly high efficiency of PDT was observed in terms of reducing the number of common pathogens without the use of antibiotics in samples taken from the oral cavity after photodynamic therapy, and in studies carried out in vitro. The most commonly observed effect was a reduction in bleeding gums, which is one of the criteria for assessing the severity of inflammation. Tests on rats shows reduction of bone loss. The results of these tests are encouraging to explore the possibilities of application of photodynamic therapy in the treatment of periodontitis.
EN
Photodynamic therapy (PDT) has been recognized as a noninvasive and new therapeutic approach to the effective treatment of tumors. It has been shown in studies concerning malignant cell lines and various animal tumor models that the interaction of photosensitizing substances with light leads to the release of cytotoxic substances and stimulates the immune response. The aim of our study was to analyze the immune system activation in patients with basal cell carcinoma (BCC) during the photodynamic therapy. Patients with skin malignancies were treated topically with 10% d-aminolevulinic acid (ALA) (Medac GmbH, Wedel, Germany). The light came from an argon -pumped dye laser. Blood samples were collected from each patient twice a day: before and after the photodynamic treatment procedure. The study was conducted on lymphocytes and granulocytes from peripheral blood. In the cell culture supernatants, the concentration of tumor necrosis factor a (TNFa), the percentile composition of patients’ lymphocytes and the chemiluminescence of neutrophils were measured. We have observed an increase in the intensity of the chemi- luminescence, an increase in TNFa concentration and the insignificant change in lymphocyte percentile composition.
PL
Angiogeneza zwana również neowaskularyzacją jest wieloetapowym procesem tworzenia nowych naczyń krwionośnych w miejscu już istniejących, regulowanym przez czynniki pobudzające (proangiogenne) oraz hamujące (antyangiogenne). Nowotworzenie naczyń zachodzi w procesach fizjologicznych oraz w stanach patologicznych organizmu. W wyniku zaburzenia równowagi między czynnikami proangiogennymi, aktywującymi proces tworzenia nowych naczyń a czynnikami hamującymi (antyangiogennymi) dochodzi do przewagi aktywacji czynników angiogennych oraz nadmiernej angiogenezy, co sprzyja rozwojowi guza nowotworowego. W wyniku niedotlenienia (hipoksji) tkanki dochodzi do aktywacji czynników angiogennych, w tym przede wszystkim czynnika odgrywającego kluczową rolę w progresji nowotworowej – VEGF (ang. Vascular Endothelial Growth Factor). VEGF jest białkiem uważanym za główny czynnik odpowiedzialny za proces angiogenezy oraz wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych; nazywany jest również czynnikiem przepuszczalności naczyniowej. Najważniejszym czynnikiem indukującym proces angiogenezy oraz wydzielanie czynnika VEGF przez komórki nowotworowe jest niedotlenienie (hipoksja) panujące w mikrośrodowisku guza. VEGF jest złym czynnikiem prognostycznym odpowiadającym za progresję oraz aktywację tworzenia przerzutów wielu guzów litych. Zmniejszenie wydzielania czynnika VEGF ma istotne znaczenie w zahamowaniu procesu angiogenezy, a także potencjału metastatycznego komórek nowotworowych, które wcześniej nie uległy zniszczeniu na drodze apoptozy lub nekrozy.
EN
Angiogenesis, also called neovascularization is a multistep process of forming new blood vessels and it is regulated by stimulating factors (proangiogenic) and inhibitors (anti-angiogenenic). Neovascularization occurs in physiological processes and in pathological states of the organism. As a result of an imbalance between proangiogenic factors activating the process of creating new blood vessels and inhibitors (anti-angiogenic) comes to lead the activation of angiogenic factors and excessive angiogenesis, which promotes tumor growth. As a result of hypoxia an activation of tissue angiogenic factors occurs, including, in particular, the key factor in tumor progression - VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor). VEGF is a protein considered to be the main factor responsible for process of angiogenesis and an increased vascular permeability’ It is also known as a vascular permeability factor. The most important factor that induces angiogenesis and VEGF secretion by cancer cells is hypoxia in the tumor microenvironment. VEGF is a poor prognostic factor responsible for the progression and metastasis activation of many solid tumors. Decreased levels of VEGF is important in the inhibition of angiogenesis and metastatic potential of tumor cells that have not been destroyed by apoptosis or necrosis.
PL
W pracy podjęto próbę analizy widma fluorescencyjnego potwierdzonych histopatologicznie zmian o charakterze raka podstawnokomórkowego skóry oraz leukoplakii jamy ustnej, w celu ustalenia związku pomiędzy rozkładem widma natężenia fluorescencji emitowanej przez zmiany chorobowe a charakterem tych zmian. W badaniu dokonano analizy widma fluorescencyjnego potwierdzonych histopatologicznie zmian o typie BCC u 20 pacjentów (12 kobiet i 8 mężczyzn), o różnym stopniu zaawansowaniu zmian naciekowych oraz u 20 pacjentów (9 kobiet i 11 mężczyzn) z leukoplakia jamy ustnej, o różnym stopniu zaawansowania histopatologicznego. U wszystkich chorych po miejscowej aplikacji fotouczulacza wykonano pomiar widma natężenia fluorescencji za pomocą kamery spektralnej oraz systemu Xillix Onco-LIFE, z określeniem wartości względnego współczynnika Numerical Color Value (NCV). W obu grupach chorych z rakiem podstawnokomórkowym skóry wykazano istotne różnice w rozkładzie widma fluorescencyjnego między tkankami zdrowymi a tkankami zmienionymi nowotworowo i stwierdzono znamiennie wyższe średnie wartości współczynnika NCV oraz maksymalnego natężenia fluorescencji w zakresie 630-640 nm zmian patologicznych w porównaniu ze skórą zdrową. Ponadto wartości obu tych parametrów w grupie II u chorych ze zmianami o większej powierzchni nacieku nowotworowego były znamiennie wyższe niż w grupie I z mniejszym nasileniem zaawansowania procesu nowotworowego. Podobnie we wszystkich grupach chorych z leukoplakia jamy ustnej wykazano istotne różnice w rozkładzie widma fluorescencyjnego między tkankami zdrowymi a tkankami z cechami transformacji nowotworowej. We wszystkich trzech grupach chorych z leukoplakia o różnych stopniu zaawansowania histopatologicznego zmian chorobowych stwierdzono znamiennie wyższe średnie wartości współczynnika NCV oraz maksymalnego natężenia fluorescencji w zakresie 630-640 nm zmian patologicznych w porównaniu ze zdrową błona śluzową. Ponadto wartości obu tych parametrów w grupie III u chorych ze zmianami o największym zaawansowaniu zmian histopatologicznych były znamiennie wyższe niż w grupie II i grupie III z odpowiednio mniejszym nasileniem zaawansowania zmian histopatologicznych. Wyniki przestawionych badań wstępnych dowodzą, że wykorzystanie kamery spektralnej w diagnostyce fluorescencyjnej daje możliwość obiektywnego potwierdzenia zwiększonej retencji fotouczulacza w ogniskach skóry i błony śluzowej jamy ustnej podejrzanych o transformację nowotworową. Ponadto wskazują na możliwość oceny in vivo stopnia zróżnicowania zmian chorobowych na podstawie przebiegu linii widma promieniowania emitowanego z ognisk patologicznej fluorescencji w tkankach, , co wymaga jeszcze dalszych badań.
EN
The analysis of fluorescence spectra of histopathologically verified tissue lesions such as basal celi carcinoma of skin and leukoplakia of oral cavity was carried out. In order to establish the correlation between fluorescence spectrum of pathologic lesion and the character of this lesion. Basal celi carcinoma in 20 patients with infiltrative lesions of various grade and in 20 patients with leukoplakia of oral caraty were examined. In all patients after local application of photosensitizer, of fluorescence spectra were measured by means of spectral camera and Xillix Onco-LIFE System with subseąuent determination of Numerical Colour Value index (NCV). In both groups of patients with basal celi carcinoma of skin significant differences in fluorescence spectra between normal skin and neoplastic tissues were observed along with significantly increased values of NCV index, as well as mean maximal values of fluorescence intensity in wavelengths rangę 630-640 nm of pathologic lesions as compared to normal skin. Moreover, in the group II with larger area of neoplastic infiltration, the values of both parameters were significantly higher as compared to the group I with less advanced neoplastic process. Similarly, in all groups of patients with leukoplakia of oral cavity significant differences in fluorescence spectra between normal mucosa and tissues with malignant transformation were noticed and significantly increased values of NCV index, as well as mean maximal values of fluorescence intensity in wavelengfhs rangę 630-640 nm of pathologic lesions as compared to normal mucosa were observed. Moreover, the values of both parameters in the group III in patients with advanced histopathologic lesions were significantly higher than in group II and group I with respectively less advanced lesions. The results of this preliminary study proved that application of spectral camera in fluorescent diagnosis enables objective verification of increased accumulation of photosensitizer in tissue foci in skin and mucosa of oral cavity suspected for malignant transformation. Moreover. these results indicate the possibility of in vivo estimation of differentiation of pathologic lesions basing on the analysis of fluorescence spectra emitted by foci of pathologic fluorescence, however this aspect reąuires further studies.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.