Badano zmiany siły przyczepności w temperaturze pokojowej pomiędzy miękkim kauczukiem silikonowym a poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Laminowane próbki wykonano z handlowych elastomerów silikonowych Ufi Gel P (UGP) i Silageum-Comfort (SLC), podzielono na grupy odpowiednio A1–A4 i B1–B4 i poddano starzeniu w sztucznej ślinie przez 1–360 dni. Siłę przyczepności tych próbek wyznaczono, wykorzystując uniwersalne urządzenie do testowania materiałów w sposób niszczący. Styk przyczepny obserwowano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego. Badanie nie wykazało statystycznej różnicy w sile przyczepności w obrębie grup A i B (P > 0,05). Stwierdzono jednak statystyczne różnice w sile przyczepności pomiędzy grupami A i B (P < 0,05). Destrukcja polegała głównie na defekcie mieszania lub defekcie przyczepności. Styki przyczepne w próbkach wszystkich grup były jednorodne, lecz w grupie A sporadycznie obserwowano pęcherzyki. Po starzeniu w temperaturze pokojowej nie stwierdzono istotnych zmian w sile przyczepności UGP i SLC do PMMA. Siła ta osiągnęła wartość wymaganą do zastosowania klinicznego (0,44 MPa). Siła przyczepności UGP i PMMA była większa niż w przypadku SLC i PMMA.
EN
Forty-eight laminated specimens were made of 2 com. dental soft Si elastomers and in situ produced poly(Me methacrylate), aged at room temp. in artificial saliva for 1–360 days and studied for bonding strength in a destructive way by using a universal testing machine. The specimens were randomly divided into 8 groups differing in the soft lining materials and aging time. The adhesive interface was obsd. by scanning electron microscopy. The bonding strength depended only on the Si elastomer type. There was no statistical difference in bonding strength when the same Si elastomer was used. The bonding strength was higher than the required for clinical use (0.44 MPa).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.