PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Variation in the taxonomic characters of the fore wings and antennae in females of Habrolepis dalmani [Westwood, 1837][Hymenoptera, Chalcidoidea, Encyrtidae]
100%
Podsiadlo E.
Annales Zoologici
|
1993
|
tom 44
|
nr 01-07
65-73
EN
The taxonomie characters of the fore wings and antennae in Habrolepis dalmani (WESTWOOD, 1837) demonstrate a great variation. The characters of Habrolepis italicus DELUCCHI, 1965 fall within the range of this variation and that is the reason why the status of H. italicus as a good distinct species has not been proved sufficiently.
PL
Badano cechy taksonomiczne przednich skrzydeł i czułków u samic Habrolepis dalmani (WESTWOOD). Stwierdzono, że mają one szeroki zakres zmienności (tab. 1 i 2). Pod względem tych cech samice pokolenia letniego i zimującego różnią się nieco od siebie. Samice pokolenia letniego mają nieco mniejsze wymiary ciała, zaciemnione partie skrzydeł stosunkowo mniejsze, a przezroczyste pola większe, trzy pierwsze człony biczyka czułków (funiculus) nieco szersze w stosunku do ich długości niż samice pokolenia zimującego. Formy opisane jako Habrolepis italicus DELUCCHI, 1965 mieszczą się w zakresie zmienności cech taksonomicznych H. dalmani (rys. 3, 4 i 5). Są one bardziej podobne do samic pokolenia letniego niż zimującego. W świetle przeprowadzonych badań status H. italicus jako odrębnego gatunku okazał się nie dość uzasadniony. Toteż, jeśli badania okazów typowych H. italicus nie ujawnią jakichś innych cech odróżniających i jeśli badania nad biologią tej formy wykażą, że nie różni się ona od biologii H. dalmani, wówczas formę tę należy uznać za należącą do gatunku H. dalmani a nazwę H. italicus umieścić w synonimach.
2
Z badań nad biologią gwiazdosza - Asterodiaspis variolosa (RATZEBURG) (Homoptera, Asterolecaniidae) i jego pasożytów (Hymenoptera, Encyrtidae) w Polsce
100%
Podsiadlo E.
Wiadomości Entomologiczne
|
1991
|
tom 10
|
nr 3
3
Content available Ilościowa charakterystyka gwiazdoszy: Asterodiaspis querciola (Bouche) i A. variolosa (Ratzeburg) (Homoptera, Coccoidea, Asterolecaniidae) w niektórych lasach i zadrzewieniach Warszawy
100%
Podsiadlo E.
Sylwan
|
1984
|
tom 128
|
nr 05
4
Wskazówki do oznaczania gatunków z rodzaju Quadraspidiotus MacGillivray, 1921 [Hemiptera: Coccinea: Diaspididae] występujących na dębach w Polsce
100%
Podsiadlo E.
Wiadomości Entomologiczne
|
2006
|
tom 25
|
nr 1
15-19
EN
Two diaspidid species of Quadraspidiotus MACGILLIVRAY occur on oaks in Poland: Q . zonatus (FRAUENFELD) and Q. ostreaeformis (CURTIS). Separation of these species is reliable only on the basis of the microscopic characters. The main difference between Q. ostreaeformis and Q. zonatus is the presence of the dorsal macroducts on 4th abdominal segment in Q. ostreaeformis and the absence of these ducts on the above mentioned segment in Q. zonatus.
5
Concept of the species of Asterodiaspis variolosa (Ratzeburg, 1870) (Homoptera, Coccoidea, Asterolecaniidae)
100%
Podsiadlo E.
Annales Zoologici
|
1989-1990
|
tom 43
|
nr 18-26
EN
It has been recognized that Asterodiaspis quercicola (BOUCHÉ) is a synonym of Asterodiaspis variolosa (RATZEBURG). The discontinuous individual variation recorded within colonies of this species is interpreted as an instance of polymorphism. Synonyms: Asterolecanium quercicola (BOUCHÉ): SIGNORET 1870; Asterolecanium minus LINDINGER(= minus RUSSELL): RUSSELL 1941.
PL
Z dotychczas przeprowadzonych badań (PODSIADŁO 1972, 1974a, 1974b, 1976, 1986, 1989) autorka wyciągnęła wniosek, że Asterodiaspis quercicola (BOUCHÉ) i Asterodiaspis variolosa (RATZEBURG) stanowią jeden gatunek. W opinii autorki gatunkowi temu przysługuje nazwa Asterodiaspis variolosa (RATZ.). W niniejszej pracy autorka przedstawiła nową koncepcję tego gatunku. Według tej koncepcji A. variolosa (RATZ.) jest gatunkiem polimorficznym. Jego kolonie są często niejednorodne, bo mogą składać się z dwóch, trzech, a może i większej liczby odrębnych morfologicznie grup osobników (fenonów), między którymi nie ma zmienności ciągłej. Cechy morfologiczne tych grup są genetycznie utrwalone i przekazywane następnym pokoleniom. Ze względu na rozród aseksualny nie ma możliwości wymiany materiału genetycznego między tymi grupami. Autorka przypuszcza, że polimorfizm u A. variolosa (RATZ.) wykształcił się wskutek zróżnicowanych warunków pokarmowych na roślinie żywicielskiej wespół z ograniczonymi możliwościami rozprzestrzeniania się osobników od miejsc ich wylęgu oraz że stan fizjologiczny rośliny żywicielskiej ma również wpływ na habitus osobników. Zgodnie z tą koncepcją fenony złożone z osobników największych wytworzyły się w optymalnych warunkach pokarmowych, t. j. na młodych pędach, fenony złożone z osobników najmniejszych, niejako skarlałych, ukształtowały się w gorszych warunkach pokarmowych, t.j. na starszych, zdrewniałych odcinkach gałęzi, a fenony złożone z osobników pośredniej wielkości — w warunkach pośrednich. Możliwości przemieszczania się osobników na roślinie żywicielskiej są ograniczone. Zdolnością ruchu są obdarzone jedynie „wędrówce", t.j. larwy I stadium w początkowym okresie rozwoju, toteż osiedlają się one na ogół blisko swoich matek. Niektóre z nich przechodzą jednak z gałęzi starszych na młode pędy i odwrotnie, bywają też biernie przenoszone na inne drzewa. Tam osiedlają się i rozwijają w postacie dorosłe, które zapoczątkowują pokolenia osobników początkowo podobnych do matek założycielek. Na tej samej gałęzi często występują więc razem różne fenotypowo osobniki, ponieważ ich habitus ukształtował się w odmiennych warunkach.
RU
Из проведенных исследований (PODSIADŁO 1972, 1974a, 1974b, 1976, 1986, 1989) автор сделала вывод, что Asterodiaspis quercicola (BOUCHÉ) и Asterodiaspis variolosa (RATZEBURG) составляют один вид, который должен носить название Asterodiaspis variolosa (Ratz.). В настоящей публикации автор представила новую концепцию этого вида, согласно которой A. variolosa (RATZ). является полиморфным видом. Его колонии бывают часто неоднородными, поскольку могут состоять из двух, трех, а может быть и из большего числа различающихся морфологически групп особей (фенонов), между которыми не наблюдается переходной изменчивости. Морфологические признаки этих групп генетически зафиксированы и передаются следующим поколениям. Поскольку размножение не происходит половым путем, нет возможности обмена генетическим материалом между этими группами. Автор предполагает, что сформирование полиморфизма у A. variolosa (Ratz.) наступило вследствие дифференциации условий питания на растении- хозяине, а также вследствие ограниченных возможностей миграции особей с мест их выведения. Физиологическое состояние растения также оказывает влияние на габитус особей. Согласно этой концепции феноны состоящие из наиболее крупных особей сформировались в оптимальных пищевых условиях, т. е. на молодых побегах; феноны состоящие из наименьших особей, как бы карловатых сформировались в худших пищевых условиях, т. е. на старых, одеревеневших участках ветвей, а феноны состоящие из особей промежуточной величины — в средних условиях. Возможности перемещения особей на растении-хозяине ограничены. Способны к передвижению только бродяжки, т. е. личинки I стадии в начальной стадии развития, поэтому они поселяются обычно поблизости своих матерей. Однако, некоторые из них переходят с более старых ветвей на молодые побеги и наоборот, бывает также, что пассивно переносятся на иные деревья. Там поселяются и превращаются в имаго, которые дают начало поколениям первоначально сходным с матерями — основательницами. На одной и той же ветви потому встречаются часто вместе различные фенотипически особи, поскольку их габитус сформировался в разных условиях.
6
Morphology of second instar nymphs of Kermes quercus (Linnaeus) (Hemiptera: Kermesidae
100%
Podsiadlo E.
Polish Journal of Entomology
|
2012
|
tom 81
|
nr 1
7
Content available Wskazowki do oznaczania czerwcow z rodzaju Kermes Boitard [Hemiptera: Coccinea: Kermesidae] notowanych na debach w Polsce
100%
Podsiadlo E.
Leśne Prace Badawcze
|
2005
|
nr 4
41-46
8
Identification characters of nymphal instars and adult female of Kermes quercus (Linnaeus, 1758) (Hemiptera: Kermesidae)
100%
Podsiadlo E.
Polish Journal of Entomology
|
2014
|
tom 83
|
nr 4
9
Life history of Kermes quercus (Linnaeus) (Hemiptera: Kermesidae) in Poland
100%
Podsiadlo E.
Polish Journal of Entomology
|
2013
|
tom 82
|
nr 3
10
V Międzynarodowe Sympozjum Kokcidologii w Portici Włochy (24-28 VI 1986)
100%
Podsiadlo E.
Wiadomości Entomologiczne
|
1988-1989
|
tom 08
|
nr 1-2
11
Morphological adaptations for respiration in Cryptococcidae (hemiptera: Coccinea) occuring in Poland
100%
Podsiadlo E.
Polskie Pismo Entomologiczne
|
2006
|
tom 75
|
nr 2
12
A note on the position of thoracic spiracles in Diaspididae [Hemiptera: Coccinea]
100%
Podsiadlo E.
Polskie Pismo Entomologiczne
|
2002
|
tom 71
|
nr 2
13
Morphology of the second instar larva of Quadraspidiotus zonatus [Hemiptera: Coccinea: Diaspididae]
100%
Podsiadlo E.
Polskie Pismo Entomologiczne
|
2000
|
tom 69
|
nr 4
14
Morphology of the first instar of Quadraspidiotus zonatus [Frauenfeld] [Homoptera, Coccinea, Diaspididae]
100%
Podsiadlo E.
Annales Zoologici
|
1996-1997
|
tom 46
|
nr 3-4
EN
First instar male and female of Quadraspidiotus zonatus (Frauenfeld) are described and illustrated; dorsal tarsal campaniform sensillum is present in male, absent in female. Some biological date are given.
15
Maczystek cytrusowy
75%
Podsiadlo E.
Ochrona Roślin
|
2006
|
tom 51
|
nr 03
28
16
Morphology of the first instar of Parlatoria ziziphi (LUCAS) (Hemiptera: Coccinea: Diaspididae)
63%
Podsiadlo E. , Bugila A. A. A.
Polish Journal of Entomology
|
2007
|
tom 76
|
nr 4
EN
The first instar of Parlatoria ziziphi (LUCAS) is described and illustrated. It has 5- segmented antennae, 1 trilocular disc pore associated with anterior spiracle, 2nd and 3rd lobes welldeveloped, broad and fringed plates present in interlobular spaces and anterior to lobe 3. It is distinguished by the lack of dorsal submedian setae on abdominal segments 4-7, and by the presence of ventral submedian setae on meso- and metathorax, and on abdominal segments 2-7. Sexual dimorphism in the first instar is exhibited through two characteristics: a campaniform sensillum present at the bases of the tarsi in male nymph, but absent in female nymph, and a pair of dorsal submedian setae on the 1st abdominal segment present in male nymph, but absent in female nymph.
17
Variability of some body proportions in noble crayfish - Astacus astacus [L.] depending on the size of individuals and their sex
63%
Podsiadlo E. , Olech W.
Annals of Warsaw Agricultural University. Animal Science
|
1994
|
tom 30
3-14
18
Pamięci prof. dr hab. Jana Koteji [1932-2004]
63%
Dziedzicka A. , Podsiadlo E.
Wiadomości Entomologiczne
|
2007
|
tom 26
|
nr 2
115-120
EN
Jan KOTEJA, full professor at the University of Agriculture in Cracow, Poland, was involved in research on scale insects (Coccoidea), their morphology, biology, anatomy, faunistics, systematics, paleontology and plant protection.His scientific activities can be divided into three periods: registration of home species, their classification in a relevant order of scale insects taxonomy, and fascination with amber and fossil species. Prof. J. KOTEJA was well known and highly appreciated by the Coccid family around the world. He passed away on 19 August 2004.
19
Morphology of the first instar nymph of Leucaspis loewi Colvée (Hemiptera: Coccinea: Diaspididae)
63%
Podsiadlo E. , Mazurkiewicz A.
Polish Journal of Entomology
|
2012
|
tom 81
|
nr 1
20
Description of the first instar of Psoraleococcus verrucosus Borchsenius [Hemiptera: Coccinea: Lecanodiaspididae]
63%
Podsiadlo E. , Lambdin P. L.
Polskie Pismo Entomologiczne
|
2001
|
tom 70
|
nr 1
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.