Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Możliwości rozwoju technologii w otwartej gospodarce

100%

Holko M.

Journal of Modern Science

|

2017

|

nr 3(34)

105-123

EN

The adoption of Lisbon Strategy proves that European Commission and Council realised the importance of innovation. Lisbon Strategy: a) aimed at achieving very ambition target – developing the European economy to the most technologically advanced region in the world, b) especially, the amended version of the Strategy – Europe 2020, was the guideline for the programming of structural fund, which in turn aimed at increasing the social-economic cohesion among the regions and countries, c) should not be analized in separation of single market regulation (competition policy), state aid aquis and the rules of fiscal and monetary stability. The optimisic belief, that the less developed countries can grow faster and catch up the leaders due to intense technical progress, arised from the neoclassical theory of growth based on the aggregate production function. But neither statistical data nor heterodox theory of growth supports this belief. In post-keynesian models the demand side of the open economy must regard the Thirlwall’s law. The balance of payments influence the technology through the Verdoorn-Kaldor law. Basically, this is the reason of uneven development among the member states: in European Union there is “club” consist of countries with high income and high technology but the rest tends to create a group with income lower than average. This supports the Quah’s divergence hypothesis. It seems that the european regulations and policies, including cohesion policy, are not sufficient to counter the negative consequences of common market. Economic integration calls for demand policy (i.e. another distribution of income), especially – investment and industrial policy in the Southern and Eastern Europe.

PL

W pierwszej części artykułu przedstawiono teorie wyjaśniające zjawisko nierównego wzrostu i rozwoju, w tym – odmiennego poziomu postępu technicznego. Teorie te wsparto następnie opisem statystycznym. W drugiej części porównano postkeynesowską politykę wzrostu z polityką stosowaną w UE. Utrzymujące się w Europie rozbieżności w zakresie technicznego zaawansowania produkcji i skali innowacji przemawiają za skorygowaniem strategii, polityk i regulacji, zgodnie z propozycjami wynikającymi z modeli postkeynesowskich.

2

Ryzyko i bezpieczeństwo w Unii Europejskiej

100%

Holko M.

Journal of Modern Science

|

2015

|

nr 1(24)

211-228

EN

Th e risk and economic safety result from the form of capitalism functioning under globalization. European integration is a process of regulated globalization. Are these regulations enough and proper? Th e article presents the mechanism of a contemporary capitalism as implemented in European Union and aims at pointing the way to diminish the risk and increase socio-economic safety. Th e risk is always correlated with the profi t. Traditional, neoclassical way of thinking about risk seems to be misleading. It came from a marginal analysis and paradigm of exchange – that point of view is not suffi cient to explain the rate of profi ts and interdependence between risk and profi t. Classical paradigm of production and distribution (and objective value instead of subjective value based on utility) off ers a better solution to the problem. Th at kind of thinking was reviving by Sraff a and, in a specifi c way, Kalecki and Keynes. Following them we are able to understand what the profi ts and risk really are, furthermore, it should be clear that European integration provides some dangerous economic mechanisms and makes the life of working Inhabitants riskier.

PL

Ryzyko i bezpieczeństwo ekonomiczne wynikają ze sposobu funkcjonowania kapitalizmu w warunkach globalizacji. Integracja europejska jest procesem uregulowanej globalizacji, ale czy te uregulowania są właściwe i wystarczające? Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie mechanizmów współczesnego kapitalizmu w Unii Europejskiej oraz wskazanie sposobu zmniejszenia ryzyka i wzrostu poczucia bezpieczeństwa społeczno-gospodarczego. Ryzyko jest zawsze łączone z zyskiem. Tradycyjny, neoklasyczny sposób myślenia o ryzyku wydaje się mylący; pochodzi z analizy marginalnej i paradygmatu wymiany – z tego punktu widzenia nie można wystarczająco wyjaśnić stopy zysku. Klasyczny paradygmat produkcji i podziału oraz obiektywnej wartości (opartej na pośredniej i bezpośredniej pracy) oferuje znacznie lepsze rozwiązanie tego problemu. Ten sposób myślenia został zrehabilitowany przez Sraff ę oraz, w pewnym sensie, przez Kaleckiego i Keynesa. Podążając za nimi i posługując się ich teoriami, lepiej zrozumiemy, czym są zysk i ryzyko. Stanie się też jasne, że integracja gospodarcza wprowadza niebezpieczne mechanizmy ekonomiczne i czyni życie pracujących Europejczyków bardziej ryzykownym.

3

Teoria opodatkowania a polityka podatkowa w krajach OECD

100%

Holko M.

Ekonomista

|

2019

|

nr 2

163-193

PL

W kontekście klasycznej, neoklasycznej i keynesistowskiej teorii wzrostu gospodarczego dyskutowany jest problem struktury i wysokości podatków. Klasycy ekonomii i Kalecki opowiadali się za progresywnymi podatkami dochodowymi lub majątkowymi. Natomiast ekonomiści neoklasyczni oraz Kaldor opowiedzieli się za opodatkowaniem konsumpcji. Wyniki badań ekonometrycznych potwierdzają post-keynesowską teorię wzrostu opartą o mnożnik wydatków autonomicznych, a zarazem Kaleckiego koncepcję podatków progresywnych. Z przeprowadzonej analizy empirycznej wynika, że polityka podatkowa w grupie krajów OECD jest powiązana z wielkością skumulowanego salda rachunku bieżącego oraz wielkością długu publicznego Wyróżniono cztery typy polityk podatkowych: a) „dumping podatkowy” nastawiony na przyciągnięcie BIZ (Irlandia i Europa Środkowa), b) politykę wysokiego długu publicznego i zagranicznego, połączoną ze wzrostem podatków (Europa Południowa), c) politykę zbilansowanego handlu zagranicznego i rosnącego długu wewnętrznego, powiązaną z wysokim opodatkowaniem bezpośrednim i niskim pośrednim (Francja, Włochy), d) politykę „zubożania sąsiada” (Niemcy, Holandia, Szwajcaria, Norwegia), której towarzyszyła przeciętna stopa opodatkowania.

EN

In the context of classical, neoclassical and Keynesian theory of economic growth, the article discusses the problem of tax structure and height. Classical economics and Kalecki argued in favour of progressive income or property taxes while neoclassical economics and Kaldor recommended consumption taxes. The results of econometric research support post-Keynesian theory of growth based on autonomic spending multiplier and Kalecki’s concept of progressive taxes. The empirical analysis presented in the article suggests that tax policy in the OECD countries is related to the size of the cumulated current account balance and the amount of public debt. Four types of tax policy have been distinguished: (a) ‘tax dumping’ aimed at attracting FDI (Ireland and Central Europe), (b) high public and foreign debt linked with rising taxes (South Europe), (c) balanced foreign trade and rising domestic debt, combined with high direct and low indirect taxes (France, Italy), (d) ‘impoverish the neighbor’ policy, linked with average taxation rate (Germany, Netherlands, Switzerland, Norway).

4

POSTKEYNESOWSKA KRYTYKA DECENTRALIZACJI POLITYKI SPOŁECZNEJ I URYNKOWIENIA USŁUG PUBLICZNYCH

100%

Holko M.

Polityka Społeczna

|

2017

|

tom 44

|

nr 1(514)

17–26

EN

Two joined political processes are maintained in Poland: 1) privatization of public services, such as health care, public transport bus services, waste utilization, heat and water supply, education. The reason is the belief that the market forces will bring improvements (lower prices and higher quality), but the real results are rather weak and disappointing; 2) reducing the scale of central government and increasing the role of self-government. In the post-keynesian perspective decentralization of economic policy is deficient, because only the national state and its institutions can improve the structure of national industry and develop the regional labor market, while local authorities may perform an auxiliary function

PL

Artykuł zawiera analizę procesów prywatyzacji sektora publicznego oraz decentralizacji i fragmentacji odpowiedzialności w zakresie polityki rozwoju społeczno-gospodarczego w Polsce. Decentralizacja osłabia potencjał oddziaływania tej polityki, zaś urynkowienie utrudnia zaspokojenie potrzeb społecznych. Rozwój społeczny może być skutkiem takich polityk regionalnych i lokalnych, które będą przedłużeniem (kontynuacją) poprawnej rządowej polityki przemysłowej oraz edukacyjno-naukowej. Zrzekanie się tych kompetencji na rzecz samorządu prowadzi do negatywnych skutków.

5

Marksowska krytyka koncepcji kapitału ludzkiego

100%

Holko M.

|

2017

|

tom 51

91-111

PL

Wkrótce po zdezawuowaniu neoklasycznej teorii kapitału, podziału i wzrostu (opartej na agregatowej funkcji produkcji) przedstawiono tzw. nową teorię wzrostu, w której wykorzystano koncepcję kapitału ludzkiego. Celem artykułu jest ocena tej koncepcji przez pryzmat teorii ekonomii pochodzącej od klasyków i rozwiniętej przez Marksa, Sraffę i Pasinettiego. Metodą badawczą jest analiza teoretyczna bazująca na paradygmacie produkcji i podziału. Koncepcja kapitału ludzkiego oparta jest na indywidualizmie metodologicznym – teorii użyteczności krańcowej: zagadnienie wyjaśniane jest wyłącznie od strony preferencji jednostki; nie bierze się pod uwagę społecznych powiązań charakterystycznych dla każdej rozwiniętej gospodarki, wynikających ze współzależności technicznych obecnych w procesie produkcji oraz konieczności przyjęcia jakiegoś kryterium podziału dochodu. Brak jasno określonej teorii podziału powoduje, że włączenie kapitału ludzkiego do funkcji produkcji jako kolejnego czynnika wzrostu stanowi powielenie błędów raz już wykazanych i uznanych przez neoklasyków w trakcie sporu o kapitał. W konsekwencji, koncepcja kapitału ludzkiego jest powierzchowna, niewiele wyjaśnia i nie prowadzi do istotnych wniosków.

EN

Soon after the neoclassical idea of capital was disavowed, a new concept of (endogenous) growth was introduced and the theory of human capital was a part of it. The theorists claim that ‘homo oeconomicus’ invests in his/her intrinsic capital expecting some yield in the future. To assess this concept is the purpose of the paper. The method of analysis is theoretical, based on – let us call it – the paradigm of production and distribution, stemmed from classical economists and developed by Marx, Sraffa and Pasinetti. Human capital theory, on the other side, is based on the methodological individualism, which means marginal utility theory: the driver of the investment process is preference of a single person being theoretically (and artificially) separated from a) the system of production, which includes the technological interdependence among the members of society, and b) the institutions of distribution. The absence of any theory of distribution leads to shortcomings, already proven during the famous capital controversy. In consequence, the „human capital” concept neither can explain capital nor knowledge (technical progress).

6

Dezintegracja Unii Europejskiej

100%

Holko M.

Journal of Modern Science

|

2016

|

nr 2(29)

199-236

PL

W pierwszej części artykułu przedstawiono teorię konkurencji w kontekście integracji gospodarczej (globalizacji). W części drugiej wskazano, że niezbędnym elementem analizy jest państwo narodowe i jego polityka. Z tej perspektywy w trzeciej części krytycznie oceniono zasadę „równej” konkurencji i kryteria pomocy publicznej. W czwartej części przedstawiono pogłębiające się różnice na poziomie krajo-wych wskaźników makroekonomicznych. W piątej – bardziej szczegółowo przedstawiono kwestię wyjątków od zakazu pomocy, które wykorzystywane są w ramach tzw. polityki spójności. Z polskiej perspektywy oceniono metodę ustalania wielkości przedsiębiorstw oraz sposób działania zwrotnych instrumentów finansowych, które sukcesywnie wypierają bezzwrotne dotacje.

EN

The theoretical foundation of European economic policy is ambiguous. There is an assumption, that a/ the single market is “the right thing” for all inhabitants and b/ competition is one of the most important institution in the Community, hence the state aid should be forbidden. Simultaneously, cohesion policy is created to support the less developed regions. But the results of European integration are rather disappointing when looking at the South, e.g. Greece, and East – e.g. Poland. The political leaders seem to be familiar only with the neoclassical/neoliberal doctrine, without having any knowledge in heterodox economics, especially – the political economy of Marks, List, Kalecki or Sraffa. Therefore they can not fully understand the causes and effects of globalization. Contemporary capitalism in Europe calls for a/ demand policy (i.e. another distribution of income) and b/ industrial policy. Instead of forcing the process of market liberalization, the European regulations and actions should force investment (in the South-East Europe) and reproductive employment.

7

Determinanty salda rachunku bieżącego - komentarz z postkeynesowskiej perspektywy

100%

Holko M.

Ekonomista

|

2020

|

nr 4

628-643

8

Krytyka modeli statycznej równowagi – perspektywa postklasyczna

100%

Holko M.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2016

|

tom 48

155-169

PL

Odkąd teoria ekonomii stała się matematycznym opisem procesów społecznych, dysponujemy zasadniczo dwoma metodami badawczymi. Neoklasyczny (ortodoksyjny) paradygmat jest oparty na modelu wymiany i analizie marginalnej. Ponieważ zakres i głębokość spojrzenia jest w ten sposób ograniczona, niewiele więcej można zbadać niż warunki statycznej równowagi, wynikające z rzadkości i skali potrzeb. Modele te nie opisują jednak zachowań społecznych, lecz jednostkowe, ponieważ oparte są na indywidualizmie metodologicznym, tj. na modelu Robinsona Crusoe. Pojawienie się drugiej osoby powoduje, że kształt krzywej popytu się zmienia. Teoria doskonałej konkurencji także jest problematyczna, ponieważ popyt, z jakim styka się pojedyncza firma jest niespójny z malejącą funkcją popytu rynkowego. Strona podażowa tej teorii stwarza podobne problemy ze względu na brak realistycznego ujęcia procesów produkcji i podziału. Zatem społeczne treści ekonomii są tutaj niejasne. Paradygmat postklasyczny ma swe źródła w klasycznej, angielskiej ekonomii politycznej i składa się z marksowskiej, kaleckistowskiej, sraffiańskiej i postkeynesowskiej (robinsonowskiej i kaldoriańskiej) metody analizy. Gospodarka opisywana jest jako ruch okrężny produkcji i konsumpcji czy też jako ciągły proces reprodukcji. Znakiem rozpoznawczym jest teoria podziału, która jest niezbędna do wyjaśnienia teorii wartości i wzrostu. Podczas gdy neoklasyczne modele nie pozwalają znaleźć odpowiedzi na problemy ostatniego kryzysu/recesji, inspiracją dla działań politycznych była najwyraźniej teoria postkeynesowska, zgodnie z którą deficyt budżetowy (w połączeniu z odpowiednimi podatkami) oraz niskie stopy procentowe (również wtedy, gdy prowadzą do inflacji i spadku realnych odsetek) są skutecznymi narzędziami polityki makroekonomicznej.

EN

Since the economic theory became a mathematical description of social behavior, there are essentially two ways of thinking. The neoclassical or orthodox paradigm is based on exchange model and marginal analysis. Because the range and depth of insights is limited, nothing more is possible to investigate, than the conditions of steady-state equilibrium (general or partial), namely the scarcity and the pattern of needs. This market models are indeed not social, because the Law of Demand is based on methodological individualism i.e. on a behavior of Robinson Crusoe. In a model of two-person economy the demand function is not “well-behaved”. The theory of perfect competition is also problematic, because the demand for the products of individual firm (as a horizontal line) is inconsistent with the downward sloped market demand line. The supply side of this theory raise similar objections. Hence, the social substance of economic processes is obscure. Postclassical paradigm – rooted in classical, English political economy – consist of marxian, kaleckian, sraffian and postkeynesian (robinsonian and kaldorian) way of thinking and is aimed at explaining the dynamic processes. The economy is treated as a circular flow of production and consumption or as a continuous extended reproduction. The earmark is the theory of distribution as an element of the theory of value (price) and growth. While the neoclassical models lack the answer to the problem of the recent crisis/recession, the inspiration for a policy makers was most probably postkeynesian theory.