Celem pracy była ocena możliwości zastosowania numerycznego modelu terenu opracowanego na podstawie zdjęć lotniczych do wyznaczenia stref zagrożenia powodziowego. Wiele prac koncentruje się na ocenie ryzyka powodziowego w zasięgu dużych rzek pomijając aspekty niepewności wyznaczania stref dla rzek małych i średnich, gdzie jakość numerycznego modelu terenu wywiera zdecydowanie większy wpływ na wyniki modelowania. W pracy podjęto próbę poprawy jakości NMT na podstawie własnych pomiarów terenowych prowadzonych na analizowanym odcinku rzeki Małej Wełny. Pozwoliło to na precyzyjne odzwierciedlenie koryta rzeki, a co za tym idzie możliwości zastosowania takiego modelu bez konieczności opracowania nowych modeli przy pomocy LIDAR. W pracy wyznaczono strefy zalewowe na 12 kilometrowym odcinku rzeki Małej Wełny. Do obliczeń rzędnych zwierciadła wody przy trzech scenariuszach powodziowych (10%, 1% oraz 0,2%) zastosowany został model HEC-RAS oraz program ArcGIS z rozszerzeniem HECGeoRAS, który zapewnia kompatybilność obu programów. Model został skalibrowany i zweryfikowany na podstawie dostępnych zdjęć lotniczych i pomiarów terenowych wykonanych podczas powodzi w latach 2008 i 2009. Badania wykazały, że dostępny w Polsce numeryczny model terenu opracowany na podstawie zdjęć lotniczych w skali 1:26000 może być z powodzeniem stosowany w procesie wyznaczania stref zalewowych pod warunkiem uzupełnienia go o dane pochodzące z własnych pomiarów terenowych koryta rzecznego. Badania potwierdziły użyteczność korzystania ze zdjęć lotniczych podczas procesu kalibracji i weryfikacji obliczeń hydraulicznych podczas modelowania powodzi.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.