Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Differences in the ecology of Lucilia caesar (L.) and Lucilia illustris (Meig.) (Diptera, Calliphoridae) in Finland

100%

Nuorteva P.

Wiadomości Parazytologiczne

1964

tom 10

nr 4-5

In many studies on medical entomology Lucilia caesar (L.) and L. Illustris (Meig.) have been treated together as the „L. caesar group". The present article shows that there are considerable differences in the ecology of the two species. L. illustris extends its range about 600 km further north, occurs seasonally about two weeks earlier, is less synanthropic, is more heliophilic and has a more extensive distribution in the zones of the archipelago than L. caesar. The diurnal and annual fluctuations of the population desnsity of the two species are almost identical, however.

The synanthropy and bionomics of blowflies in subarctic Northern Finland

100%

Nuorteva P.

Wiadomości Parazytologiczne

1967

tom 13

nr 4-5

Znaczny wzrost populacji ludzkiej oddziałuje nawet na okolice subarktyczne, gdzie stworzył możliwości inwazji dla południowych synantropijnych much plujek (np. Lucilia illustris i Calliphora erythrocephala). Obserwuje się również przejście rodzimych gatunków subarktycznych w faunę synantropijną. Z tych gatunków Phormia terrae-novae poszerzyła swój zasięg jako gatunek miejski na południowe tereny, gdzie nie jest zdolna do życia w stanie dzikim. W warunkach subarktycznych niską temperaturę plujki kompensują heliofilią. Mimo nieprzerwanego światła dziennego temperatura i wilgotność względna powietrza wykazują dobową okresowość, powodując również u much plujek jednowierzchołkowy rytm dobowy. Heliofilia i maksymalna aktywność w południe wywołują tendencje do składania jaj w padlinie na pochyłościach o południowej ekspozycji słonecznej. Zapewnia to bowiem najlepsze cieplne warunki dla rozwoju larw. Okres rozwoju Cynomyia mortuorum na południowych zboczach wynosi 51-71 dni, na północnych zaś 77-85 dni.

Czy zanieczyszczenia srodowiska moze byc przyczyna wymierania niepylaka apollo [Parnassius apollo L.] w Europie.

51%

Nuorteva P. , Witkowski Z. , Nurtoeva S. L.

Prądnik. Prace i Materiały Muzeum im. Prof. Wł. Szafera

1993

tom 07-08

187-195

Zinc and copper concentrations in litter invertebrates of different trophic levels and taxonomic positions

44%

Maryanski M. , Niklinska M. , Kramarz P. , Laskowski R. , Nuorteva P.

Archiwum Ochrony Środowiska

1995

nr 3-4