The article embraces the question of competence of the Italian Council of State (Consiglio di Stato) in the light of orders referred to in Article 99 of the Italian Administrative Procedure Code. The Council of State is a consultative legal-administrative organ, which guarantees the legality of the public administration. It is considered a bastion of the rule of law. Therefore, the author asks questions regarding the transformation of the system of justice in administrative cases towards common law. Conclusion: the administrative jurisdiction applies its competences for the benefit and protection of a citizen. Based on Article 99 of the Administrative Procedure Code, the mechanism consisting in applying the precedential practice imposes the forms of institutional cooperation in the administrative jurisdiction system. The author claims that a binding precedent is fully consistent with the principle of the rule of law and legality.
PL
Artykuł obejmuje problematykę kompetencji włoskiej Rady Stanu (Consiglio di Stato) w świetle postanowień art. 99 kodeksu postępowania administracyjnego. Rada Stanu jest organem konsultacyjnym prawno-administracyjnym i zapewnia legalność administracji publicznej. Uznawana jest za bastion rządów prawa. Wobec powyższego autor zadaje pytania dotyczące przekształcenia wymiaru sprawiedliwości w sprawach administracyjnych w kierunku procesu common law. Konkluzja: sądownictwo administracyjne wykorzystuje swoje kompetencje w kierunku ochrony i korzyści obywatela. Mechanizm polegający na wykorzystaniu praktyki precedensowej, mający swoje podstawy w art. 99 kodeksu postępowania administracyjnego, narzuca formy współpracy instytucjonalnej w sądownictwie administracyjnym. Autor uważa, że wiążący precedens jest w pełni zgodny z zasadą praworządności i legalności.
Discretionary power, a central feature of administrative power, comes into play when administration is called to select an option between two or more solution and a way of balancing between public and private interests. After the 20th century, devastated by wars, public deficit and debt, most State models circumscribed their markets to the detriment of the global one, turning the old economic models into new ones after the 1958 Treaty of Rome and, after the phase following the Maastricht Treaty of 1992, and the crisis of 2008, the final concept is that the EU Members States should restructure the public finances, facing the increase of the public goods and services demand and with the rested rights. The purpose of this article was to enquire whether the European and national rules may limit the discretionary power while expanding the administrative one.
PL
Władza dyskrecjonalna jako główna cecha władzy administracyjnej ma miejsce wówczas, gdy administracja jest upoważniona do przypisania konkretnego znaczenia, dokonując wyboru spośród kilku możliwości, który jest sposobem zrównoważenia interesów publicznych i prywatnych. Po XX stuleciu, zdewastowanym wojnami, deficytem publicznym i długiem, większość modeli państwowych ograniczyła swoje rynki ze szkodą dla rynku globalnego, zmieniając stare modele ekonomiczne w nowe po traktacie rzymskim z 1958 r., traktacie z Maastricht z 1992 r. i kryzysie, jaki nastąpił w 2008 r. Ostateczną propozycją jest to, że państwa członkowskie UE powinny zrestrukturyzować finanse publiczne w obliczu wzrostu popytu na dobra publiczne i usługi. Celem artykułu było zbadanie, czy regulacje europejskie i krajowe mogą ograniczać uprawnienia dyskrecjonalne przy rozszerzaniu zakresu przepisów administracyjnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.