The aim of the study was to present proven forms of preparation to the sacrament of matrimony used in the archdiocese of Gniezno and discuss their merits and defects. The point of departure for the reflections on the church wedding is the teaching of the Church on preparation to marriage contained in the documents of the Papal Council for the Family and in the addresses of Benedict XVI. The following forms are described: “pedagogization of parents in the parish”, renewal of the marriage vows, prayer of the whole parish for spouses and for future callings to the sacrament of matrimony, promotion of blessed spouses, parish catechesis for secondary school graduates and direct preparation. An optional offer for engaged couples in the archdiocese of Gniezno, namely the so-called “Weekends for engaged couples” are also discussed.
PL
Celem niniejszego opracowania było ukazanie sprawdzonych form przygotowania do sakramentu małżeństwa w archidiecezji gnieźnieńskiej oraz przedstawienie ich mocnych i słabych stron. Punktem wyjścia do rozważań na temat ślubu kościelnego jest nauka Kościoła o przygotowaniu do ślubu zawarta w dokumentach Papieskiej Rady ds. Rodziny oraz w wypowiedzi Benedykta XVI. Omówiono zarówno: „parafialną pedagogizację rodziców”, odnowienie przyrzeczeń małżeńskich, modlitwę całej wspólnoty parafialnej za małżonków oraz o przyszłe powołania do sakramentu małżeństwa, promocję błogosławionych małżonków, jak i katechezę parafialną dla młodzieży ponadgimnazjalnej oraz przygotowanie bezpośrednie. Jako fakultatywną propozycję dla narzeczonych w archidiecezji przedstawiono tzw. „Weekendy dla narzeczonych”.
This article offers a synthesis of 400 years of the Congregation for the Evangelization of Peoples. The author emphasizes the importance of missionary territories for missionary work, taking into account Pope Francis’ Constitution Praedicate evangelium. The Pope has introduced two innovations here. The first is the merging of the Congregation for the Evangelization of Peoples with the Pontifical Council for the New Evangelization. The second is that the Pope has taken it upon himself to lead the Congregation, establishing himself as prefect. The article consists of several parts. The first shows sources of information about the structure of the universal and missionary Church, often little known in the reality of parish or diocesan life. The second describes the administrative units in the mission territories. In presenting their formation and functioning, the difficulties faced by the Catholic Church in evangelizing in many areas of the world are shown. The third part provides answers to the question: when a territory is missionary and when it is not. Finally, the achievements and influence of the Congregation on the development of the Church’s missionary work are shown holistically.
PL
Niniejszy artykuł ukazuje syntezę 400 lat działalności Kongregacji Ewangelizowania Narodów. Autor akcentuje znaczenie terytoriów misyjnych dla dzieła misyjnego, z uwzględnieniem Konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej oraz jej służbie Kościołowi i światu Praedicate evangelium papieża Franciszka. Ojciec Święty wprowadził tu dwie nowości. Pierwszą z nich jest połączenie Kongregacji Ewangelizowania Narodów z Papieską Radą ds. Nowej Ewangelizacji. Drugą stanowi fakt, iż papież wziął na siebie zadanie kierowania Kongregacją, ustanawiając siebie prefektem. Artykuł składa się z kilku części. Pierwsza ukazuje źródła informacji o strukturze Kościoła powszechnego i misyjnego, często mało znane w realiach życia parafialnego czy diecezjalnego. W drugiej zostały opisane jednostki administracyjne na terytoriach misyjnych. Prezentując ich powstawanie oraz funkcjonowanie, ukazano równocześnie m.in. trudności, na jakie napotyka Kościół katolicki w ewangelizowaniu w wielu rejonach świata. Trzecia część udziela odpowiedzi na pytanie, kiedy dane terytorium jest misyjne, a kiedy nie. Na zakończenie ukazane zostały w sposób całościowy osiągnięcia oraz wpływ Kongregacji na rozwój misyjnego dzieła Kościoła.
The article presents the work of Polish missionaries in Papua New Guinea. The author pays special attention to the first Polish Fidei donum missionaries, who originally came from the archdiocese of Gniezno - fathers: Zbigniew Hanelt, Andrzej Grzela and Kazimierz Muszyński. After them came the second "wave" of Polish Fidei donum priests: Henryk Micek, Paweł Czerwiński and Marian Zalewski. Later, the others fallowed. Papua New Guinea is one of the special places where we can see the missionary work of Polish Fidei donum priests from different dioceses.