Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Effect of soil compaction and different soil tillage systems on chemical properties of soil and presence of earthworms in winter oilseed rape fields

100%

Orzech K. , Zaluski D.

|

nr 2

2

Influence of soil compaction and tillage methods on penetration resistance of soil and yields in the crop rotation system

80%

Orzech K. , Wanic M. , Zaluski D. , Stepien A.

|

nr 4

EN

Changes in soil penetration resistance and yields of winter rapeseed, winter wheat and spring barley cultivated in the 3-year rotation system under the influence of soil compaction and four tillage methods were evaluated in a field experiment conducted in 2009-2012. During the stage of full emergence of winter rapeseed, at the depth of 0-10 and 10-20 cm (lots without compaction) after U-2 cultivation (subsoiler 40 cm, disk cultivator, harrowing, cultivating, sowing ploughing 20 cm), the resistance of the soil decreased significantly as compared to the plough cultivation (control lot). At the level of 20-30 cm, after conventional cultivation, significantly lower compaction of the soil was found compared to the other cultivation variants. On the compacted lots, the opposite situation was found. During the full blossom stage, in the lots without compaction, tillage increased the soil compaction significantly within the studied soil levels, compared to the reduced tillage variants. On the other hand, at the depth of 20-30 cm (lots with compaction), regardless of the reduced tillage variant, significantly higher compaction of the soil, as compared to the plough cultivation, was recorded. After rapeseed harvest, at the depth of 10 cm (lots without compaction), after U-2 cultivation, almost 2-fold increase in the value of the analysed characteristic was recorded as compared to the plough cultivation. During the wheat stem elongation stage, on the lots without and with compaction, the highest soil compaction was found at the depth of 20-30 cm after U-3 cultivation. In the lots without compacting, during the heading, the application of the ripper (U-2 cultivation) significantly decreased the compaction of soil down to 10 cm. In the 20-30 cm layer (lots with compaction), soil resistance increased, assuming the highest values after subsoiler and single ploughing. After the harvest of crops from the lots without compaction, an increase of soil compaction, as compared to the plough cultivation, was recorded after U-2 cultivation at the depth of up to 10 cm and in the 10-20 cm layer after the application of subsoiler and single ploughing. The degree of compaction and the method of soil cultivation diversified significantly the yields of the analysed cereal. Following spring barley harvest, in the lots without compaction, significantly higher soil resistance was found after applying full plough cultivation compared to the lots with compaction (depth 10-20 cm). Similar outcomes were obtained at the levels of 0-10 and 10-20 cm after U-2 cultivation (skimming, cultivator, harrow + pre-winter tillage to 25 cm) and at the depth of 20-30 cm after the application of the cultivator and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-3 cultivation). On the compacted lots, as compared to the lots that were not compacted, a significantly higher yield of winter rapeseed was obtained following U-3 cultivation. Postharvest cultivation using the subsoiler and pre-sowing cultivation by single ploughing decreased the winter wheat yield the most as compared to the traditional cultivation. The yield of grain from lots with soil compaction, compared to lots without compaction, was significantly higher. In the case of lots with compaction, the application of skimming, cultivator treatment and harrowing of the field after harvest of the forecrop and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-2 cultivation) increased spring barley yield significantly compared to the conventional cultivation.

PL

W doświadczeniu polowym, realizowanym w latach 2009-2012, oceniano zmiany zwięzłości gleby i plonowania uprawianych w 3-letnim zmianowaniu rzepaku ozimego, pszenicy ozimej i jęczmienia jarego pod wpływem ugniatania roli i 4 sposobów jej uprawy. W fazie pełni wschodów rzepaku ozimego na głębokości 0-10 i 10-20 cm (poletka bez ugniatania) uprawa U-2 (głębosz 40 cm, talerzówka, kultywator, brona, orka siewna 20 cm) istotnie zmniejszyła opór gleby, w odniesieniu do uprawy płużnej (obiekt kontrolny). W poziomie 20-30 cm po uprawie tradycyjnej stwierdzono istotnie mniejszą zwięzłość gleby w stosunku do pozostałych wariantów uprawowych. Na obiektach ugniatanych wykazano sytuację odwrotną. W fazie pełni kwitnienia na poletkach bez ugniatania w badanych poziomach gleby uprawa płużna, w odniesieniu do wariantów uproszczonych, istotnie zwiększyła zagęszczenie gleby. Z kolei na głębokości 20-30 cm (obiekty z ugniataniem), bez względu na wariant upraszczania uprawy, odnotowano istotne większą zbitości gleby, w stosunku do uprawy płużnej. Po zbiorze rzepaku na głębokości do 10 cm (poletka bez ugniatania), po uprawie U-2, odnotowano prawie 2-krotny wzrost wartości analizowanej cechy w stosunku do uprawy płużnej. W fazie strzelania w źdźbło pszenicy na obiektach bez i z ugniataniem największą zbitość gleby stwierdzono na głębokości 20-30 cm po uprawie U-3. Na poletkach bez ugniatania, w fazie kłoszenia, (poletka bez ugniatania) zastosowanie glebogryzarki (uprawa U- 2) istotnie zmniejszyło zwięzłość gleby w poziomie do 10 cm. W warstwie 20-30 cm (obiekty z ugniataniem) opór gleby wzrastał, przyjmując najwyższą wartość po głęboszu i orce razówce. Po zbiorze roślin na obiektach bez ugniatania istotny wzrost zwięzłości gleby w stosunku do uprawy płużnej odnotowano po uprawie U-2 na głębokości do 10 cm, a w warstwie 10-20 cm po zastosowaniu głębosza i orki razówki. Stopień ugniecenia i sposób roli istotnie różnicowały wydajność analizowanego zboża. Po zbiorze jęczmienia jarego, na obiektach bez ugniatania, w stosunku do poletek z ugniataniem (głębokość 10-20 cm) stwierdzono istotnie większy opór gleby po zastosowaniu pełnej uprawy płużnej. Podobne efekty uzyskano w poziomach 0-10 i 10-20 cm po uprawie U-2 (podorywka, kultywator, brona + orka przedzimowa 25 cm) oraz na głębokości 20-30 cm po zastosowaniu kultywatora i po wykonaniu orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-3). Na poletkach ugniatanych, w odniesieniu do nieugniatanych, odnotowano istotnie wyższą wydajność rzepaku ozimego po uprawie U-3. Uprawa pożniwna z głęboszem i przedsiewna z orką razówką najbardziej obniżyły plon pszenicy ozimej, w odniesieniu do uprawy tradycyjnej, przy czym wydajność ziarna na poletkach z ugniataniem gleby w odniesieniu do obiektów bez ugniatania była istotnie wyższa. Na obiektach z ugniataniem zastosowanie podorywki, kultywatorowania i bronowania pola po zbiorze przedplonu i wykonanie orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-2) istotnie zwiększyło wydajność jęczmienia jarego w stosunku do uprawy tradycyjnej.

3

Reakcja pszenicy ozimej i jęczmienia jarego na ugniatanie gleby oraz zróżnicowaną uprawę pożniwną i głębokość orki

80%

Orzech K. , Marks M. , Stepien A.

|

nr 1

4

Stan sanitarny i plonowanie pszenicy ozimej w zależności od sposobu uprawy roli

80%

Kurowski T. P. , Marks M. , Orzech K. , Kowalska E.

|

tom 531

PL

W latach 1997-1999 porównywano wpływ tradycyjnej uprawy płużnej, uprawy bezorkowej i siewu bezpośredniego na zdrowotność pszenicy ozimej odmiany ‘Almari’. Spośród chorób pszenicy ozimej najwyższe nasilenie mączniaka prawdziwego zbóż i traw (Blumeria graminis) oraz rdzy brunatnej pszenicy (Puccinia recondita f. sp. tritici) stwierdzono w systemie uprawy płużnej, a najniższe w uprawie bezorkowej. Łamliwość źdźbła zbóż (Tapesia yallundae) najsilniej opanowała pszenicę w siewie bezpośrednim, natomiast zgorzel podstawy źdźbła (kompleks grzybów) w uprawie bezorkowej. Obydwie choroby podsuszkowe najsłabiej rozwijały się w systemie uprawy płużnej. Z porażonej podstawy źdźbła najczęściej izolowano grzyby z rodzaju Fusarium, głównie F. culmorum. Nasilenie septoriozy paskowanej liści pszenicy (Septoria tritici), septoriozy plew pszenicy (Stagonospora nodorum) i fuzariozy kłosa (Fusarium spp.) nie zależało od sposobu uprawy roli. Najwyższe plony pszenicy ozimej odnotowano w uprawie płużnej, a istotnie niższe w uprawie bezorkowej i siewie bezpośrednim.

EN

The effects of traditional ploughing soil tillage, no-tillage, and direct sowing on the health of winter wheat cv. ‘Almari’ were compared in an experiment conducted in years 1997-1999. The intensity of powdery mildew (Blumeria graminis) and brown rust (Puccinia recondita f. sp. tritici) was the highest in the case of traditional soil tillage, and the lowest – in that of no-tillage. Direct sowing was conducive to the development of eyespot (Tapesia yallundae), and no-tillage - to foot rot (complex of fungi). The intensity of both stem base diseases was the lowest at traditional soil tillage. Fungi of the genus Fusarium, mainly F. culmorum, were most frequently isolated from infected stem bases. Intensity of septoria leaf blotch (Septoria tritici), glume blotch (Stagonospora nodorum) and fusarium ear blight (Fusarium spp.) was not dependent on soil tillage system. The highest yielding of winter wheat was observed at traditional soil tillage, and significantly lower at no-tillage and direct sowing.

5

Zachwaszczenie roslin w zaleznosci od sposobow uprawy zageszczonej gleby sredniej

80%

Buczynski G. , Marks M. , Orzech K.

Bibliotheca Fragmenta Agronomica

|

2005

|

tom 09

41-42

6

Nitrogen content and uptake by spring wheat and undersown Persian clover depending on plant density

80%

Wanic M. , Mysliwiec M. , Orzech K. , Michalska M.

|

nr 1

EN

In 2010-2012, a pot experiment was conducted in order to assess the impact of a sowing method and density of spring wheat and Persian clover on their uptake and content of nitrogen in different parts of the plants. The plants were grown in the following variants: a mixture, pure sowing, higher density (recommended in agricultural practice) and density reduced by 20%. Observations were performed in the following wheat development growth stages (BBCH): leaf development (12-14), tillering (21-23), stem elongation (31-32), inflorescence emergence (54-56) and ripening (87-89). The experiment included determinations of dry matter in different parts of plants (aerial organs, roots) and of the nitrogen content in dry matter. Based on the results, the total nitrogen content was determined in both species. The data were also used to calculate nitrogen translocation from the wheat vegetative mass to grain, and to calculate selected competition indicators. It was demonstrated that - regardless of the density of plants - the nitrogen uptake by spring wheat and Persian clover in the mixed sowing was lower than in the pure sowing treatment. Mixed sowing caused a more limited nitrogen uptake by the aerial parts of both species than by their roots. No impact was demonstrated of the plant density on the nitrogen uptake by different parts of spring wheat. Persian clover in pots with the lower sowing density absorbed less nitrogen than in pots with the recommended density. Nitrogen translocation from the vegetative parts to the grain of spring wheat between the inflorescence emergence and ripening stages was more effective in the mixture than in the pure sown plants. In mixed sowing, after nitrogen uptake, wheat proved to be a stronger competitor than Persian clover during the whole plant growing period.

7

Produkcyjnosc bobiku w specjalistycznych zmianowaniach na glebie sredniej

80%

Hruszka M. , Wiercinska J. , Orzech K. , Zmijewska H.

|

nr 1

139-142

8

Nastepczy wplyw zageszczenia gleby oraz sposobow przeciwdzialania na plonowanie mieszanki owsa z grochem siewnym

80%

Marks M. , Buczynski G. , Orzech K.

|

tom 19

|

nr 2

245-250

9

Plonowanie roslin w 4-polowym zmianowaniu po zagospodarowaniu odlogu

80%

Marks M. , Nowicki J. , Nowicki M. , Orzech K.

|

2005

|

tom 22

|

nr 2

125-132

10

Wplyw zageszczenia gleby na zachwaszczenie roslin

80%

Marks M. , Buczynski G. , Orzech K.

Bibliotheca Fragmenta Agronomica

|

2005

|

tom 09

105-106

11

Znaczenie uprawy roli w ksztaltowaniu srodowiska

80%

Orzech K. , Nowicki J. , Marks M.

|

nr 1

131-144

EN

This study presents the issues related to differentiated methods of soil cultivation on the basis of the latest literature review. Three cultivation systems functioning in agricultural practice (traditional cultivation, no-tillage system and direct sowing) were considered as well as their effects upon basic physical, chemical and biological features of the soil, weed infestation and yielding of crops were analysed with the energy-economic factor taken also into account. On the basis of collected data, it was shown that the simplifications in soil cultivation, and direct sowing in particular, influence the basic physical, chemical and biological characteristics of the soil (increase of soil compactness and moisture content, lowering pH, decrease of total bacteria amount at increased development of fungi) in different way than the classical tillage. Presented data showed that the classical tillage, as compared to no-tillage and direct sowing, is more effective in limiting weed infestation (in case of zero-tillage the actual and potential weed infestations increase). As concerns the yielding, it was established that certain crops (e.g. cereals, some legumes, rape, etc.) on good soils practically do not decrease their yields, no matter what simplifications were applied (no-tillage or direct sowing), however their yields decrease under poorer soil conditions. On the other hand, if comparing the energy-economic indices, the classical tillage cultivation (ploughing) was the most energy and cost consuming cultivation method.

12

Wpływ nawożenia azotem na elementy składowe plonów, zawartość makroskładników oraz wskaźniki technologiczne w ziarnie czterech odmian pszenicy ozimej (Triticum aestivum ssp. vulgare)

80%

Wojtkowiak K. , Stepien A. , Orzech K.

|

nr 2

13

Assessment of energy requirements for different methods of two-year fallow keeping and cultivation of winter wheat

80%

Marks M. , Makowski P. , Orzech K.

|

2009

|

tom 24

|

nr 4

187-197

EN

During exclusion of the land from market production for two vegetation seasons the highest energy outlays were incurred for maintaining the black fallow and the lowest for the herbicide fallow. In winter wheat production technique the highest energy outlays (15 800 MJ ha⁻¹) were incurred in materials. In the group of outlays for materials, 66.4% were fertilizers, 31.4% the sowing material and just 2.2% the plants protection media. The second largest flow of energy outlays consisted of energy carriers at 1754.1 MJ ha⁻¹, among which the largest shares were those of soil cultivation 54.3%, harvest 17.9% and crops cultivation 13.2%. Tractors and machines were the third largest energy consumers group (731.1 MJ ha⁻¹), where the demand structure was as follows: 35.5% harvest, 34.5% soil cultivation and 15% crops cultivation, fertilization 9.2% and sowing 5.8%. Among the agricultural technique components, fertilization and sowing had the largest share representing respectively 58.0% and 27.8% of all outlays. Among the compared three-field rotation system components, the highest energy efficiency coefficient of 9.9 was achieved while cultivating winter wheat after two-years of red clover, which was coupled with the lowest energy outlays for production of 1 cereal unit. The lowest energy efficiency coefficient (5.4) was achieved in the crops rotation system component of black fallow – black fallow – winter wheat.

PL

Podczas wyłączenia gruntów z produkcji towarowej na dwa sezony wegetacyjne najwyższe nakłady energetyczne poniesiono na utrzymanie ugoru czarnego, a najniższe – ugoru herbicydowego. W technologii produkcji pszenicy ozimej największe nakłady energii (15 800 MJ ha⁻¹) pochłonęły użyte materiały. W grupie nakładów materiałowych 66,4% stanowiły nawozy, 31,4% – materiał siewny, a jedynie 2,2% – środki ochrony roślin. Drugim w kolejności strumieniem nakładów energii były nośniki energii – 1754,1 MJ ha⁻¹, a największy ich udział przypadał na uprawę roli – 54,3%, zbiór – 17,9% i pielęgnację – 13,2%. Trzecim w kolejności odbiorcą energii były ciągniki i maszyny (731,1 MJ ha⁻¹), gdzie struktura zapotrzebowania rozkładała się następująco: 35,5% przypadało na zbiór, 34,5% – na uprawę roli, 15% – na pielęgnację, nawożenie – 9,2% i siew – 5,8%. Wśród ogniw agrotechniki największy udział miało nawożenie i siew, osiągając odpowiednio 58,0 i 27,8% wszystkich nakładów. Z porównywanych trójpolowych członów zmianowania najwyższy wskaźnik efektywności energetycznej, wynoszący 9,9, stwierdzono uprawiając pszenicę ozimą po dwuletniej koniczynie czerwonej, odnotowano przy tym najmniejsze nakłady energii na produkcję 1 jednostki zbożowej. Najniższy wskaźnik efektywności energetycznej (5,4) uzyskano w ogniwie zmianowania: ugór czarny – ugór czarny – pszenica ozima.

14

Plonowanie pszenicy ozimej w zaleznosci od sposobu uprawy gleby sredniej

80%

Orzech K. , Nowicki J. , Wanic M.

|

nr 2

523-529

15

Role of undersown catch crops and crop rotation in state of health of spring barley

71%

Wanic M. , Majchrzak B. , Nowicki J. , Walerys Z. , Orzech K.

|

tom 11

|

nr 1

EN

In the field experiment carried out in 2002-2004 the effect of undersown catch crops of Italian ryegrass and red clover and stands in crop rotations with 25, 50 and 75% of spring barley on its health was assessed. The composition of microorganisms colonizing the stem base in barley was also determined. It was indicated that catch crops did not have effect on differences in the degree of barley infestation by pathogens of net blotch, ear blight and fusarium foot rot. However, they caused increased incidence of powdery mildew and scald. Rust appeared only on barley grown without catch crops. An increased development of net blotch was observed on barley with catch crop, grown after spring wheat, and of scald – after potato. In pure stand the highest intensity of net blotch, powdery mildew, rust and leaf-strip disease was found in crop rotation with 75% of barley. This crop rotation was also favorable for development of the stem base diseases. No effect of the sowing method and stand in crop rotation on the number of microorganisms colonizing the stem base of spring barley was observed.

PL

W doświadczeniu polowym realizowanym w latach 2002-2004 oceniano wpływ wsiewek międzyplonowych życicy wielokwiatowej i koniczyny czerwonej oraz stanowisk w płodozmianach z 25, 50 i 75% udziałem jęczmienia jarego na jego zdrowotność. Oznaczono również skład mikroorganizmów zasiedlających podstawę źdźbła jęczmienia. Wykazano, że wsiewki nie miały wpływu na zróżnicowanie stopnia porażenia jęczmienia przez patogeny plamistości siatkowej, fuzariozy kłosów oraz fuzaryjnej zgorzeli podstawy źdźbła. Powodowały jednak nasilone występowanie mączniaka prawdziwego oraz rynchosporiozy. Rdza pojawiła się tylko na jęczmieniu uprawianym bez wsiewek. Na jęczmieniu z wsiewkami, uprawianym po pszenicy jarej, obserwowano nasilony rozwój plamistości siatkowej, a po ziemniaku – rynchosporiozy. W uprawie czystej największe nasilenie plamistości siatkowej, mącznika prawdziwego, rdzy i pasiastości liści stwierdzono w płodozmianie z 75% udziałem jęczmienia. Płodozmian ten sprzyjał także rozwojowi chorób podstawy źdźbła. Nie stwierdzono wpływu sposobu siewu i stanowiska w płodozmianie na liczebność drobnoustrojów zasiedlających podstawę źdźbła jęczmienia jarego.