Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Przysucha P.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ewangelizacja w cyberprzestrzeni w nauczaniu papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka

100%

Przysucha P.

2017

tom 24

235-247

Jednym z aktualnych problemów współczesnej ewangelizacji jest jej odniesienie do świata mediów i cyberprzestrzeni. Głos hierarchów Kościoła katolickiego miał ogromne znaczenie w kształtowaniu narzędzi mających na celu zaistnienie Kościoła w środkach społecznego przekazu. W niniejszym artykule staram się ukazać wpływ papieży – począwszy od Jana Pawła II, a skończywszy na papieżu Franciszku – na metody ewangelizacji realizowane w cyberprzestrzeni. Jest to ogromny obszar możliwości oddziaływania na chrześcijan. Jednak z perspektywy dotychczasowych osiągnięć dość słabo wykorzystywany. Kościół analizując zmieniającą się rzeczywistość i aktualne potrzeby duszpasterstwa elektronicznego coraz bardziej zaczyna być aktywnym użytkownikiem Sieci. Jest to nagląca potrzeba współczesnych metod ewangelizacji i element umożliwiający dotarcie do jak największej liczby osób wyznających religię katolicką.

One of the current problems of modern evangelization is to carry evangelization to the world of media and cyberspace. The attitude of the hierarchy of the Catholic Church was of great importance in shaping tools aimed at the emergence of the Church in the media. In this article, I try to show the influence of popes - from John Paul II to Pope Francis – on methods of evangelization carried out in cyberspace. This is a huge area of possibilities for influencing Christians. However, from the perspective of past achievements, it is quite poorly used. By analyzing the changing reality and current needs of the electronic pastoral ministry, the Church is increasingly becoming an active user of the Web. This is a pressing need for modern methods of evangelization and the means for reaching the largest number of people professing the Catholic religion.

Patriotyzm konstytucyjny współczesnej Europy w ujęciu Jürgena Habermasa

100%

Przysucha P.

Studia Paradyskie

2019

nr 29

245-260

W dyskursie społecznym i politycznym na przestrzeni wieków zastanawiano się jaki ustrój państwowy będzie miał najlepsze założenia funkcjonalne, ale też będzie mógł w pełni zaspokoić pragnienia obywateli wynikające z ich praw. Jednak te opinie były bardzo podzielone. W wielu sytuacjach zastanawiano się czy ustrój autorytarny nie jest lepszy od demokratycznego, czy władza nad narodem i państwem ma być złożona w ręce jednostek czy raczej ma zostać powierzona ludziom delegowanym ze społeczeństwa w celu reprezentowania całości obywateli. W tych dywagacjach zastanawiano się również czy państwo i jego funkcjonowanie ma być oparte na etniczności i tradycji narodowej czy raczej na ustawie zasadniczej, która wszystkich obywateli będzie traktować tak samo bez względu na kulturę i tradycję jaką cześć z nich reprezentuje. W tych rozważaniach szczególne miejsce we współczesnej filozofii, ale też socjologii zajmuje koncepcja patriotyzmu konstytucyjnego Jürgena Habermasa, który stara się poczynić starania, aby tworząc obraz państwa odejść od jego etniczności i kultury narodowej, a budować go na podstawie obiektywnych aktów prawnych, które będą wszystkich mieszkańców obowiązywać jednakowo. W tym miejscu należy zadać kilka pytań stanowiących pewne hipotezy pracy. Czy założenia tej koncepcji mogą zostać w pełni zrealizowane i wykorzystane w tworzeniu Unii Europejskiej i jej dalszych przekształceniach strukturalnych i instytucjonalnych? I wreszcie jaka będzie przyszłość koncepcji patriotyzmu konstytucyjnego współczesnej Europy?

In the social and political discourse over the centuries, there was an ongoing discussion on the state system that would have the best functional assumptions, but also would be able to fully satisfy the desires of citizens arising from their rights. However, these opinions have always been very divided. On many occasions, it was considered whether the authoritarian system is better than the democratic one, whether the power over the nation and the state is to be placed in the hands of individuals or rather to be entrusted to the people delegated from society in order to represent the whole of the citizens. In these discussions, it was also considered whether the state and its functioning should be based on ethnicity and national tradition, or rather on the basic law, which will treat all citizens equally regardless of the culture and tradition that some of them represent. In these considerations, the concept of “constitutional patriotism”, developed by Jürgen Habermas, occupies a special place in contemporary philosophy, but also in sociology. He strives to create an image of state that is alienated from his ethnicity and national culture and built on the basis of objective legal acts that would apply to all residents equally. At this point several questions should be asked to constitute the hypothesis. Can the assumptions of this concept be fully implemented and used in giving foundation of the European Union and its further structural and institutional transformations? And finally what will be the future of the concept of constitutional patriotism in the contemporary Europe?