Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Motywy pochodzenia europejskiego jako jeden z aspektów badań nad stylistyką mestizo w barokowej architekturze Wicekrólestwa Peru

100%

Andrzejewska A.

Sztuka Ameryki Łacińskiej

|

2011

|

nr 1

259-278

ES

El nuevo estilo, llamado mestizo, apareció en el Virreinato del Perú, incluyendo las regiones del sur del Perú, con Arequipa, Ayacucho y al lado del lago Titicaca, las ciudades en Bolivia, a través de La Paz hasta Potosí. Se desarrolló durante los siglos XVII y XVIII. Hay muchos problemas con la definición del estilo mestizo. Unos investigadores, como Graziano Gasparini lo llaman „la arquitectura popular” cuando otros especialistas, como José de Mesa y Teresa Gisbert utilizan la denominación „barroco andino”. Popularmente mestizo significa una mezcla de la cultura europea e indígena. En la arquitectura, el estilo mestizo aparece sobre todo en las fachadas de iglesias, particularmente en las portadas. Tiene solamente un caracter decorativo, no estructural. Los motivos que aparecen como mestizos están catalogados así: motivos de origen europeo (sirenas, aguilas y ángeles); motivos relacionado con fauna y flora tropical (papayas, piñas y monos); motivos precolombinos (máscaras y jaguares). Desgraciadamente, las investigaciones sobre el arte mestizo son insuficientes, por lo que las referencias a este tema están lejos de haberse finalizado.

EN

The question of South American baroque architecture is filled with a number of problems which keep scholars dedicated to this topic restless for over 50 years. One of them is terminology. Currently the most widespread term used in connection with native-style adorned churches from the former Peru Viceroyalty, is mestizo style. Other designations are „popular architecture” or „Andes baroque”. This stylization appeared in south of Peru including Arequipa, Ayacucho, the shores of the Titicaca lake down to cities in Bolivia through La Paz to Potosí. Mestizo means a mix of European and Indian cultures. It appeared in the 17th century but it reach the peak of its popularity in the 18th. It has only an ornamental character and no construction importance. The motives which appeared in this style are the following:European-origin motifs (mermaids, eagles, angels); tropical floral and animal related motifs (monkeys, pineapples, papayas); Pre-Columbian motifs (masks, pumes). Unfortunately, the research status is insufficient and thereby the reference materials dealing with the topic is far from complete.

2

ŚWIADOMOŚĆ KLIENTÓW BIURA RACHUNKOWEGO NA TEMAT SZAREJ STREFY

63%

Szewczyk-Jarocka M. , Andrzejewska A.

Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne

|

2019

PL

DOI: 10.19251/ne/2018.28(15) Streszczenie Przedsiębiorstwa bardzo często korzystają z usług, oferowanych przez biura rachunkowe. Jednak nie każdy przedsiębiorca przed wyborem biura rachunkowego sprawdza, czy ma ono opłaconą polisę OC oraz czy osoby, prowadzące biuro rachunkowe, posiadają stosowne uprawnienia. W przypadku braku polisy, klient biura odpowiada całym swoim majątkiem za popełnione błędy przez biuro rachunkowe. Celem badań było sprawdzenie świadomości klientów biura rachunkowego na temat szarej strefy. Słowa kluczowe: usługi rachunkowe, biuro rachunkowe, szara strefa, kwalifikacje osób uprawnionych do prowadzenia ksiąg rachunkowych

3

Groty broni drzewcowej o cechach skandynawskich w kulturze luboszyckiej

63%

Andrzejewska A. , Demkowicz K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2015

|

nr 30

109-135

EN

The armament from the Luboszyce culture is a true mix of influences coming either from the West, East or even the North. The contacts with the last of these have already been mentioned in the publications dealing with the cultural processes in the basins of middle Oder and Elbe rivers, however, in none of them was the true intensity of this phenomenon emphasized with proper strength. The purpose of this article is to change this situation by focusing on the category of shafted weapons’ heads. Scandinavianlike artifacts of this type from the territory of the Luboszyce culture are dated mostly within the C1b and C2 periods. However, some single loose (and thereby devoid of reliable context) finds that represent the head types of lesser chronological sensitivity might even be positioned as early as the phase C1a, while others as late as phase C3. The overall number of northern type spearheads is 19 from the total of 102 finds of this weapon category from the culture in question, which brings a strong 18% ratio. As far as javelin heads are concerned (3 are known from the discussed territory), all of tchem show Scandinavian influence. This means that the population of the Luboszyce culture maintained really intense contacts with the North in the very time of the unrests that led to the creation of the Danish bog deposits. In the discussed group of artifacts one peculiar feature can be observed. Many of the Scandinavian - like spearheads have a conic (or pyramid) – shaped area of transition between the socket and the leaf. Similar elements can be observed in late roman period spearheads both from the Northern circle and Przeworsk culture, but in either case they are rather infrequent. Within the Luboszyce culture spearheads with the mentioned feature constitute a 10% of the whole weapon category, while among Scandinavianinfluenced artifacts they fetch a 37%. This means that conic/pyramid - shaped socket/leaf transition is far more widespread among northern type spearheads from the Luboszyce culture than they are in genuine Scandinavian contexts. All these peculiarities deserve further, intensive and in-depth studies. Let’s hope further excavations and new finds as well as new research (including laboratory methods such as metallographic examination) of the existing artifacts will enable us to understand their significance better.

PL

-

4

Uzbrojenie z cmentarzyska kultury luboszyckiej w Sadzarzewicach, pow. Krosno Odrzańskie

63%

Andrzejewska A. , Demkowicz K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2015

|

nr 30

91-108

EN

The cemetery in Sadzarzewice (former Sadersdorf) is one of the most important archaeological sites in Lower Lusatia and it dates back to the pre-Roman and Roman iron ages. It was included into the Luboszyce culture by Grzegorz Domański in his work from 1979. Along with two other cemeteries, located nearby in Grabice and Luboszyce, the Sadzarzewice complex constitutes the oldest chronological horizon of this taxonomic group, and the region is regarded as the starting point of its later expansion. Despite the site’s great significance for the prehistory studies of the Oder basin, its state of study is far from satisfactory. This is mostly due to the fact it was discovered and explored at the end of the XIXth century, that is in the time archaeological methods were still in development. Further complication was caused by the history of the region – nearly all of the artifacts were lost during WWII, and as an effect, the cemetery’s inventory is known only from a publication dating back to 1895. Nevertheless, during my research for my dissertation on the armament of the Luboszyce culture, I managed to identify a couple of those lost finds. This small group consisted of an ornamented spearhead, an untypical javelin- or arrowhead, and a shield grip. The total number of Roman iron age weapon and equestrian equipment finds from the cemetery is 41 – 4 swords, 2 sword scabbard belt loops, 2 axes, 6 spearheads, 2 javelin heads, 7 arrowheads, 4 shield bosses, 2 shield grips and 12 spurs. The artifacts from Sadzarzewice fit into the phase B2b–C2 (late 2nd–3rd cent. A.D.) range. Those weapons that were possible to date with considerable precision can be situated within the phase C1, some even can be as old as B2b, although there is no certain evidence of such early chronology. Another notable feature of the Sadzarzewice artifacts is the evidence of various interregional influences – either from the West (the Elbian circle) and East (the Wielbark and Przeworsk cultures) which phenomenon, although characteristic for the Luboszyce culture in general, is best observed in the early stages of this unit’s development.

PL

-

5

Knives with full tang handle construction from the Luboszyce culture

63%

Andrzejewska A. , Demkowicz K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2016

|

nr 31

PL

Kultura luboszycka rozwijała się w okresie od fazy B2b do fazy C3 (poł. II w. n.e. – II poł. IV w. n.e.) na obszarze obejmującym środkowe dorzecza Odry i sięgającym aż po prawy brzeg Łaby. Charakterystyczną cechą zaliczanych do niej zabytków są niezwykle liczne zapożyczenia od sąsiadujących z nią jednostek taksonomicznych. Oprócz wpływów z terenów kultury przeworskiej, wielbarskiej czy kręgu nadłabskiego daje się zauważyć wyraźny horyzont przedmiotów nawiązujących do terenów północnoeuropejskich. Wspomniany trend jest bardzo wyraźny wśród znalezisk uzbrojenia, ale też występuje w mniej prominentnych kategoriach zabytków, takich jak chociażby noże. Niniejszy artykuł omawia dosyć szczególną grupę tych narzędzi i elementów uzbrojenia, a mianowicie noże z tzw. pełnym trzpieniem, czy też dokładniej, z trzpieniem przechodzącym przez całą długość rękojeści. Cecha ta jest niezwykle rzadko spotykana wśród noży znanych ze środkowoeuropejskiego Barbaricum, za to niemalże dominująca wśród egzemplarzy znajdowanych w Skandynawii. Szczegółowa analiza inwentarza kultury luboszyckiej wykazała nie tylko zauważalnie wysoką na jej terenie frekwencję tego typu artefaktów, ale również dostarczyła znalezisk, które mogą posłużyć jako przesłanki do bardzo wczesnego (tj. sięgającego nawet okresu wczesnorzymskiego) datowania początków omawianego zjawiska w interesującej nas jednostce taksonomicznej.

EN

-