Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The efficacy of vestibular rehabilitation in patients with chronic unilateral vestibular dysfunction

100%

Smółka W. , Smółka K. , Markowski J. , Pilch J. , Piotrowska-Seweryn A. , Zwierzchowska A.

nr 3

273-282

ObjectivesVestibular rehabilitation leads to a gradual diminution of the subjective and objective symptoms that accompany the vestibular disorders. The aim of the study was to compare the impact of 2 different types of vestibular rehabilitation on vestibular compensation in patients with chronic unilateral vestibular dysfunction.Material and MethodsThe study was conducted on a group of 58 subjects (43 females and 15 males) aged 40–64 years, who presented with chronic unilateral vestibular dysfunction and were hospitalized. The patients were randomly assigned to either of the 2 groups established. The study was conducted in a 6-week period. Group 1 consisted of patients who underwent customized group vestibular rehabilitation in an outpatient setting. The program was performed once a week for 1 h 30 min, under the supervision of a physiotherapist and a physiatrist. Group 2 was instructed to perform Cawthorne–Cooksey exercises and simple balance exercises twice a day for 15 min.ResultsAn improvement in the outcomes of the Dynamic Gait Index as well as the Berg Balance Scale was statistically significant for group 1. The time for fulfilling the task in the Timed Up and Go Test improved in both groups (p < 0.05). The subjective estimation of the symptoms evaluated with the use of the Dizziness Handicap Inventory and the Visual Analogue Scale revealed a statistically significant improvement in both groups, yet it was higher in group 1.ConclusionsThe compensation achieved after 6 weeks of the customized, supervised outpatient rehabilitation program in group 1 was superior to the results of the home-based unsupervised Cawthorne–Cooksey and balance exercises.

Rak gruczołowo-torbielowaty regionu głowy i szyi – trudności diagnostyczne i metody leczenia

84%

Piotrowska-Seweryn A. , Pietrauszka K. , Goroszkiewicz K. , Wardas P. , Paluch J. , Smółka W. , Wodołażski A. , Markowski J.

nr 3

88-93

Adenoid cystic carcinoma (ACC) is a rare, slow-growing tumor that constitutes about 1% of malignant neoplasms of the head and neck region. It is most often located in small salivary glands. ACC is characterized by the occurrence of distant metastases through the blood vessels (often with delayed manifestation) and nerve infiltration. It is most often diagnosed at an advanced stage, which is an unfavorable prognostic factor for the patient. The pathomorphological examination of the dissected tissue or material from fine needle aspiration biopsy is used in the diagnostics. Computed tomography or magnetic resonance are obligatory tests before treatment. The final diagnosis is based on histopathological examination with a meticulous immunochemical evaluation. The recommended method of treatment is surgical resection of the tumor with lymphadenectomy and subsequent adjuvant radiotherapy according to NCCN guidelines. In selected cases of tumors localized within the nose and paranasal sinuses, application of endoscopic techniques is possible.

Rak gruczołowo-torbielowaty (ang. adenoid cystic carcinoma, ACC) jest rzadkim, wolno rosnącym guzem, stanowiącym około 1% nowotworów złośliwych regionu głowy i szyi. Lokalizuje się najczęściej w małych gruczołach ślinowych. ACC charakteryzuje się występowaniem odległych przerzutów drogą naczyń krwionośnych (często o opóźnionej manifestacji) oraz naciekaniem nerwów. Nowotwór jest najczęściej diagnozowany w zaawansowanym stadium, co stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy dla pacjenta. W diagnostyce stosuje się badania patomorfologiczne pobranego wycinka lub materiał z biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej. Tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny są badaniami obligatoryjnymi przed przystąpieniem do leczenia. Ostateczne rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania histopatologicznego ze skrupulatną oceną immunochemiczną. Zalecaną metodą leczenia jest resekcja chirurgiczna guza z limfadenektomią oraz radioterapią uzupełniającą zgodnie z wytycznymi NCCN. W wybranych przypadkach nowotworów zlokalizowanych w obrębie nosa i zatok przynosowych możliwe jest zastosowanie technik endoskopowych.

Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe

84%

Krakowczyk Ł. , Piotrowska-Seweryn A. , Szymczyk C. , Wierzgoń J. , Oleś K. , Ulczok R. , Donocik K. , Dowgierd K. , Maciejewski A.

nr 2

28-33

Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.