Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Comparison of pollen concentration of selected tree taxa in Lublin and in the Roztocze region [SA Poland] - the results of three monitoring methods

100%

Pidek I. A. , Weryszko-Chmielewska E. , Piotrowska K.

nr 1

Anemophilous trees of Betula and Alnus genera produce very high amount of easily spreading pollen. Carpinus and Fagus discharge lower amount of pollen to the atmosphere. Trees belonging to the mentioned genera occur in vegetation cover of Lublin and the Roztocze region where the comparative studies were carried out in the years 1998-2004. The objective of these studies was to determine pollen concentration of four tree taxa in these study areas located 120 km apart. Annual pollen sums, obtained by means of three methods, were compared in order to find similarity of alternating high and low pollen production by trees in particular years. In the Roztocze region the studies were continued during the mentioned seven years as a part of Pollen Monitoring Programme, which provides multi-annual data for the palaeoecological reconstructions of Quaternary and the interpretations of phenologic-climatic nature. Standard Tauber traps were used in the Roztocze area. In Lublin the gravimetric method was used in the years 1999-2000, and the volumetric method — in the years 2001- 2004. Similar trends were found in Lublin and in the Roztocze region as to the concentrations in the air of pollen of the mentioned four taxa in particular years of the research period. Betula and Alnus discharged the greatest amount of pollen. In 1999 the great similarity of annual pollen sums of three taxa was recorded by means of the gravimetric method in all measurement points. Fagus was an exception, as its pollen concentration was much higher in the Roztocze region than in Lublin. In the case of Carpinus the enhanced pollen concentration was recorded in both study areas in 2002, and the highest concentration of Fagus occurred in 2003. During several years of studies we recorded great similarity of the obtained results in two study areas far apart.

Wiatropylne drzewa z rodzaju Betula i Alnus produkują bardzo duże ilości łatwo rozprzestrzeniającego się pyłku. Mniej ziarn pyłku uwalniają do atmosfery Carpinus i Fagus. Drzewa należące do wymienionych rodzajów są reprezentowane w roślinności Lublina i na Roztoczu, gdzie przeprowadzono badania porównawcze. Celem badań było określenie koncentracji pyłku czterech taksonów drzew w latach 1998-2004 w dwóch punktach pomiarowych, oddalonych od siebie o 120 km. Porównywano roczne sumy ziarn pyłku uzyskane przy zastosowaniu trzech metod, aby ustalić stopień zgodności w zakresie przemiennie występującego u drzew obfitego i słabego pylenia w poszczególnych latach. Na Roztoczu badania prowadzono w ciągu siedmiu wymienionych lat w ramach Pollen Monitoring Programme, który zmierza do dostarczenia wieloletnich danych wykorzystywanych do rekonstrukcji paleoekologicznych czwartorzędu oraz do interpretacji o charakterze fenologiczno- klimatycznym. Stosowano tu standardowe pułapki pyłkowe typu Taubera. W Lublinie w latach 1999-2000 prowadzono badania metodą grawimetryczną, zaś w latach 2001-2004 metodą wolumetryczną. Stwierdzono, że w Lublinie i na Roztoczu zaznaczyły się podobne tendencje w zakresie zawartości ziarn pyłku w powietrzu wymienionych taksonów w poszczególnych latach badań. Betula i Alnus uwalniały największe liczby ziarn pyłku. W roku 1999 przy stosowaniu metody grawimetrycznej, we wszystkich punktach pomiarowych wykazano dużą zbieżność wyników dotyczących wysokości sum rocznych ziarn pyłku dla trzech taksonów. Wyjątek stanowił Carpinus, u którego produkcja pyłku była znacznie większa na Roztoczu niż w Lublinie. W przypadku Carpinus wzmożoną produkcję pyłku notowano w obu punktach badawczych w 2002 roku, zaś pyłek Fagus pojawił się najobficiej w roku 2002 i 2003. W ciągu kilku lat badań zarejestrowano dużą zgodność uzyskanych wyników w znacznie oddalonych od siebie punktach badawczych.

Kluczowy profil interglacjału mazowieckiego w Krukienicach na międzyrzeczu Sanu i Dniestru (Ukraina)

88%

Łanczont M. , Pidek I. A. , Boguckyj A. , Wieliczkiewicz F. , Wojtanowicz J.

tom Vol. 51, nr 7

597-608

Obszar międzyrzecza Sanu i Dniestru na Wschodnim Podkarpaciu (północno-zachodnia część Ukrainy)- teren o kluczowym znaczeniu dla wielu problemów paleogeografii i stratygrafii czwartorzędu - uległ zlodowaceniu tylko w okresie glacjału san 2, ok. 500 ka BP. Osady staroglacjalne położone na dziale wodnym występują bezpośrednio przy powierzchni lub pod niewielką pokrywą osadów młodszych. Wyraźnie są tu zachowane formy rzeźby poglacjalnej. Dla problematyki mezoplejstocenu tego obszaru podstawowe znaczenie ma profil Krukienice. Przeprowadzono w nim kompleksowe badania osadów mineralnych (lessowych, jeziornych i glacigenicznych) oraz osadów organicznych (torf, gytia), dla których wykonano pełną analizę paleobotaniczną. Datowane metodą TL osady mineralne powyżej torfów i gytii reprezentują glacjały liwca i odry, zaś poniżej-osady związane z pobytem na międzyrzeczu Sanu i Dniestru lądolodu sanu 2. W stanowisku tym występuje prawie pełna mazowiecka sukcesja pyłkowa. Diagram pyłkowy przedstawia sześć lokalnych poziomów zespołów pyłkowych (L PAZ), które przyporządkowano czterem interglacjalnym okresom pyłkowym. Bogata flora makroszczątkowa stanowiska wykazuje obecność kilkunastu nasion cisa i kilku egzotycznych taksonów. Podobieństwa pomiędzy makroflorą z Krukienic i innymi makroflorami mazowieckiego wieku dowodzą jednolitego charakteru warunków klimatycznych panujących na dużych obszarach. Osady organogeniczne, występujące w kotlinowatych zagłębieniach sąsiadujących z kopalnym jeziorem, są związane ze schyłkową częścią interglacjału mazowieckiego. W artykule została zaprezentowana paleogeograficzna interpretacja rozwoju tego jeziora i sąsiadującego obszaru.

The San and Dniester interfluve in the East Carpathian Foreland (north-western part of the Ukraine) - an extremely important area when considering many questions related to Quaternary palaeogeography and stratigraphy - was glaciated only once, during the San 2 Glaciation, about 500 ka BP. Old glacial deposits occurring in watershed areas are exposed or overlain by a thin cover of younger sediments. The glacial landforms are well preserved. The Krukienice profile of the Quaternary deposits is of fundamental importance for the problems connected with the Mesopleistocene in the studied area. The complex research of this profile concerned both mineral (loess, lacustrine, glacigenic) and organic (peat, gyttja) deposits. TL dated mineral deposits overlying peat and gyttja represent the Liwiec and Odra Glaciations, and those occurring under organic deposits are related to the San 2 Glaciation in the San and Dniester interfluve. Palaeobotanical analysis revealed almost complete pollen succession of the Mazovian Interglacial occurring in organic deposits of a fossil lake. Six local pollen assemblage zones (L PAZ), corresponding to four interglacial pollen periods, are presented as a simplified pollen diagram. The rich macroscopic flora of the site with the presence of a dozen or so seeds of Taxus and several exotic taxa is noteworthy. The similarities between Krukenyći macroflora and other macrofloras of the Mazovian Interglacial age evidence the uniformity of climatic conditions on vast areas. Organic deposits occurring in the depressions adjacent to the fossil lake are related to the end part of the Mazovian Interglacial. Palaeogeographical interpretation of the lake and neighbouring area development is presented.