Wydobywany ze złoża gaz ziemny zawiera w swoim składzie wodę w postaci wolnej oraz w postaci pary wodnej. Ilość tej pierwszej uzależniona jest przede wszystkim od sposobu eksploatacji oraz od rodzaju złoża. Woda złożowa w postaci pary wodnej powstaje w złożu w wyniku jej długotrwałego kontaktu z gazem ziemnym. Jej ilość jest ściśle uwarunkowana od ciśnienia, temperatury oraz składu gazu. Podczas eksploatacji w gazociągach oraz instalacjach obróbczych, może nastąpić wydzielenie z gazu skroplin wody na skutek zmieniających się oporów przepływu. Zjawisko to w przemyśle gazowo-naftowym jest bardzo niepożądane, ponieważ powoduje przyśpieszenie korozji rurociągów i instalacji, zalewanie palników i stacji redukcyjnych oraz utrudnienia przy pomiarze przepływu gazu. Przy dużych spadkach ciśnienia i temperatury wykraplanie wody stwarza zagrożenie powstania hydratów w kolumnach wydobywczych, gazociągach kopalnianych i przesyłowych. Ich powstawanie oraz zwiększanie rozmiarów powoduje w powyższych instalacjach ciągłe zmniejszanie przekroju, zwiększanie oporu hydraulicznego rur, a także w skrajnych przypadkach całkowite odcięcie przepływu. Najbardziej racjonalną metodą zapobiegającą i ograniczającą powstawanie negatywnych skutków obecności wody złożowej w gazie jest jego osuszenie. Operacja ta jest najpowszechniejszym zabiegiem technologicznym stosowanym od wielu lat w procesie przygotowania gazu do transportu, przeróbki i użytkowania.
EN
This article presents dehydration of natural gas and reservoir water solutions applied on UGS Husów. The technology used in gas dehydration is described in details presenting the entire process step by step.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.