Rynek doskonałej konkurencji to taki rynek, na którym żaden z podmiotów nie może wpływać na cenę poprzez zmianę wielkości produkcji. Każdy z podmiotów może wejść na rynek lub go opuścić w sposób nieograniczony, ponieważ nie istnieją bariery wejścia i wyjścia. Transakcje są bezosobowe, ich uczestnicy dysponują pełną informacją, a produkty, które są ich przedmiotem, są jednorodne i homogeniczne. Założenia rynku doskonałego są jednak niezwykle restrykcyjne i trudne do spełnienia w rzeczywistości gospodarczej. Rynek świadczeń zdrowotnych nie jest w tej kwestii wyjątkiem, dlatego za podstawowy cel niniejszego opracowania uznano przedstawienie rozbieżności między rynkiem usług medycznych a założeniami rynku doskonałego.
EN
In their article, the authors present the differences between the model of perfect market and an imperfect market for healthcare services. They explain the notion of demand for health and the factors that shape it. The justify functioning of the third party in healthcare with occurrence of external benefits. They characterise a specific type of the agency relation issuing from the information asymmetry, which has developed in healthcare in contacts between the patient and the doctor. The authors also described deficiencies resulting from functioning of the system of insurance in healthcare: negative selection and temptation of abuse. They also explained why it is deemed that some medical services ought to be subsidised to a greater extent than other ones based on such notions as dualism of preferences and paternalistic altruism.
RU
В статье представлены отличия между моделью совершенного рынка и несовершен- ного рынка медицинских услуг. Выяснены понятие спроса на здоровье и факторы, фор- мирующие его. Обосновывается функционирование третьей стороны в здравоохранении выступлением внешних выгод. Характеризуется специфический вид агентского отноше- ния, вытекающего из информационной асимметрии, которая развилась в здравоохране- нии в контактах между пациентом и врачом. Описаны недостатки, вытекающие из функ- ционирования системы страхования в здравоохранении: отрицательный отбор и соблазн злоупотребления. Авторы выясняют тоже, почему считают, что некоторые медицинские услуги должны субсидироваться в большей степени чем другие, на основании таких по- нятий как дуализм предпочтений и патерналистский альтруизм.
Background: The issue of physical activity (PA) is often addressed in the literature, but its socio-economic determinants are not fully recognized. To date no studies of the adult population of Katowice have been carried out. Research in this area is of great importance in the context of the documented influence of PA on health and extension of retirement age in Poland. The aim of this paper is to evaluate the relationship between PA and socio-economic status of adult residents of Katowice. Materials and Methods: The study carried out in 2010 comprised 2053 people (987 women and 1066 men) aged 30-65 years. To evaluate PA in the study group the diagnostic survey method and a research tool in the form of an abridged version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), with specification expanded by the authors, were used. In the statistical analysis logistic regression was employed. Results: The likelihood of meeting the standards of health-enhancing PA was higher in men than in women, and it decreased with age and education level of the respondents. The highest proportion of those meeting the recommendation of health-enhancing PA was observed among blue-collar workers, operators, teachers, police and soldiers. The lowest probability of meeting the recommendations of the American College of Sports Medicine was found among economists and lawyers, office workers, the unemployed, managers, and engineers, pensioners and health care professionals. Conclusions: The study demonstrates the correlation between PA and socio-economic status of the respondents. The analysis of the results indicates the necessity to promote PA programs mainly among women, the elderly, the unemployed, pensioners and representatives of professions, such as economists, lawyers, managers, engineers, and health professionals. Med Pr 2013;64(5):649–657
PL
Wprowadzenie: Problematyka aktywności fizycznej jest często podejmowana w publikacjach, ale nie do końca znane są jej społecznoekonomiczne uwarunkowania. Badania prezentowane w niniejszym artykule nie były wcześniej prowadzone w odniesieniu do dorosłej populacji katowickiej. Ich realizacja jest szczególnie istotna w związku z udokumentowanym związkiem aktywności fizycznej ze stanem zdrowia oraz z wydłużeniem wieku emerytalnego w Polsce. Celem pracy jest ocena związku zachodzącego między aktywnością fizyczną a statusem społeczno-ekonomicznym dorosłych mieszkańców Katowic. Materiał i metody: W badaniach, przeprowadzonych w 2010 r. wzięły udział 2053 osoby (987 kobiet, 1066 mężczyzn) w wieku 30-65 lat. Do oceny aktywności fizycznej zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a jako narzędzie badawcze wykorzystano Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaires - IPAQ) w wersji krótkiej, z rozbudowaną przez autorów metryczką. W analizie statystycznej zgromadzonego materiału badawczego wykorzystano regresję logistyczną. Wyniki: Szanse na wypełnienie norm aktywności fizycznej korzystnej dla zdrowia były wyższe u mężczyzn w porównaniu z kobietami oraz malały z wiekiem i poziomem wykształcenia respondentów. Najwyższy odsetek osób, które stosują się do zaleceń prozdrowotnej aktywności fizycznej, stwierdzono wśród pracowników fizycznych, operatorów, nauczycieli i pracowników służb mundurowych (policjantów i żołnierzy). Najmniejsze prawdopodobieństwo spełnienia zaleceń American College of Sports Medicine stwierdzono wśród ekonomistów i prawników, pracowników biurowych, bezrobotnych, menedżerów, inżynierów, emerytów, rencistów i pracowników służby zdrowia. Wnioski: W badaniach wykazano występowanie związku aktywności fizycznej ze statusem społeczno-ekonomicznym badanych. Analiza wyników wskazuje na konieczność adresowania programów promujących aktywność fizyczną głównie do kobiet, osób starszych, bezrobotnych, emerytów i rencistów oraz przedstawicieli takich zawodów, jak ekonomiści, prawnicy, menadżerowie, inżynierowie i pracownicy służby zdrowia. Med. Pr. 2013;64(5):649–657
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.