Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Badanie docierania węzła ślizgowego modelującego skojarzenie tuleja cylindrowa - pirścień tłokowy w aspekcie materiałowym

100%

Kwaśny S.

|

tom Nr 53

77-83

PL

Określono wpływ chropowatości technologicznej na proces docierania żeliwnego węzła ślizgowego. Badania prowadzono na maszynie tarciowej typu Amsler. Próbki do badań wykonano z żeliwa ZICu1, 4PVB oraz Z1200 (o wartościach parametru Ra ~ 1,00 um, R(a) ~ 0,50 um, Ra~0,25um), a przeciwpróbki -z żeliwnego pierścienia tłokowego. Wyznaczono wskaźnik dotarcia i zużycie liniowe przeciwpróbki. W badaniach najkorzystniej wypadły próbki o chropowatości technologicznej R(a) ~ 0,25 um.

EN

The effect of tecl111o1ogical roughness on a process of cast iron slide node lapping has been determined. To carry out an examination a frictional machinery type Amsler was used. Samples for analysis were made of cast iron ZLCuI, 4 PVB and Z1200 (variables of R(a) parameter: R(a) ~ 1,00, R(a) ~ 0,50 um, R(a) ~ 0,25 um). To prepare an antisample, cast iron (suitable for piston rings) of Daros company was used. A lapping index has been determined (based on the analysis of a slide distance covered) as well as a linear consumption of the antisample. It was found that technological roughmess that was formed during processing exerts an influence an the course of lapping.

2

Aktywność fotokatalityczna cienkich warstw ditlenku tytanu zawierających nanorurki TiO2

63%

Nocuń M. , Kwaśny S.

|

2014

|

tom T. 66, nr 1

20--26

PL

Nanorurki TiO2 mają szereg zastosowań praktycznych głównie w procesach katalitycznych i fotokatalitycznych. Są one chętniej stosowane od typowych materiałów w postaci proszków ze względu na znacznie większe rozwinięcie powierzchni. Wpływ dodatku nanorurek TiO2 na aktywność fotokatalityczną powłok, otrzymanych z zolu zawierającego ditlenek tytanu, oraz na ich właściwości optyczne jest nadal słabo zbadany. W pracy opisano procedurę syntezy zolu TiO2 techniką zol–żel z dodatkiem nanorurek oraz otrzymywania cienkich powłok na powierzchni szkła techniką zanurzeniowo–wynurzeniową. Scharakteryzowano strukturę powłok, właściwości optyczne oraz wyznaczono aktywność fotokatalityczną i kąty zwilżania.

EN

Titanium dioxide nanotubes have a number of practical applications, especially in the catalytic and photocatalytic processes. They are used more often than typical powder materials, because of a much larger degree of surface development. Effects of TiO2 nanotubes on the photocatalytic activity of coatings obtained from a titanium dioxide sol and their optical properties are still poorly investigated. This paper describes a synthesis procedure of the sol containing titanium dioxide nanotubes and preparation of thin films on the glass surface by the dip-coating sol–gel technique. The structure, optical properties, photocatalytic activity, and wetting contact angles of the coatings were characterized.

3

Photodecomposition of Rhodamine B on TiO2/SiO2 thin films prepared by sol-gel method

51%

Nocuń M. , Kwaśny S. , Zontek J.

|

tom Vol. 31, No. 1

88-94

EN

Glasses showing catalytic effect have been of much interest recently because the catalytic layer is very effective in reducing of pollutants. The use of these glasses may bring reduction in cleaning costs. There are several methods of preparation of TiO2 with good catalytic properties, but sol-gel technique offers an opportunity to enhance catalytic effect by precise optimization of the composition and microstructure of the layer. This study concerns optimization of the composition and preparation technology of catalytic layers based on SiO2-TiO2 system. Catalytic effect was studied using Rhodamine B as a sensor. UV-VIS and photoelectron spectroscopy were the main research tools used in this study.

4

Otrzymywanie powłok antyrefleksyjnych na szkle techniką zol-żel

51%

Nocuń M. , Kwaśny S. , Skuba P.

|

tom T. 62, nr 1

46-50

PL

Przedmiotem badań było otrzymywanie warstw antyrefleksyjnych wytwarzanych techniką zol-żel. W szczególności analizowano stabilność długoczasową zolu. Badano również wpływ starzenia na parametry antyrefleksyjne i porowatość powłok. Współczynnik załamania, porowatość i grubość warstw wyznaczono w oparciu o pomiary elipsometryczne. Stwierdzono, że z czasem starzenia współczynnik załamania powłoki maleje co pogarsza jej własności antyrefleksyjne. Porowatość wzrasta z ok. 26%, dla roztworu wyjściowego, do ok. 50% po czasie 185 dni. Badany zol wykazuje technologiczną stabilność w czasie ok. 30 dni.

EN

Preparation of antireflection coatings by a sol-gel method was the subject of this study. In particular, long-term stability was the main concern. The influence of aging on antireflection parameters and porosity was also studied. Refractive index, porosity and thickness of the layers were estimated on the base of ellipsometric measurements. It was found that the refractive index lowers with time of aging making worse antireflection properties of the coatings. Porosity increases from 26% for the freshly prepared sol up to about 50% after 185 days of aging. The sol of studied composition is technologically stabile within 30 days.

5

Wpływ modyfikatorów nieorganicznych i organicznych na lepkość zoli, strukturę i własności barwnych powłok hybrydowych

38%

Cholewa-Kowalska K. , Kwaśny S. , Terczyńska-Madej A. , Nocuń M. , Olejniczak Z. , Łączka M.

|

tom T. 62, nr 1

93-101

PL

Pokrywanie szkieł powłokami o różnej funkcjonalności jest bardzo aktualnym problemem współczesnego przetwórstwa szkła. Pozwala bowiem otrzymać wyrób o zmodyfikowanych własnościach, adekwatnych do jego użytkowania. Jednym ze sposobów modyfikacji powierzchni szkła jest nakładanie cienkich powłok barwnych doskonale przylegających do podłoża o różnorodnych intensywnych barwach, wytrzymałych mechanicznie i odpornych chemicznie. Warunki takie spełniają powłoki hybrydowe nieorganiczno-organiczne typu ORMOCER. Osnowę tych powłok stanowi sieć krzemionkowa, zawierająca często również inne pierwiastki (Al, Ti, Zr), podstawiające krzem; głównym modyfikatorem takiej sieci są grupy organiczne, powiązane z krzemem wiązaniem Si–C. Barwę powłokom nadają zwykle barwniki organiczne, dla których modyfikowana organicznie sieć krzemionkowa jest bardzo dobrą, kompatybilną matrycą. Roztwory do nakładania powłok otrzymuje się z odpowiednich organicznych związków krzemu, rozpuszczonych w alkoholu. Powłoki nakładane są zazwyczaj na wyroby szklane dwoma alternatywnymi metodami: zanurzeniowo-wynurzeniową i natrysku. Parametrem decydującym o jakości powłoki, a także o jej grubości i intensywności zabarwienia, jest lepkość roztworów wyjściowych, z których powłoki są nakładane. Z kolei, lepkość zoli jest uzależniona od składu roztworu wyjściowego, a w szczególności od rodzaju użytych modyfikatorów nieorganicznych i organicznych sieci krzemionkowej oraz od stopnia rozcieńczenia roztworu. Z punktu widzenia właściwości użytkowych barwnych powłok hybrydowych, dobrym rozwiązaniem są matryce, których skład oparty jest na dwóch związkach: TEOS i GPTMS. Ponieważ dodatek do takich matryc związków organicznych innych pierwiastków, np. tytanu czy cyrkonu ma wpływ na jakość i własności powłok, przeprowadzono badania nad wpływem związków tych pierwiastków na lepkość zoli, strukturę żeli i charakterystykę optyczną UV/VIS wytworzonych powłok barwnych. W badaniach zastosowano, jako prekursory Ti i Zr, tetraetyloortotytanian C8H20O4Ti i tetrapropyloortocyrkonian Zr(OC3H7)4. W celu uzyskania barwy, do roztworów wyjściowych wprowadzono barwniki typu ORASOL (Red BL, Blue GN lub Black RLI), rozpuszczone w alkoholu. Dla wszystkich roztworów wyjściowych przeprowadzono pomiary lepkości w funkcji czasu, którym towarzyszyło równolegle nakładanie cienkich warstw na powierzchnię szkieł płaskich i wyrobów szklanych z roztworów o znanej lepkości. Warstwy nakładano metodą zanurzeniowo-wynurzeniową. Przeprowadzono wizualną ocenę jakości warstw, jak również wykonano dla cienkich powłok na szkle płaskim pomiary spektrofotometryczne UV/VIS. Stosując metody spektroskopowe FTIR i 29Si MAS NMR, badano strukturę żeli otrzymanych z roztworów wyjściowych. Stwierdzono, że rodzaj zastosowanego modyfikatora, w postaci organicznych związków Ti i Zr, wpływa silnie na lepkość zoli, determinując warunki nakładania cienkich powłok.

EN

Coating glasses with coats of various functionalities is an issue of modern glass industry at present, because it allows us to obtain a product with modified properties, which are adequate to the purpose. One of the possible modification of glass is to apply thin colour layers that adhere to the substrate perfectly, having various intensive colours and being mechanically and chemically resistant. The ORMOCER type inorganic-organic hybrid coatings have such properties. A matrix of these coatings is made of the silica network often containing also other elements (Al, Ti, Zr) substituting silicon; organic groups bound with silicon via the Si–C bond are the main modifiers of such a network. Colour of the coatings is mostly given by organic dyes, for which the organically modified silica network is a very good compatible matrix. Solutions used for application of the thin layers are received from adequate organic compounds. The coatings are mostly applied on the glass products by two alternative methods: dipping or spraying. Viscosity of the initial solution used for the glass coating is the parameter, which determines the quality of the coating, and also the layer thickness and colour intensity. Furthermore, the sol viscosity depends on the composition of the initial solution, particularly, on the type of inorganic and organic modifiers used in the silica network and the dilution grade of the solution. From the point of view of colour properties of hybrid coatings, a good solution is to use matrices that composition is based on two compounds, namely TEOS and GPTMS. Since, the addition of other elements, e.g. titanium and zirconium, to such organic compound matrices influences the quality and properties of the coatings, a study of the influence of Ti and Zr containing compounds on the viscosity of sols, the structure of gels and the optical UV/VIS characteristics of colour coatings has been carried out. In the study, tetraethyl ortho-titaniate C8H20O4Ti and tetrapropyl ortho-zirconate Zr(OC3H7)4 were used as precursors for Ti and Zr. In order to obtain colours, ORASOL type dyes (Red BL, Blue GN or Black RLI) were dissolved in alcohol, and added to the initial solution. The measurements of viscosity as a function of time were carried out for each initial solution, and were accompanied by a parallel application of thin layers, using solutions with known viscosity. The films were applied by dipping on surfaces of flat glasses and glass products. Both the visual quality estimation of the applied layers and the spectrophotometric UV/VIS characterization were made. Spectroscopic examinations, i.e. FTIR and 29Si MAS NMR, were used to investigate the structure of the gels, obtained from the initial solutions. It has been found, that the type of the modifier, which was used in a form of organic compound containing Ti and Zr, strongly affected the sol viscosity. Thus, it determines the conditions of thin layer application.