The concepts of saga and rhetorical vision constitute an element of the method of rhetorical criticism of fantasy theme analysis, introduced by Ernest Bormann. A saga is a continuously told and re-told story of the accomplishments of an individual, a group, or an institution, explaining its place in the world, the purpose of its existence, and its modus operandi. The paper is an attempt at presenting the saga built around Bogoria, i.e. the local free monthly from Grodzisk Mazowiecki, Poland, which has been published since 1992 by the local Cultural Centre. The material for analysis comes from various jubilee and anniversary editions, which contain mainly articles and manifestos where the editors try to explain their perception of what a local newspaper should be and what role it should play in a local community. The paper discusses the transformation of the Bogoria’s saga from the righteous-social model to the social one.
PL
Pojęcia sagi i retorycznej wizji są elementem metody krytyki retorycznej „motywu fantazjowania” przedstawionej przez Ernesta Bormanna. Saga jest nieustannie rozwijaną opowieścią o dokonaniach jednostki, grupy lub instytucji, wyjaśniającą jej miejsce w świecie, cel istnienia i sposób działania. Artykuł jest próbą przedstawienia sagi budowanej wokół gazety „Bogoria”, ukazującej się w Grodzisku Mazowieckim od 1992 roku. „Bogoria” jest bezpłatnym miesięcznikiem wydawanym przez lokalne Centrum Kultury. Analizowany materiał pochodzi z wydań jubileuszowych – setnego i dwusetnego numeru, z numerów z okazji dziesięciolecia, dwudziestolecia i dwudziestopięciolecia czasopisma. Są to przede wszystkim artykuły i manifesty, w których redaktorzy starają się określić, czym ich zdaniem powinna być lokalna gazeta i jakie funkcje powinna pełnić w społeczności. Artykuł omawia przemianę sagi „Bogorii” od modelu społeczno-moralnego do społecznego.
The aim of this paper is to present the results of a fantasy-theme analysis, a method of rhetorical criticism designed to examine stories developed in interactions and shared among the members of a “rhetorical community.” The object of the analysis are discussions on the topic of a “measles epidemic” in Mazovia region in Poland in November 2018. The material was mainly taken from social media groups addressed to local audiences. Fantasy themes in local discourse are identified, which leads to the reconstruction of prominent fantasy types and rhetorical visions (such as “only narrow-minded bigots do not vaccinate children,” “vaccination does not protect you against illness, everything is a lottery” or “measles is a normal childhood illness”). The themes that are popular in local discourse are subsequently compared to the ones present on the national and global level of debate, with conclusions touching on their persuasive force
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie w praktyce jednej z metod krytyki retorycznej: metody motywu fantazjowania. Została ona zaprojektowana przede wszystkim z myślą o analizowaniu narracji tworzonych grupowo (w obrębie „wspólnot retorycznych”), w toku interakcji społecznych. Przedmiotem analizy są budowane w mediach społecznościowych narracje o „epidemii odry” na Mazowszu w listopadzie 2018 roku. Materiał zaczerpnięto głównie z grup w mediach społecznościowych, których twórcami i adresatami są mieszkańcy Pruszkowa, Grodziska, Brwinowa i okolicznych miejscowości. W narracjach tych wyodrębniono „motywy fantazjowania” i postarano się zrekonstruować różne „retoryczne wizje” (na przykład „tylko ciemnogród nie szczepi dzieci”, „szczepionka nie chroni przed zachorowaniem”, „odrę najlepiej jest po prostu przechorować”). Motywy i retoryczne wizje z dyskursu lokalnego porównano następnie z dyskursem na poziomie narodowym i globalnym. Wnioski dotyczą perswazyjnej skuteczności retorycznych wizji.
‘The rhetoric of locality’ is not a term widely used in the literature of rhetoric, it appears however in some new research studies within the large area of ‘the rhetoric of space’ alongside such names as ‘vernacular rhetoric’, ‘rhetorical ethnography’, ‘field rhetoric’ or ‘in situ rhetoric’. While this short introduction does not aim at defining these terms nor at exploring their relations, intersections and differences between them, it offers a brief review of tendencies in this field of rhetorical research.
PL
Choć termin „retoryka lokalności" nie jest powszechnie stosowany w literaturze przedmiotu, to coraz częściej pojawia się on w najnowszych opracowaniach z zakresu szeroko pojmowanej „retoryki spacjalnej” – obok takich określeń, jak: „retoryka wernakularna”, „retoryka miejsca/przestrzeni”, „etnografia retoryczna”. Niniejsze wprowadzenie nie ma na celu wyczerpującego zdefiniowania tych pojęć ani opisania ich relacji, skrzyżowań oraz różnic między nimi, stanowi jednak poglądowy opis tendencji w tej rozwijającej się dziedzinie współczesnych badań retorycznych.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Ebenezer Howard’s book Garden Cities of To-Morrow is not only a treatise on urban planning or a modern utopia, but also a rhetorical case, using carefully built argumentation scheme. The aim of this article is to show how Howard’s ideas are presented and supported, and how his whole work is centered around the romantic notion that “extremes meet”. Both Howard and Polish interpreters of his ideas presented garden cities as a remedy for urgent problems (Lloyd F. Bitzer’s “exigence”). Their opinions on what exactly these problems are were, however, different. For Howard the most important aim was to draw people back to the country and provide them with cheaper, more comfortable houses. For Władysław Dobrzyński, the chief propagator of garden cities in Poland, the main problem were health conditions in Warsaw. The city is presented as ultimate evil, so the “marriage” between the country and the town is not possible and in fact not desired. Thus, Polish journalists and activists who tried to make Howard’s idea attractive to popular public, reversed his course of reasoning. In their visions extremes not only do not meet, but are radically separated. The city and the country, work and free time, gardens and industry are polar opposites. They can be reconciled not in actual, physical space, but only by leading a “double life”, shared between working in a city and living in an idyllic country refuge.
This paper explores the relations between the centre and the peripheries drawing on examples from war narratives and accounts from Warsaw suburban region. Narratives analyzed here belong all to ‘grassroot’ history (private diaries, monographies by non-professional historians, books published by small, local editorial presses, websites run by local institutions, visual symbols in towns’ space). Main problems addressed in the article are: are the centre and the suburbs described as binary oppositions or rather in terms of gradation? Do the narrators use the strategy of ‘mimicry’ or rather the one of ‘rebellion’ towards the centre? The paper concludes with pointing out three metaphors, which provide patterns to the centre–periphery relations in analyzed region: Warsaw as a volcano, as an empty circle and as a mountain or tower casting a long shadow.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.