Effect of physiotherapy on facial nerve regeneration

• Autorzy: Jolanta Krukowska , Marta Woldańska-Okońska , Jan Czernicki
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

PL

Wstęp i cel pracy: jedną z metod elektrodiagnostycznych, umożliwiających ocenę pobudliwości nerwu na podstawie siły bodźca elektrycznego potrzebnego do wywołania skurczu mięśni, jest oznaczanie wspołczynnika akomodacji (α). Badanie to jest szczegolnie przydatne do wczesnego wykrywania zaburzeń funkcji włokien ruchowych nerwu twarzowego już w pierwszym tygodniu uszkodzenia wcześniejszego niż badanie EMG. Celem pracy jest ocena wpływu fizjoterapii na regenerację nerwu twarzowego. Materiał i metody: 70 chorych (35 kobiet i 35 mężczyzn) w wieku od 15 do 81 lat (średnia 41,7 ± 18,7) z obwodowym uszkodzeniem nerwu twarzowego podzielono na 3 grupy: grupę 1 - 25 osob z obecnym odruchem strzemiączkowym, grupę 2 - 21 osob z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych nie stosowano wstrzykiwań ze Steroidowych Lekow Przeciwzapalnych (SLPZ), grupę 3 - 24 osoby z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych stosowano iniekcje ze SLPZ. Stopień uszkodzenia nerwu twarzowego oceniano w skali House'a i Brackmanna, dokonywano rownież oceny pobudliwości nerwowo-mięśniowej oznaczając wspołczynnik akomodacji (α) i oceny ewolucji porażenia mięśni twarzy według Pietruskiego u wszystkich chorych przed rozpoczęciem leczenia, po 2, 4 i 6 tygodniach leczenia. Wyniki: istotnym elementem mającym wpływ na rodzaj leczenia i uzyskane wyniki jest stopień uszkodzenia nerwu przed rozpoczęciem leczenia. Przed leczeniem najniższa wartość wspołczynnika α w zakresie wszystkich trzech gałęzi nerwu twarzowego występowała w grupie 3. Najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości nerwowo-mięśniowej (dla wszystkich gałęzi nerwu) obserwowano w grupie 1 i 3. Natomiast najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości w zakresie dolnej gałęzi nerwu twarzowego stwierdzono po 2 tygodniach, najpoźniejszy (po 6 tygodniach) dla gałęzi gornej. Wnioski: oznaczanie wspołczynnika akomodacji umożliwia wczesną ocenę uszkodzenia nerwu twarzowego i śledzenie jego ewolucji, ułatwia rokowanie i optymalne zaplanowanie fizjoterapii chorych z uszkodzeniem nerwu twarzowego. Wspołczynnik jest wskaźnikiem uszkodzenia nerwu i powrotu czynności mięśni unerwianych przez nerw twarzowy. Fizjoterapia ze względu na swoją nieinwazyjność i brak skutkow niepożądanych stwarza korzystne warunki dla regeneracji nerwu i spełnia ważną rolę w procesie reinerwacji.

EN

Introduction: the accommodation coefficient assessment based on the strength of electrical stimulus needed to induce muscle contraction is one of the electro-diagnostic methods that helps to evaluate the state of a nerve. This test is particularly useful for early detection of function disorders in motor neurons, especially in the first week after the nerve damage, and much earlier than in electromyography. The aim of this study was to evaluate the effects of physiotherapy on the facial nerve regeneration. Material and methods: 70 patients (35 women and 35 men) aged 15 to 81 (mean 41.7 ± 18.7) with peripheral facial nerve injury were divided into 3 groups: group 1 - 25 persons with presence of stapedial reflex, group 2 - 21 persons without the stapedial reflex not treated with Steroidal Anti-Inflammatory Drugs (SAID), group 3 - 24 persons without the stapedial reflex treated with SAIDs. The degree of the facial nerve injury was assessed with the House and Brackmann scale in all patients before the treatment as well as after 2, 4 and 6 weeks of treatment. Furthermore the neuromuscular excitability accommodation coefficient (α) and evolution of facial muscles paralysis (the Pietruski scale) were assessed at the same time. Results: before treatment, the lowest value of the α coefficient in all three branches of the facial nerve occurred in group 3. The fastest recovery of normal neuromuscular excitability in all three branches of the nerve was observed in groups 1 and 3. The fastest recovery (after 2 weeks) of normal neuromuscular excitability was observed in the lower branch of the facial nerve, while the slowest (after 6 weeks) in the upper branch. Conclusions: assessment of the accommodation coefficient allows an early evaluation of the facial nerve injury and observation of its evolution. It also facilitates the prognosis and optimal physiotherapy in patients with the facial nerve injury. It is a ratio of the degree of the nerve injury and the recovery of activity in the muscles that are innervated by the facial nerve. Physiotherapy due to its non-invasiveness and lack of side effects creates favourable conditions for nerve regeneration and plays an important role in the process of reinnervation.

Słowa kluczowe

PL

obwodowe uszkodzenie nerwu twarzowego; wspołczynnik akomodacji

EN

peripheral facial nerve injury; accommodation coefficient

• Czasopismo: Physiotherapy
• Rocznik: 2010
• Tom: 18
• Numer: 3
• Strony: 3-14

Daty

wydano

2010-07-01

online

2011-05-04

Twórcy

autor

Jolanta Krukowska

• Department of Rehabilitation and Physical Medicine, 1st Chair of Rehabilitation, Faculty of Physiotherapy, Medical University of Lodz

autor

Marta Woldańska-Okońska

• Department of Rehabilitation and Physical Medicine, 1st Chair of Rehabilitation, Faculty of Physiotherapy, Medical University of Lodz

autor

Jan Czernicki

• Department of Rehabilitation and Physical Medicine, 1st Chair of Rehabilitation, Faculty of Physiotherapy, Medical University of Lodz

Bibliografia

• Brach J. S., Van Swearingen J. M. Not all facial paralysis is Bell's palsy: a case report. Arch. Phys. Med. Rehabil., 1999, 80, 857.[Crossref]
• Chęciński P. Obwodowe porażenie nerwu twarzowego. Terapia, 1998, 4, 34.
• Chupryna H. M., Babych I. K. Facial neuritis: the current views on its etiology, pathogenesis and treatment. Lek. Sprava, 1998, 5, 19.[PubMed]
• Latkowski B., Prusiński A. Uszkodzenie nerwu twarzowego. Etiologia, diagnostyka, leczenie. PZWL, Warszawa 1983.
• Jackson C. G., Von Doersten P. G. The facial nerve. Current trends in diagnosis, treatment, and rehabilitation. Med. Clin. North. Am., 1999, 83, 179.[Crossref]
• Mumenthaler M., Schliack H. Uszkodzenia nerwów obwodowych. Rozpoznawanie i leczenie. PZWL, Warszawa 1998.
• Seddon H. J. Peripheral nerve injuries. Seddon Medical Research Council. London 1954.
• Łukasiak A. Podstawy elektrodiagnostyki w porażeniach nerwów obwodowych. Balneol. Pol., 2007, 49, 3, 154.
• House'a J. W., Brackmann D. E. Facial nerve grading system. Otolaryng. Head Neck Surg., 1985, 92, 146.[WoS]
• Gantz B. J. et al. Surgical mangement of Bell's palsy. Laryngoscope, 1999, 109, 1177.[WoS][Crossref]
• Kinalski R. Neurofizjologia kliniczna dla neurorehabilitacji. MedPharm Polska, Wrocław 2008.
• Pietruski J. Przedmiotowa ocena ewolucji i stopnia porażenia nerwu twarzowego. Neurol. Neurochir. Pol., 1973, 7, 5, 658.
• Michael J., Ruckenstein M. D. Ocena porażenia nerwu twarzowego. Medycyna po Dyplomie, 1999, 8, 79.
• Krukowska J. Analiza wyników fizjoterapii u chorych z obwodowym porażeniem nerwu twarzowego typu Bella. Otolaryng. Pol., 2003, 57, 1, 143.
• Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. AWF, Wrocław 2002.
• American Association of Electrodiagnostic Medicine: Glossary of terms in electrodiagnostic medicine. Muscle Nerve, 2001, supl.10.
• Emeryk-Szajewska B., Nidziańska-Dolot A. (red.) Diagnostyka w chorobach nerwowo-mieśniowych. Neurol. Neurochir. Pol., 2005, 39, 4, 639.
• Kinalski R. Zachowanie się krzywej i/t oraz współczynnika akomodacji w przebiegu leczniczego usprawniania prostych zaników mięśniowych. Chir. Narz. Ruchu i Ortop. Pol., 1966, 31, 581.
• Kowalski I. M. i wsp. Próby wykorzystania jakościowych i ilościowych metod elektrodiagnostycznych w praktyce klinicznej. Postępy Rehabilitacji, 1998, 12, 53.
• Guiev J. i wsp. Apport de l'electromyographie precoce dans f'evaluation pronostique des paralysies facialis. Revue Laryngol., 1991, 112, 445.
• Richardson A. Elektrodiagnosis of facial palsies. Ann. Otol. Rhinol., 1963, 72, 569.
• Konopka W. i wsp. Prognostyczne znaczenie odruchu strzemiączkowego oraz współczynnika akomodacji u chorych z samoistnym porażeniem nerwu twarzowego typu Bella. Postępy Rehabilitacji, 1998, 12, 61.
• Haftek I. i wsp. Rehabilitacja w uszkodzeniach neuronu obwodowego. Przeg. Med. Uniw. Rzesz., 2001, 1, 67.
• Kukwa A. i wsp. Złożona metoda leczenia długotrwałego, nieodwracalnego, obwodowego porażenia nerwu twarzowego ze szczególnym uwzględnieniem rehabilitacji pooperacyjnej. Otolaryng. Pol., 1992, 46, 232.
• Zgorzalewicz M., Łaksa B. Leczenie fizykalne obwodowego porażenia nerwu twarzowego. Neurol. Neurochir. Pol., 2001, 35, 111.
• Pawełczyk M., Snarska-Radziejewska A. Ocena skuteczności rehabilitacji w samoistnych i pourazowych porażeniach nerwu twarzowego. Otolaryng. Pol., 1995, supl.19, 394.
• Obrębowski A., Pruszewicz A. Laryngologiczne doświadczenia w leczeniu obwodowych porażeń nerwu twarzowego typu Bella. Neurol. Neurochir. Pol., 2001, 35, 79.

Identyfikatory

DOI

10.2478/v10109-010-0067-y