Topaz - polska odmiana dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.)

• Autorzy: Seidler-Lozykowska K , Dabrowska J.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W latach 1960-1982 w Instytucie Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu prowadzono prace hodowlane mające na celu otrzymanie odmiany dziurawca zwyczajnego o cechach przydatnych do uprawy i przetwórstwa zielarskiego. Ród W 61, otrzymany na drodze mutacji popromiennej, porównywano z populacją uprawną, dokonując oceny cech morfologicznych oraz wartości gospodarczej obiektów. W 1982 roku w COBORU w Słupi Wielkiej wpisano do rejestru odmian ród ten pod nazwą Topaz.

EN

From 1960 to 1982, in Institute of Medicinal Plants in Poznań, the breeding research were done to obtain the new, valuable variety of St. John Wort. The strain W 61, 60Co radiation mutant, was compared with the cultivated population. The fenotypie and utility features were studied in the experiment. In 1982, Topaz (W 61) was registered in COBORU at Słupia Wielka as a Polish variety of St. John Wort.

Słowa kluczowe

PL

hodowla roslin; dziurawcowate; rosliny lecznicze; Hypericaceae; Hypericum perforatum; dziurawiec zwyczajny; cechy morfologiczne; odmiany roslin

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1996
• Tom: 42
• Numer: 3
• Strony: 140-143
• Opis fizyczny: s.140-143, tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Seidler-Lozykowska K

• Instytut Roslin i Przetworow Zielarskich, ul.Libelta 27, 61-707 Poznan

autor

Dabrowska J.

Bibliografia

• 1. ALIOTTA G. i wsp.: Phytochem. 1992, 31, 109.
• 2. AND ARY C. i wsp.: Phytochem. 1989, 28, 288.
• 3. ANDARY C. i wsp.: Phytochem. 1992, 31, 885.
• 4. BUDZIANOWSKI J., SKRZYPCZAK L.: Phytochem. 1995, 38, 997.
• 5. CALIS I., GROSS G. A., STICHER O.: Phytochem. 1987, 26, 2057.
• 6. CALIS I., GROSS G. A., STICHER O.: Phytochem. 1988, 27, 1465.
• 7. CALIS I. i wsp.: Phytochem. 1991, 30, 3073.
• 8. CALIS I. i wsp.: Phytochem. 1992, 31, 167.
• 9. CALIS I. i wsp.: Phytochem. 1992, 31, 357.
• 10. CHEMINAT A. i wsp.: Phytochem. 1988, 27, 2787.
• 11. GROSS G. A. i wsp.: Phytochem. 1988, 27, 1459.
• 12. HARBORNE J. B., BAXTER H.: Phytochemical Dictionary, 1993.
• 13. JIMENEZ C. i wsp.: Phytochem. 1987, 26, 1805; 1988, 27, 2947.
• 14. MIYASE T. i wsp.: Phytochem. 1990, 29, 2015.
• 15. MOLGAARD P., RAVN H.: Phytochem. 1988, 27, 2411.
• 16. RAVN H., BRIMER L.: Phytochem. 1988, 27, 3433.
• 17. RAVN H. i wsp.: Phytochem. 1990, 29, 3627.
• 18. SASAKI H. i wsp.: Phytochem. 1989, 28, 875.
• 19. SHIMOMURA H., SASHIDA Y., ADACHIT.: Phytochem. 1987, 26, 249.
• 20. SHIMOMURA H., SASHIDA Y., OGAWA K.: Phytochem. 1987, 26, 1981.
• 21. SHIMOMURA H., SASHIDA Y., ADACHI T.: Phytochem. 1987, 26, 2363.
• 22. STOLL A., RENZ J., BRACK A.: Helv. Chim. Acta 1950, 33, 1877.
• 23. WARASHINA T., MIYASE T., UENO A.: Phytochem. 1992, 31, 961.
• 24. ZHONGJIAN J., ZIMIN L., CHANGZENG W.: Phytochem. 1992, 31, 263.