Warianty tytułu
Różnice morfologiczne pomiędzy odmianą koniczyny łąkowej i koniczyny białej a ich ekotypem
Języki publikacji
Abstrakty
During two years of the investigations some morphological properties as well as the chemical composition of the one cultivar of the meadow clover (Trifolium pretense) and white clover (Trifolium repens) were compared with that of their ecotypes. The meadow clover was characterized in its first regrowth in cutting maturity and the white clover in the second regrowth in its pasture maturity. In both cultivars examined properties were characterized with the statistically higher parameters than in their ecotypes. The greatest differences between cultivars and ecotypes did not refer to the chemical composition.
Przez dwa lata w warunkach górskich porównywano niektóre cechy morfologiczne (masę pędu i jego długość, długość i szerokość blaszki liściowej) oraz skład chemiczny jednej odmiany koniczyny łąkowej i koniczyny białej z ich ekotypami. Rośliny te pochodziły z podsiewu nimi runi użytków zielonych. Koniczynę łąkową oceniano w pierwszym odroście przy dojrzałości kośnej, a koniczynę białą w drugim — przy dojrzałości pastwiskowej. U obu odmian badane cechy morfologiczne charakteryzowały się istotnie wyższymi parametrami w porównaniu z ich ekotypami. Największe różnice wystąpiły w masie pojedynczych pędów i szerokości blaszek liściowych. Wynosiły one u koniczyny łąkowej 48 i 84%, a u białej 23 i 30%. Te wyraźne różnice morfologiczne pomiędzy odmianami a ekotypami nie znalazły jednak odzwierciedlenia w składzie chemicznym, a nawet ekotypy były nieco zasobniejsze w cukry.
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Opis fizyczny
p.19-23,ref.
Twórcy
autor
- Department of Grasslands Science, Agricultural University in Krakow, al.Mickiewicza 21, 31-120 Krakow, Poland
Bibliografia
- Domański P., Mucha I. 1998. Ocena przydatności odmian koniczyny białej do mieszanek z trawami na pastwiska. Zesz. Prob. Post. Nauk Roln. 366: 177-782.
- Gajda J. 1996. Skład botaniczny i chemiczny siana z łąk zagospodarowanych na kwaśnych glebach poleśnych. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 442: 81-89.
- Kasperczyk M. 2002. Przydatność koniczyny łąkowej (Trifolium pratense L.) do podsiewu łąki górskiej. Acta Agricultura 1(1): 19-25.
- Laidlaw A. 1990. The effect of method and time of sowing on white clover production in mixed sward. Proc. 13lh Gen. Meet., Europ. Grassl. Feder., Banska Bystrica: 272-275.
- Van Wijk A.J.P., Boonman J.G., Rumball W. 1993. Achievements and perspectives in the breeding of forage grasses and legumes. Proc. 13th Inter. Grassl. Congress: 379-383.
- Woźna-Pawlak U. 2002. „Ocena przydatności wybranych odmian koniczyny białej (Trifolium repens L.) do uprawy w mieszankach pastwiskowych z trawami". Praca doktorska, Lublin.
- Zając Т., Góral H., Witkowicz R., Spiss L. 2002. Porównanie cech morfologicznych i plonowania form koniczyny czerwonej (Trifolium pratense L.) różniących się długością kwiatostanu. Acta Agrobotanica 55, 2: 89-100.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.agro-39c80793-6a14-41ec-b75c-c7bd65be7d82