Prawo antydezercyjne jako remedium na parlamentarne transfery międzyfrakcyjne? Przypadek Nowej Zelandii

• Autorzy: Przemysław Żukiewicz

Warianty tytułu

EN

Anti-Defection Law as a Remedy for Legislative Party Switching? The Case of New Zealand

Abstrakty

PL

Artykuł odpowiada na pytanie, czy uchwalenie przepisów antydezercyjnych wpływa na zmniejszenie liczby transferów międzyfrakcyjnych w parlamencie. Pytanie jest o tyle zasadne, że część badaczy rezygnuje z analizowania takich przypadków w sytuacji odnotowania w danym systemie politycznym przepisów antydezercyjnych. Przykład Nowej Zelandii dowodzi jednak, że takie postępowanie jest nieprawidłowe. W tym państwie bowiem przepisy antydezercyjne, uchwalone dwukrotnie, nie stanowiły skutecznej bariery zniechęcającej parlamentarzystów do zmian afiliacji partyjnych. Wpłynęły natomiast na wzmocnienie pozycji liderów grup parlamentarnych wobec parlamentarzystów oraz na konieczność uciekania się tych ostatnich do luk w przepisach, które chroniły ich przed dotkliwymi konsekwencjami decyzji o transferze. Do tych wniosków prowadzi analiza dogmatyczna obowiązujących przepisów oraz analiza systemowa wybranego przypadku.

EN

The article addresses whether the enactment of anti-defection legislation reduces legislative party switching in parliament. This question is pertinent because some researchers cease to analyze cases of legislative party switching when anti-defection legislation is present in a political system. However, the example of New Zealand demonstrates the fallacy of such an assumption. Despite anti-defection legislation being passed twice, it has not effectively deterred parliamentarians from changing party affiliations. Instead, they have strengthened the position of parliamentary group leaders in relation to parliamentarians and the necessity for the latter to rely on loopholes that shield them from the severe consequences of party switching. A dogmatic analysis of the current legislation and a systemic analysis of the selected case lead to this overarching conclusion.

Słowa kluczowe

PL

prawo antydezercyjne; transfery międzypartyjne; parlament; Nowa Zelandia; system partyjny

EN

anti-defection law; party switching; parliament; party system; New Zealand

• Wydawca: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Czasopismo: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
• Rocznik: 2024
• Numer: 1(77)
• Strony: 25-39

Daty

wydano

2024

Twórcy

autor

Przemysław Żukiewicz

• Uniwersytet Wrocławski

Bibliografia

• Aimer P., New Zealand’s Party System [w:] New Zealand Government and Politics, red. J. Hayward, Oxford-New York 2015.
• Arseneau T., Roberts N.S., The MMP Electoral System [w:] New Zealand Government and Politics, red. J. Hayward, Oxford-New York 2015.
• Domagała K., Niestabilne parlamenty. Chwiejność wewnątrzparlamentarna w Serbii i Wojwodinie w latach 2016–2020, Łódź 2023.
• Eska-Mikołajewska J., Parlament w nowozelandzkim ustroju politycznym przed zmianą i po zmianie systemu wyborczego w 1993 roku, „Przegląd Sejmowy” 2018, t. 26, nr 2.
• Fijałkowski M., Transfery poselskie w Sejmie III RP jako element strategii politycznej, „Wrocławskie Studia Politologiczne” 2019, t. 26.
• Geiringer C., Judging the Politicians: A Case for Judicial Determination of Disputes Over the Membership of the House of Representatives, „New Zealand Journal of Public and International Law” 2005, t. 3.
• Heller W.B., Mershon C., Introduction: Legislative Party Switching, Parties, and Party Systems [w:] Political Parties and Legislative Party Switching, red. W.B. Heller, C. Mershon, New York 2009.
• Heller W.B., Mershon C., Integrating Theoretical and Empirical Models of Party Switching [w:] Political Parties and Legislative Party Switching, red. W.B. Heller, C. Mershon, New York 2009.
• Klein E., Explaining Legislative Party Switching in Advanced and New Democracies, „Party Politics” 2021, t. 27, nr 2.
• Kreuzer M., Pettai V., Patterns of Political Instability: Affiliation Patterns of Politicians and Voters in Post-Communist Estonia, Latvia, and Lithuania, „Studies in Comparative International Development” 2003, t. 38, nr 2.
• Kropiwnicki R., Mandat wolny i jego granice, „Przegląd Prawa Konstytucyjnego” 2022, nr 4 (68).
• Kuta M., Mezi stranou a parlamentem: o českých poslaneckých klubech, „Acta Politologica” 2017, t. 9, nr 2.
• Mershon C., Legislative Party Switching [w:] The Oxford Handbook of Legislative Studies, red. M. Shane, T. Saalfeld, K.W. Strøm, Oxford 2014.
• Mershon C., Shvetsova O., Parliamentary Cycles and Party Switching in Legislatures, „Comparative Political Studies” 2008, t. 41, nr 1.
• Miller R., Democracy in New Zealand, Auckland 2015.
• Nikolenyi C., Changing patterns of party unity in the Knesset: The consequences of the Israeli anti-defection law, „Party Politics” 2019, t. 25, nr 5.
• Shabad G., Slomczynski K.M., Inter-Party Mobility among Parliamentary Candidates in Post-Communist East Central Europe, „Party Politics” 2004, t. 10, nr 2.
• Vowles J., New Zealand, „European Journal of Political Research” 2003, t. 42, nr 7–8.
• Vowles J., New Zealand, „European Journal of Political Research” 2002, t. 41, nr 7–8.
• Vowles J., Aimer P., Karp J. i in., Proportional Representation on Trial, Auckland 2002.
• Wałdoch M., Caucus: nowozelandzkie „jądro władzy” i determinant decyzji politycznych, „Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość” 2015, t. XII.
• Żukiewicz P., Koalicje w systemie politycznym Nowej Zelandii: od klasycznych do sieciowych porozumień, Wrocław 2020.
• Żukiewicz P., Zieliński M., Banaś M., Killing representative democracy? Party switching and MP’s replacements in the Polish parliament, „Romanian Journal of Political Science” 2021, t. 21, nr 2.

Identyfikatory

DOI

10.15804/ppk.2024.01.02

Biblioteka Nauki

28762514