Dramaturgia wiersza: „wiersz-płacz”. Płakała w nocy, ale nie jej płacz go zbudził

• Autorzy: Anna Krajewska

Warianty tytułu

EN

Dramaturgy poem: poem-cry. “Płakała w nocy, ale nie jej płacz go zbudził”

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

The article is an interpretation of the poem “Płakała w nocy, ale nie jej płacz go zbudził” (“She cried at night, but not her cries woke him”) written by Stanisław Barańczak. The author focuses on description in this poem – dramatic in shape, philosophical, and according to the narrative of the anthropocentrism crisis. The author considers this poem to be a metaphysical text defining the relationship between the world of human and non-human reality. She compares the poem with those written by Jan Kochanowski (Laments), Cyprian Kamil Norwid (In Verona), Andrew Marvell (Eyes and tears), Szymborska (Apple tree).

Słowa kluczowe

PL

wiersz-płacz (poem-cry); dramaturgia; performatywność; świat poza-ludzki; metafizyka; posthumanizm

EN

poem-cry; dramaturgy; performativity; non-human reality; metaphysics; posthumanism; poem-cry; dramaturgy; performativity; non-human reality; metaphysics; posthumanism

• Wydawca: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Czasopismo: Przestrzenie Teorii
• Rocznik: 2016
• Numer: 26
• Strony: 149-161

Daty

wydano

2016-12-20

Twórcy

autor

Anna Krajewska

Bibliografia

• Balbus S., Piękna niepojęta, „Przestrzenie Teorii” 2006, nr 6, s. 143-190.
• Barańczak S., Metafizyczna poczta. Rozmowa z Maciejem Ziębą OP, [w:] S. Barańczak, Zaufać nieufności. Osiem rozmów o sensie poezji 1990–1992, red. K. Biedrzycki, Kraków 1993.
• Barańczak S., Wiersze zebrane, Kraków 2006.
• Biedrzycki K., Vilanelle Stanisława Barańczaka, „Dekada Literacka” 2005, nr 3/4, s. 39-45.
• Dembińska-Pawelec J., Villanella. Od Anonima do Barańczaka, Katowice 2006.
• Derrida J., Dar śmierci, przeł. K. Liszka, M. Pawlikowska, „Odra” 2004, nr 12, s. 38-50.
• Kandziora J., Ocalony w gmachu wiersza. O poezji Stanisława Barańczaka, Warszawa 2007.
• Kaniewska B., Barańczak i rodzaj żeński, [w:] Poeta i duch wolności. Szkice o twórczości Stanisława Barańczaka, red. P. Śliwiński, Poznań 2014.
• Kulczycka D., „Powiedzieć to wszystko, o czym milczę”. O poezji Stanisława Barańczaka, Zielona Góra 2008.
• Marszalski M., Amerykańska ekopoezja – nowa odmiana tradycyjnej poezji natury, „Przestrzenie Teorii” 2011, nr 16, s. 51-68.
• Merton Th., Siedem esejów o Albercie Camus, przedm. K. Bielawski, Bydgoszcz 1996.
• van Nieukerken A., Stanisław Barańczak jako współczesny poeta metafizyczny, [w:] A. van Nieukerken, Ironiczny konceptyzm. Nowoczesna polska poezja metafizyczna w kontekście anglosaskiego modernizmu, Kraków 1998.
• Pułciennik J., Laboratorium łzy widzącej. Obrazowanie niewyobrażalnego, kognitywistyka i radykalny empiryzm, [w:] J. Płuciennik, Literatura, głupcze! Laboratoria nowoczesnej kultury literackiej, Kraków 2009.

Identyfikatory

DOI

10.14746/pt.2016.26.9