Co to znaczy szanować? Szkic semantyczny

• Autorzy: Lisczyk Karolina

Warianty tytułu

EN

What does it mean to respect? A semantic sketch

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, co współcześni użytkownicy polszczyzny mają na myśli, gdy używają słowa szanować. W artykule omawiane są jego dawne i współczesne znaczenia. Autorka dokonuje przeglądu leksykograficznego, zestawia dotychczasowe ustalenia badaczy, a także analizuje materiał wyekscerpowany za pomocą wyszukiwarki korpusowej. Omawia również znaczenie modnych fraz z czasownikiem szanować. Metodologicznie praca opiera się na założeniach semantyki leksykalnej.

EN

The purpose of the article is to determine what contemporary Polish users mean when they use the word to respect. The article discusses its past and present meanings. The author undertakes a lexicographic review, collates the previous findings of various researchers, and also analyses material excerpted using the corpus search engine. Another aspect which is addressed is the meaning of commonly used phrases with the verb to respect. Methodologically, the work is based on the assumptions of lexical semantics.

Słowa kluczowe

PL

szanować; semantyka; synchronia; diachronia; leksykografia

EN

to respect; semantics; synchrony; diachrony; lexicography

• Wydawca: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
• Czasopismo: Prace Językoznawcze
• Rocznik: 2020
• Numer: XXII/2
• Strony: 93–110

Twórcy

autor

Lisczyk Karolina

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

Bibliografia

• Dróżdż-Łuszczyk K. (2013): Wobec bliźniego. Pojęcia ‘postawa’, ‘tolerancja’, ‘obojętność’ w analizie semantycznej. Warszawa.
• Grzegorczykowa R. (2012): Wykłady z polskiej składni. Warszawa.
• Kleszczowa K. (2018): Okazywać komuś szacunek – studium semantyczno-składniowe. [W:] Ku rzeczom niebłahym. Red. J. Chojak, Z. Zaron. Warszawa, s. 161–170.
• Nowakowska-Kempna I. (1986): Konstrukcje zdaniowe z leksykalnymi wykładnikami predykatów uczuć. Katowice.
• Przepiórkowski A., Bańko M., Górski R., Lewandowska-Tomaszczyk B. (red.) (2012): Narodowy Korpus Języka Polskiego. Warszawa.
• Puzynina J. (1991): Człowiek – język – wartość. „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” XLIII–XLV, s. 73–82.
• Puzynina J. (2000): Uczucia a postawy we współczesnym języku polskim. [W:] „Język a Kultura”. T. 14: Uczucia w języku i tekście. Red. I. Nowakowska-Kempna, A. Dąbrowska, J. Anusiewicz, Wrocław, s. 9–24.
• Szkudlarek E. (1999): Zaimek osobowy ja w języku mówionym. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica”. T. 39, s. 79–84.
• Wierzbicka A. (1971): Kocha, lub, szanuje. Medytacje semantyczne. Warszawa.
• Wierzbicka A. (1999): Język – umysł – kultura. Warszawa.
• Zaron Z. (1985): Wybrane pojęcia etyczne w analizie semantycznej (Kochaj bliźniego swego). Wrocław.
• Zaron Z. (2006): Problemy z definicją synonimiczną (na przykładzie definiowania szacunku 1), „Prace Filologiczne”. T. LI, s. 493–503.