Jak nie-projektantów uczyć projektowania

• Autorzy: Wszołek Mariusz , Moszczyński Krzysztof , Lewe Thomas

Warianty tytułu

EN

Why People Who Are Not Designers Should Be Taught Design and How

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Współcześnie system edukacji projektowej staje przed wyzwaniem redefinicji zakresów, możliwości i sposobów kształcenia przyszłych projektantów – złożoność otaczającego nas świata, zarówno w wymiarze technologicznym, jak i geopolitycznym, a także zadania związane z ochroną klimatu i zdrowiem publicznym stawiają bowiem zupełnie nowe wyzwania dla praktyki projektowania. Wyróżniającym się – w sensie krytycznym – głosem na temat edukacji projektowania jest projekt „Future of Design Education”, zainicjowany przez głośny tekst Donalda Normana i Paula A. Kirschnera, zatytułowany The Teaching and Learning of Design. Autorzy zauważają w nim zasadniczy deficyt w wykształceniu projektantów w zakresie ich przystawalności do tak zwanej współczesności: jej złożoności i wyzwań za tą złożonością stojących. Ponadto zwracają uwagę na brak interdyscyplinarnego środowiska wiedzy, kompetencji i umiejętności w procesie kształcenia przyszłych projektantów. Inicjatywa „Future of Design Education” stanowi otwarte forum wymiany myśli i doświadczeń w zakresie uczenia projektowania – jej celem jest podjęcie wysiłku przemyślenia i przeprojektowania edukacji projektowania. Już samo pojawienie się takiej inicjatywy pozwala wysnuć dwa wnioski: (1) środowisko projektowe zauważa deficyty w systemie edukacji; (2) środowisko projektowe jest autorefleksyjne, jeśli chodzi o podjęcie próby zmiany przez projektowanie. Projektowanie zmieniło się z projektowania zorientowanego na cel w stronę projektowania zorientowanego na kryterium – przedmiotem projektowania nie jest już obiekt, ale jego użyteczność, dostępność lub przystępność obsługi. W projektowaniu kluczowy staje się kontekst produktów, usług czy komunikacji – współczesna edukacja w zakresie projektowania powinna zatem koncentrować się na holistycznym ujęciu metodologii projektowania, uzupełniając wykształcenie o kontekst społeczny, techniczny, ekonomiczny i środowiskowy. Aktualna dyskusja środowiska projektowego nad przeprojektowaniem edukacji projektowania wydaje się kluczowa, lecz w naszym odczuciu zamknięta na zewnętrzną perspektywę – interdyscyplinarność jest podkreślana na każdym kroku w sensie teoretycznym, choć nie jest powszechnie stosowana w toczącej się dyskusji. W tekście podjęto zagadnienie jeszcze szersze, jakim jest uczenie projektowania nie-projektantów, myśląc o projektowaniu jako nadrzędnej kompetencji rozwiązywania problemów oraz widząc w tym projektantów jako moderatorów i animatorów zmiany społecznej. W końcu do dyspozycji mamy dwa rozwiązania: zmianę przez design lub zmianę przez katastrofę.

EN

Currently, the system of design education faces the challenge of redefining the possible scope and ways of educating future designers. The complexity of the world around us, both in the technological and geopolitical dimensions, as well as tasks related to climate protection and public health, pose entirely new challenges to the practice of design. A distinctive voice in regard to criticism of design education is the “Future of Design Education” project, which was strengthened by Donald Norman and Paul A. Kirschner’s famous text titled “The Teaching and Learning of Design.” Norman and Kirschner noticed a fundamental deficit in the education of designers in regard to their compatibility with so-called modernity: its complexity and challenges. In addition, the authors pointed to the lack of an interdisciplinary environment of knowledge, competence, and skills in educating future designers. The “Future of Design Education” initiative is an open forum for the exchange of ideas and experiences in design education – its goal is to try to rethink and redesign design education. The mere appearance of such an initiative allows us to draw two conclusions: (1) the design community has noticed deficits in the education system; (2) the design environment is self-reflective when attempting change through design. Design has changed from being goal-oriented to being criterion-oriented – the object of design is no longer the object but its usability, accessibility, or serviceability. In design, the context of products, services, or communication becomes crucial – contemporary education in the field of design should therefore focus on a holistic approach to design methodology and should supplement education with social, technical, economic, and environmental contexts. The design community’s current discussion on redesigning design education seems crucial. However, it is closed to the external perspective – interdisciplinarity, which is emphasised at every step in the theoretical sense, although it is not commonly used in ongoing discussions. The text addresses an even broader issue: teaching design to non-designers, thinking about design as a superior problem-solving competence and seeing designers as moderators and animators of social change.

Słowa kluczowe

PL

projektowanie; edukacja projektowania; historia projektowania; zmiana w projektowaniu

EN

design; design education; history of design; change by design

• Wydawca: Instytut Socjologii UW
• Czasopismo: Stan Rzeczy
• Rocznik: 2022
• Numer: 2(23) Kultura designu
• Strony: 115-135

Twórcy

autor

Wszołek Mariusz

autor

Moszczyński Krzysztof

autor

Lewe Thomas

Bibliografia

• Aicher O. 1994. The World as Design, red. A. Menges, Ernst & Sohn.
• Brown T., Katz B. 2009. Change by Design: How Design Thinking Transforms Organizations and Inspires Innovation, Harper Business.
• Burke C., Könings K.D. 2016. Recovering Lost Histories of Educational Design: A Case Study in Contemporary Participatory Strategies, „Oxford Review of Education” 42, nr 6, s. 721–732, https://doi.org/10.1080/03054985.2016.1232244.
• Cunliffe-Charlesworth H. 1991. The Royal College of Art : Its Influence on Education, Art and Design 1900–1950, Sheffield City Polytechnic. http://shura.shu.ac.uk/3144/; dostęp: 8.01.2022.
• Davis M. 2017. Teaching Design: A Guide to Curriculum and Pedagogy for College Design Faculty and Teachers Who Use Design in Their Classrooms, Allworth.
• Droste M. 2006. Bauhaus, Taschen. https://www.alibris.com/search/books/isbn/9783822850022; dostęp: 8.01.2022.
• Drucker P.F. 2012. The Practice of Management, Routledge. https://www.scribd.com/book/163567585/The-Practice-of-Management; dostęp: 8.01.2022.
• Ehn P. 1998. Manifesto for a Digital Bauhaus, „Digital Creativity” 9, nr 4, s. 207–217, https://doi.org/10.1080/14626269808567128.
• Esslinger H. 2012. Design Forward: Creative Strategies for Sustainable Change, Arnoldsche.
• Frascara J. 2020. Design Education, Training, and the Broad Picture: Eight Experts Respond to a Few Questions, „She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation” 6 , nr 1, s. 106–117, https://doi.org/10.1016/j.sheji.2019.12.003.
• Friedman K, Yongqi L., Jin M. 2020. “She Ji”: The Next Five Years, „She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation” 6, nr 1, s. 1-4, https://doi.org/10.1016/j.sheji.2020.02.002.
• Future of Design Education. 2022. The Future of Design Education Initiative. https://www.futureofdesigneducation.org/about; dostęp: 8.01.2022.
• Ghajargar M., Bardzell J. 2019. What Design Education Tells Us about Design Theory: A Pedagogical Genealogy, „Digital Creativity” 30, nr 4, s. 277–299,
• https://doi.org/10.1080/14626268.2019.1677723.
• Hagan M. 2020. Legal Design as a Thing: A Theory of Change and a Set of Methods to Craft a Human-Centered Legal System, „Design Issues” 36, nr 3, s. 3–15, https://doi.org/10.1162/desi_a_00600.
• Johnston D.L. 1978. Scientists Become Managers – the ‘T’-shaped man, „IEEE Engineering Management Review” 6, nr 3, s. 67–68.
• Kelley T., Kelley D. 2013. Creative Confidence: Unleashing the Creative Potential within Us All, Currency.
• Kirschner P.A., Norman D. 2018. Promoting Argumentation Competence: Extending from First- to Second-Order Scaffolding Through Adaptive Fading, „Educational Psychology Review” 30, nr 1, s. 153–176, https://doi.org/10.1007/s10648-017-9400-z.
• Kleinman Z. 2018. Cambridge Analytica: The Story So Far, „BBC News” 21.03, sekcja Technolog y. https://www.bbc.com/news/technology-43465968; dostęp: 8.01.2022.
• Kunz W., Rittel H.W. 1972. Information Science: On the Structure of Its Problems, „Information Storage and Retrieva” 8, nr 2, s. 95–98.
• Lees-Maffei G., Houze R., red. 2010. The Design History Reader, Berg Publishers.
• Manzini E. 2014. Making Things Happen: Social Innovation and Design, „Design Issues” 30, nr 1, s. 57–66, https://doi.org/10.1162/DESI_a_00248.
• Meyer M.W., Norman D. 2020. Changing Design Education for the 21st Century, „She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation” 6, nr 1, s. 13–49, https://doi.org/10.1016/j.sheji.2019.12.002.
• Norman D., Kirschner P.A. 2021. The Teaching and Learning of Design. https://www.kirschnered.nl/2021/04/18/the-teaching-and-learning-of-design/; dostęp: 8.01.2022.
• Papanek V., Buckminster Fuller R. 1972. Design for the Real World, Thames and Hudson.
• The Parsons New School. 1977. The Parsons New School. 1976, t. 34. The Parsons New School Bulletin, The New School.
• Rand P. 2014. Thoughts on Design, Chronicle Books.
• Rashdall H. 1895. The Universities of Europe in the Middle Ages, The Clarendon Press. http://archive.org/details/universitieseur01unkngoog; dostęp: 8.01.2022.
• Rawsthorn A. 2013. Hello World: Where Design Meets Life, Hamish Hamilton UK.
• Rittel H.W.J., Webber M.M. 1973. Dilemmas in a General Theory of Planning, „Policy Sciences” 4, nr 2, s. 155–169, https://doi.org/10.1007/BF01405730.
• Schön D.A. 1991. The Reflective Practitioner: How Professionals Think in Action. https://www.routledge.com/The-Reflective-Practitioner-How-Professionals-Think-in-Action/Schon/p/book/9781857423198; dostęp: 8.01.2022.
• Spee J., Mccormick D. 2012. The Design Ethos of Dieter Rams and Its Implications for Organizations and Management Education, „Academy of Management Proceedings”, lipiec, art. 12772, https://doi.org/10.5465/AMBPP.2012.12772abstract.
• Sudjic D. 2009. The Language of Things: [Design, Luxury, Fashion, Art: How We Are Seduced by the Objects around Us], Penguin.
• Taylor N. 1998. Urban Planning Theory Since 1945, Sage, https://doi.org/10.4135/9781446218648.
• Voûte E., Stappers P.J., Giaccardi E., Mooij S., Boeijen A. van. 2020. Innovating a Large Design Education Program at a University of Technolog y, „She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation” 6, nr 1, s. 50–66, https://doi.org/10.1016/j.sheji.2019.12.001.
• Wszołek M. 2021. Teoria i praktyka projektowania (komunikacji), Wydawnictwo Libron.
• Wszołek M., Płuchowska D. 2021. To Teach Legal Design – Change Design By Design, „International Journal of English and Cultural Studies” 4, nr 1, s. 45–49.