Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2002 | R. 9, nr 4 (33), Supl. | 112-123
Tytuł artykułu

The Structure of Clusters from Potato Amylopectin

Autorzy
Warianty tytułu
Struktura klasterów amylopektyny ziemniaczanej
Języki publikacji
EN
Abstrakty
Za pomocą kontrolowanej α-amylolizy amylopektyny z pozbawionej amylozy skrobi ziemniaczanej (AAP) otrzymano frakcje klasterów o różnych rozmiarach. Zewnętrzne łańcuchy usunięto następnie przez fosforolizę i β-amylolizę przeprowadzając w ten sposób AAP w ɸ,β -dekstryny. DP klasterów tych dekstryn był dość wyrównany mieszcząc się w granicach 40 do 50. Skład poszczególnych łańcuchów analizowano za pomocą HPAEC-PAD pokazując, że długie wewnętrzne łańcuchy B łączące ze sobą poszczególne klastery zostały pocięte głównie na łańcuchy B o DP 8-23. Mniejsze klastery również zawierały większą liczbę krótszych łańcuchów B o DP 3. Stosunek łańcuchów A:B po α-amylolizie obniżał się, co wskazywało, że łańcuchy A nie tworzyły się. Klastery tworzyły się tyko z 4 do 6 łańcuchów, a gęstość odgałęzień wynosiła 11 do 13%. Przez daleko idącą α-amylolizę wydzielono z AAP bardzo małe rozgałęzione fragmenty strukturalne, które zanalizowano za pomocą GPC i HPAEC. DP tych fragmentów wynosił od 5 do 30. Zawierały one 2 do 5 bardzo krótkich łańcuchów (przeciętnie 2-7). Przeważnie fragmenty te miały DP 7 do 8 oraz pojedyncze rozgałęzienia. Gęstość rozgałęzień była wysoka (25%), a klastery przeciętnie zawierały 2 lub 3 takie fragmenty. (abstrakt oryginalny)
EN
The clusters from size-fractions of hydrolysed amylopectin from amylose-free potato starch (APP) were isolated by controlled α-amylolysis. The external chains were removed by further phosphorolysis and β-amylolysis, thereby transforming the APP and the clusters into ɸ,β-limit dextrins. The DP of the ɸ,β-LD of the clusters was rather uniform around 40-50. The unit chain composition was analysed by HPAEC-PAD and it was shown that the long internal B-chains, that interconnected the clusters in the amylopectin, had preferentially been cut into B-chains with DP 8-23. Smaller clusters possessed also increased amounts of the shortest B-chain with DP 3. The A:B-chain ratio decreased after a-amylolysis, showing that A-chains were not formed. The clusters were built up of only 4-6 chains and the density of branches was 11-13%. Very small, branched building blocks were also isolated from the APP and the clusters by an extensive a-amylolysis and analysed by GPC and HPAEC. The building blocks ranged between DP 5-30 and contained 2-5 very short chains (approx. CL 2-7). The predominating branched building blocks had DP 7-8 and were singly branched. The density of branches within building blocks was high (25%) and the clusters were at average composed of 2 or 3 building blocks. (original abstract)
Rocznik
Strony
112-123
Opis fizyczny
Twórcy
autor
  • Åbo Akademi University, Turku, Finland
Bibliografia
  • [1] Manners D.J., Matheson N.K.: Carbohydr. Res., 1981, 90, 99-110.
  • [2] French D.: J. Jpn. Soc. Starch Sci., 1972,19, 8-25.
  • [3] Nikuni Z.: Starke, 1978, 30, 105-111.
  • [4] Robin J.P., Mercier C., Duprat F., Charbonniere R., Guilbot A.: Starke, 1975, 27, 36-45.
  • [5] Peat S., Whelan W.J., Thomas G.J.: J. Chem. Soc., Chem. Commun., 1952, 4546-4548.
  • [6] Hizukuri S.: Carbohydr. Res., 1986,147, 342-347.
  • [7] Hizukuri S.: Carbohydr. Res., 1985,141, 295-306.
  • [8] Bertoft E.: Carbohydr. Res., 1986,149, 379-387.
  • [9] BertoftE.: Carbohydr. Res., 1989,189, 181-193.
  • [10] Robyt J., French D.: Arch. Biochem. Biophys., 1963, 100, 451-467.
  • [11] Bertoft E., Spoof L.: Carbohydr. Res., 1989, 189, 169-180.
  • [12] Zhu Q., Bertoft E.: Carbohydr. Res., 1996, 288, 155-174.
  • [13] Bertoft E" Koch K.: Carbohydr. Polym., 2000, 41, 121-132.
  • [14] Bertoft E., Zhu Q., Andtfolk H., Jungner M.: Carbohydr. Polym., 1999, 38, 349-359.
  • [15] Gerard C., Planchot V., Colonna P., Bertoft E.: Carbohydr. Res., 2000, 326, 130-144.
  • [16] Bertoft E.: Carbohydr. Res., 1991, 212, 229-244.
  • [17] Bertoft E.: Carbohydr. Res., 1991, 212, 245-251.
  • [18] Koch K., Andersson R., Aman P.: J. Chromatogr. A, 1998, 800, 199-206.
  • [19] Bertoft E., Avail A.-K.: J. Inst. Brew., London, 1992, 98,433-437.
  • [20] Manners D.J.: Carbohydr. Polym., 1989, 11, 87-112.
  • [21] Walker G.J., Whelan W.J.: Biochem. J., 1960, 76, 264-268.
  • [22] Koizumi K., Fukuda M., Hizukuri S.: J. Chromatogr., 1991, 585, 233-238.
  • [23] Hanashiro I., Abe J.-i., Hizukuri S.: Carbohydr. Res., 1996, 283, 151-159.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171650456
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.