Wpływ mediów informacyjnych na zakres partycypacji politycznej użytkowników serwisu Twitter w Polsce. Struktura i działanie

• Autorzy: Jacek Nożewski

Warianty tytułu

Infl uence of Information Media on the Scope of Political Participation of Twitter Users in Poland: Structure and Activity

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem artykułu jest określenie wpływu mediów na kształtowanie struktury partycypacji politycznej w serwisie Twitter, która przybiera formę obserwowania przez użytkowników profili wybranych polityków. Koncepcja i metody badań: głównym założeniem analizy jest uwydatnienie bipolarności procesów komunikacyjnych, będących jednocześnie odbiciem interakcji społecznych i politycznych w Polsce, oraz przedstawienie określonej koncepcji analitycznej, pozwalającej wskazać pozycję mediów w kształtowaniu i przenoszeniu aktywności użytkowników. Proces badawczy polegał na dwupoziomowej analizie. Na poziomie pierwszym skupiała się ona na określeniu rangi mediów informacyjnych oraz ich roli i pozycji w strukturze sieci tworzonej przez odbiorców. Na poziomie drugim prowadziła zaś do stworzenia modelu klasyfikatora binarnego oraz oszacowania jego możliwości predykcyjnych w odniesieniu do mediów i wybranych polityków. Stworzona koncepcja analityczna opiera się głównie na danych ilościowych, a w ich pozyskaniu, obróbce i analizie wykorzystano język programowania R oraz protokół Twitter REST API, umożliwiający dostęp do publicznych danych. W ramach projektu przeanalizowano struktury relacji charakterystyczne dla 8 366 926 użytkowników. Wyniki i wnioski: badania uwydatniły podział opinii publicznej widoczny w sieciach komunikacji tworzonych przez użytkowników. Przeprowadzona analiza wykazała siłę poszczególnych mediów, które mogą wpływać na decyzje publiczności o obserwacji danego polityka w przestrzeni serwisu Twitter. Eksploracja unikalnych sieci relacji użytkowników, oparta na statystycznej analizie korelacji oraz regresji binominalnej, potwierdziła tendencję użytkowników obserwujących media uznane za konserwatywne lub prawicowe oraz lewicowe lub centrowe do obserwowania odpowiednio profilu Andrzeja Dudy lub Rafała Trzaskowskiego. W ramach przeprowadzonych badań oszacowano również siłę predykcyjną stworzonego modelu. Oryginalność i wartość poznawcza: projekt, którego wyniki prezentowane są w niniejszym artykule, stanowi wstęp do badań nad tworzeniem struktur komunikacyjnych w serwisie Twitter. Wykorzystanie większości liczących się polskich mediów dostarcza wiedzy nie tylko na temat rangi poszczególnych nadawców i wydawców mogących mieć wpływ na wybory podejmowane przez użytkowników ale również prezentuje niewykorzystaną dotychczas koncepcję modelu klasyfikatora binarnego w określaniu sieci relacji medialno-politycznych w polskiej wersji serwisu Twitter.(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the article is to determine the infl uence of the media on shaping the scope of political participation on Twitter, which takes the form of users observing the profi les of selected politicians. Research methods: The aim of the analysis is to emphasize the bipolarity of communication processes, which are also a refl ection of social and political interactions in Poland, and to present a specifi c analytical concept that allows to indicate the position of the media in shaping and transferring user activity. The research process was based on a two-level analysis. At the fi rst level, it focused on defi ning the importance of information media as well as their role and position in the structure of the network created by recipients. At the second level, it led to the creation of a binary classifi cation model and the estimation of its predictive capabilities in relation to the media and selected politicians. The developed analytical concept is based mainly on quantitative data, and the R programming language and the Twitter REST API protocol were used in their acquisition, processing and analysis, which enables access to public data. As part of the project, the relationship structures characteristic of 8,366,926 users were analyzed. Results and conclusions: The research highlighted the division of public opinion visible in user-driven communication networks. The conducted analysis showed the strength of individual media that may infl uence the public's decision to observe a given politician on Twitter. The exploration of unique networks of user relations, based on statistical correlation analysis and binomial regression, confi rmed the tendency of users observing media considered to be conservative or right-wing and left-wing or centrist to follow the profi le of Andrzej Duda or Rafał Trzaskowski, respectively. As part of the research, the predictive power of the created model was also estimated. Cognitive value: the results of which are presented in this article, is an introduction to research on the creation of communication structures on Twitter. The use of the majority of leading Polish media provides knowledge not only about the rank of individual broadcasters and publishers that can infl uence the choices made by users, but also presents the hitherto unused concept of the binary classifi cation model in determining the network of media and political relations in the Polish version of Twitter(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Media; Polityka; Dwubiegunowość

EN

Media; Politics; Bipolarity

• Czasopismo: Studia Medioznawcze
• Rocznik: 2021
• Numer: t 22, nr 1 (84)
• Strony: 826-839

Twórcy

autor

Jacek Nożewski

• Dolnośląska Szkoła Wyższa

Bibliografia

• Bruns, A. & Moe, H. (2014). Structural Layers of Communication on Twitter. In K. Weller, A. Bruns, J. Burgess, M. Mahrt, & C. Puschmann (Eds.), Twitter and Society (pp. 15-28). New York: Peter Lang.
• Cho, J. (2008). Political Ads and Citizen Communication. Communication Research, 35(4), 423-451. DOI: 10.1177/0093650208315976.
• Colleoni, E., Rozza, A., & Arvidsson, A. (2014). Echo Chamber or Public Sphere? Predicting Political Orientation and Measuring Political Homophily in Twitter Using Big Data. Journal of Communication, 64(2), 317-332. DOI: 10.1111/jcom.12084.
• Dahlgren, P. (2005). The Internet, Public Spheres, and Political Communication: Dispersion and Deliberation. Political Communication, 22(2), 147-162. DOI: 10.1080/10584600590933160.
• Dang-Xuan, L. & Stieglitz, S. (2012). Impact and Diffusion of Sentiment in Political Communication - An Empirical Analysis of Political Weblogs. In Proceedings of the Sixth International AAAI Conference on Web and Social Media (pp. 427-430). Retrieved from https://ojs.aaai.org/index.php/ICWSM/article/view/14326.
• Di Gennaro, C. & Dutton, W. (2006). The Internet and the Public: Online and Offline Political Participation in the United Kingdom. Parliamentary Affairs, 59(2), 299-313. DOI: 10.1093/pa/gsl004.
• Guo, L. & McCombs, M. (Eds.). (2015). The Power of Information Networks: New Directions for Agenda Setting. New York: Routledge.
• Himelboim, I., Sweetser, K.D., Tinkham, S.F., Cameron, K., Danelo, M., & West, K. (2016). Valence-based homophily on Twitter: Network Analysis of Emotions and Political Talk in the 2012 Presidential Election. New Media & Society, 18(7), 1382-1400. DOI: 10.1177/1461444814555096.
• Hjavard, S. (2013). The Mediatization of Culture and Society. New York: Routledge.
• Jacuński, M. (2016). Sieciowe komunikowanie polityczne w Polsce: perspektywa aktorów politycznych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Karlsen, R. & Enjolras, B. (2016). Styles of Social Media Campaigning and Influence in a Hybrid Political Communication System: Linking Candidate Survey Data with Twitter Data. The International Journal of Press/Politics, 21(3), 338-357. DOI: 10.1177/1940161216645335.
• Kim, Y.M. (2015). The convergence of politics and entertainment: The politics of personal concern. In G. Graham, A. Greenhill, D. Shaw, C.J. Vargo (Eds.), Content is King: News Media Management in the Digital Age (pp. 53-69). London: Bloomsburry Academic.
• Koiranen, I., Koivula, A., Keipi, T., & Saarinen, A. (2019). Shared contexts, shared background, shared values - Homophily in Finnish parliament members' social networks on Twitter. Telematics and Informatics, 36, 117-131. DOI: 10.1016/j.tele.2018.11.009.
• Matuszewski, P. & Szabó, G. (2019). Are Echo Chambers Based on Partisanship? Twitter and Political Polarity in Poland and Hungary. Social Media + Society, 5(2), 1-14. DOI: 10.1177/2056305119837671.
• McQuail, D. (2010). McQuail's Mass Communication Theory. London: Sage Publications.
• Parmelee, J.H. & Bichard, S.L. (2012). Politics and the Twitter Revolution: How Tweets Influence the Relationship Between Political Leaders and the Public. Lanham, Maryland, USA: Lexington Books.
• Schmidt, J.-H. (2014). Twitter and the Rise of Personal Publics. In K. Weller, A. Bruns, J. Burgess, M. Mahrt, & C. Puschmann (Eds.), Twitter and Society (pp. 3-14). New York: Peter Lang.
• Stein, L. (2013). Policy and Participation on Social Media: The Cases of YouTube, Facebook, and Wikipedia. Communication, Culture & Critique, 6(3), 353-371. DOI: 10.1111/cccr.12026.
• Stier, S., Bleier, A., Lietz, H., & Strohmaier, M. (2018). Election Campaigning on Social Media: Politicians, Audiences, and the Mediation of Political Communication on Facebook and Twitter. Political Communication, 35(1), 50-74. DOI: 10.1080/10584609.2017.1334728.
• Strömback, J. (2008). Four Phases of Mediatization: An Analysis of the Mediatization of Politics. The International Journal of Press/Politics, 13(3), 228-246. DOI: 10.1177/1940161208319097.
• Strömbäck, J. & Esser, F. (2014). Mediatization of Politics: Towards a Theoretical Framework. In F. Esser, J. Strömbäck (Eds.), Mediatization of Politics (pp. 3-28). London: Palgrave Macmillan.
• Vaccari, C., Chadwick, A., & O'Loughlin, B. (2015). Dual Screening the Political: Media Events, Social Media, and Citizen Engagement. Journal of Communication, 65(6), 1041-1061. DOI: 10.1111/jcom.12187.
• Varnali, K. & Gorgulu, V. (2015). A social influence perspective on expressive political participation in Twitter: the case of

Identyfikatory

DOI

10.33077/uw.24511617.ms.2021.1.340