Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Jarząb pospolity Sorbus aucuparia L. powszechnie nazywany jarzębiną, to drzewo, które jesienią dodaje niezwykłego uroku polskiej złotej jesieni czerwienią owoców. Łacińska nazwa tego drzewa (Aucuparia-avis capere) świadczy o tym, że owoce jarzębu były używane przez ptaszników jako przynęta do łowienia ptaków (avis-ptak, capre-chwytać). Drzewo to dorasta do wysokości 20 metrów, a jego pień pokryty jest gładką szarobrązową korą (fot. 1) łuszcząca się okrężnie. Korona jest luźna i zaokrąglona. Młode pędy są szaro owłosione, potem pozostają nagie. Pączki jarzębu są wydłużone, brunatno-czarne i szaro owłosione. Liście ma nieparzysto pierzaste o długości 15-20 cm, osadzone na 3 cm ogonkach, złożone z 9-15 listków eliptycznych o długości 3-5 cm, ostro piłkowanych (fot. 2). Wierzchnia ich strona jest barwy ciemno- zielonej, a spodnia szarozielonej, liście po roztarciu pachną gorzkimi migdałami. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Twórcy
- Instytut Badawczy Leśnictwa w Sękocinie Starym
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171610439