Eksperymentalne badania pilotów dronów telewizyjnych: metody gromadzenia, wizualizacji i analizy danych dotyczących ruchu oka i głowy pilota w czasie lotu z widocznością drona

• Autorzy: Monika Kożdoń-Dębecka , Sebastian Strzelecki

Warianty tytułu

Experimental Studies of TV Drone Pilots: Methods of Collecting, Visualizing, and Analyzing Data on Pilot's Eye and Head Movement when Flying a Drone

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Obraz rejestrowany przez drony telewizyjne, włączany do materiałów reporterskich i relacji live, rozszerza możliwości informacyjne współczesnych telewizji. Ponieważ technologia ta wykorzystywana jest w przemyśle telewizyjnym od niedawna, badania dotyczące pilotów telewizyjnych dronów są jeszcze stosunkowo skromne. Kwerenda literatury wskazuje, że naukowcy stale poszukują najbardziej efektywnych metod badań pracy pilotów dronów telewizyjnych, m.in. w celu poprawy parametrów używanych przez tych pilotów kontrolerów lotu dronów. Cel: stworzenie i przetestowanie eksperymentalnej metody badawczej wykorzystującej techniki realizacji obrazu wideo, która, w zestawieniu z innymi metodami stosowanymi w badaniach medioznawczych (eyetracking i badania deklaratywne), pozwoli na uzyskanie komplementarnych danych dotyczących ruchów głowy i oka pilota drona umożliwiających obserwację drona i ekranu kontrolera drona. Metody badań: pomiary biometryczne: eyetracking, eksperymentalna metoda technik realizacji i analizy obrazu wideo, metoda sędziów kompetentnych, badanie ankietowe. Wyniki i wnioski: potwierdzono przydatność przyjętych metod w prowadzeniu badań dotyczących obserwacji drona i jego kontrolera w czasie lotu z widocznością drona. Wartość poznawcza: zastosowanie przyjętej metody eksperymentalnej pozwoliło na wyodrębnienie współczynnika lotu VLOS (lot z widocznością drona), którego wartość może wskazywać na poziom bezpieczeństwa i efektywności filmowania dronem. W wymiarze praktycznym współczynnik ten może być przydatny m.in. przy projektowaniu szkoleń dla pilotów dronów telewizyjnych oraz w ocenie ryzyka lotu w danej przestrzeni powietrznej. (abstrakt oryginalny)

EN

The image recorded by TV drones, included in reportage materials and live coverage, expands the information possibilities of modern television. As this technology has only recently been used in the TV industry, research on drone TV remotes is still relatively modest. A literature query indicates that scientists are constantly looking for the most effective methods of researching the work of TV drone pilots in order to improve the parameters of drone controllers used by the pilots. Scientific objective: to create and test an experimental research method using video image techniques, which, in combination with other methods used in media studies (eye tracking and declarative research), will allow to obtain complementary data on the head and eye movements of a drone pilot, enabling observation of the drone and its screen controller. Research methods: biometric measurements: eye tracking, experimental method of implementation techniques and video analysis, the competent judge test, questionnaire research. Results and conclusions: usefulness of the adopted methods in conducting research on the observation of the drone and its controller during the flight with the drone's sight was confirmed. Cognitive value: Use of the adopted experimental method allowed to distinguish the flight coefficient VLOS (flight with the drone's sight), the value of which may indicate the level of safety and efficiency of drone filming. In practical terms, this coefficient may be useful e.g. when designing training for TV drone pilots and in assessing the risk of flight in a given airspace.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Telewizja; Programy telewizyjne; Wideo; Drony

EN

Television; Television programs; Video; Drones

• Czasopismo: Studia Medioznawcze
• Rocznik: 2020
• Numer: t 21, nr 4 (83)
• Strony: 777-795

Twórcy

autor

Monika Kożdoń-Dębecka

• Uniwersytet Warszawski

autor

Sebastian Strzelecki

• Uniwersytet Warszawski

Bibliografia

• Adamski, M. (2016). Modelowanie i badania procesu sterowania bezzałogowymi statkami powietrznymi. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB.
• Block, B. (2010). Opowiadanie obrazem. Tworzenie wizualnej struktury w filmie, telewizji i mediach cyfrowych. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec.
• Dziennik Ustaw, 2016, poz. 1317. Pobrane 20 marca z http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20160001317.
• Gorbaniuk, O. (2016). Wykorzystywanie procedury sędziów kompetentnych w naukach społecznych i możliwości jej oceny psychometrycznej za pomocą narzędzi dostępnych w statistica. Pobrane 15 stycznia 2020 z https://media.statsoft.pl/pdf/czytelnia/wykorzystywanie_procedury_sedziow_kompetentnych.pdf.
• Hildebrand, J.M. (2019). Consumer Drones and Communication on the Fly. Mobile Media & Communication, 7 (3). doi.org/10.1177/2050157919850603.
• Hoepf, M., Middendorf, M., Epling, S., & Galster, S. (2015). Physiological Indicators of Workload in a Remotely Piloted Aircraft Simulation. Proceedings of the 18th International Symposium on Aviation Psychology. Dayton, OH: International Symposium on Aviation Psychology.
• Khamis, M., Kienle, A., Alt, F., & Bulling, A. (2018). GazeDrone: Mobile Eye-Based Interaction in Public Space Without Augmenting the User. Proceedings of the 4th ACM Workshop. doi: 10.1145/3213526.3213539.
• Lisowska-Magdziarz, M. (2013). Metodologia badań nad mediami - nurty, kierunki, koncepcje, nowe wyzwania. Studia Medioznawcze, 53 (2). Pobrane 30.01.2020 z https://studiamedioznawcze.pl/Numery/2013_2_53/pelny.pdf.
• Łomow, B.F., & Płatonow, K.K. (Red.). (1984). Eksperymentalna psychologia lotnicza. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• McIntire, L., McKinley, R. A., McIntire, J., Goodyear, C., & Nelson, J. (2013). Eye Metrics: An Alternative Vigilance Detector for Military Operators. Military Psychology, 25 (5), 502-513. https://doi.org/10.1037/mil0000011.
• Pokropski, M. (2013). Cielesna geneza czasu i przestrzeni. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
• Polska Agencja Żeglugi Powietrznej (b.d). Zasady wykonywania lotów bezzałogowymi statkami powietrznymi i modelami latającymi (RPA). Pobrane 10 września 2019 z https://www.pansa.pl/index.php?menu_lewe=ops_drony〈=_pl&opis=OPS/ops_rpa_vlos.
• Peissl, S., Wickens, Ch., & Baruah, R. (2018). Eye-Tracking Measures in Aviation. A selective Literature Reviev. The Intenational Journal of Aviation in Psychology, 28 (3-4). doi.org/10.1080/24721840.2018.1514978.
• Wang, Y., Gu, B., Guo, X., Xiong, D., Bai,Y., Du, Y., & Liu Q. (2019). Validation of Ergonomics Evaluation Method Based on Eyetracking Technology in Unmaned Aerial System. In S. Long, B., & S. Dhillon (Eds.), Man-Mashine-Environment System Engineering (pp.793-801). Singapoor: Springer. doi.org/10.1007/978-981-13-8779-1.
• Ziv, G. (2016). Gaze Behavior and Visual Attention: A Review of Eye Tracking Studies in Aviation. The Intenational Journal of Aviation in Psychology, 26 (3-4). doi.org/10.1080/10508414.2017.1313096

Identyfikatory

DOI

10.33077/uw.24511617.ms.2020.4.255