Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Celem tego eseju nie jest próba zdeprecjonowania idei ochrony klimatu ani wysiłków dziesiątków tysięcy ludzi, pracujących nad przygotowaniem, wdrożeniem i realizacją postanowień Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i towarzyszących umów międzynarodowych. Uwypukliłem trudności i niepowodzenia, aby uświadomić niezorientowanym, jak trudny i skomplikowany to proces negocjacyjny i czemu postępy są bardzo wolne. Ożywienie zainteresowania sprawami środowiska, w tym klimatu, zaczęło się od powstania Klubu Rzymskiego (1968), który uaktywnił ruchy proekologiczne, co miało oddźwięk w organizowaniu dziesiątków mniejszych i większych konferencji globalnych, regionalnych, branżowych i innych, na których prelegenci roztaczali niepokojące wizje przeludnienia świata, klęsk głodu, a przy okazji katastrofy klimatycznej. Na konferencjach światowych i regionalnych ONZ, WMO, UNEP, FAO i wielu innych, prominentni przywódcy państw i organizacji międzynarodowych wygłaszali złote sentencje, zapewniali o gotowości do działań, apelowali o pomoc, straszyli i obiecywali. Najczęściej kończyło się na słowach. Trzeba było czekać do końca lat 1980., kiedy premier Malty Edward Fenech-Adami zaproponował Zgromadzeniu Ogólnemu NZ, aby skoordynować wysiłki podejmowane przez środowiska naukowe i polityczne w zakresie zmian klimatu. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Twórcy
autor
- Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
Bibliografia
- [1] Bernaditas C. Muller, The Copenhagen Discord, or divide and rule in climate change http://www.indigeniousortal.com/climatechange.
- [2] W.J. Clinton, A. Gore 1993, The Climate Change Action Plan.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171531496
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.