Program rewitalizacji jako rodzaj umowy społecznej

• Autorzy: Aleksandra Jadach-Sepioło

Warianty tytułu

Revitalization Program as a Type of Social Contract

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W artykule postawiono tezę, że usankcjonowana zapisami ustawy o rewitalizacji partycypacyjna formuła opracowania i uchwalania programu rewitalizacji sprawia, że dokument ten staje się zapisem umowy społecznej dotyczącej obszaru zdegradowanego w gminie. Teza ta nie może podlegać weryfikacji za pomocą metod ilościowych czy jakościowych, ma raczej postać postulatu. Została sformułowana nie w celu wykazania jej prawdziwości w sensie naukowym, lecz aby podkreślić znaczenie programu rewitalizacji jako narzędzia porozumienia różnych interesariuszy co do wspólnych celów, zadań i metod weryfikacji stopnia ich realizacji. Dlatego przyjęto metodę analityczną, której zastosowanie w stosunku do umów społecznych postulował T. Hobbes [1956, ss. 188-189]. Analizę warunków formułowania umowy przeprowadzono w tym przypadku, rozpoczynając od zakresu regulacji prawnych przez formy partycypacji społecznej w tym procesie na zawartości programu rewitalizacji kończąc. Polski model wybrano ze względu na szczegółowe uregulowania w tym zakresie w ustawie o rewitalizacji oraz szerokie zastosowanie konsultacji społecznych wynikające z norm warunkujących kwalifikowalność wydatków na projekty rewitalizacyjne od odpowiedniego poziomu partycypacji na etapie opracowania programu. Punktem wyjścia do analizy programu rewitalizacji jako szczególnej formy umowy społecznej jest przedstawienie zakłócenia warunków umowy na dostarczanie dóbr i usług publicznych w obszarze dotkniętym zjawiskami degradacji. (fragment tekstu)

EN

The Urban Regeneration Law of 9 October 2015 brought about the strengthening of the importance of participation of various stakeholders in the process of developing revitalization programs and their subsequent implementation. The legislator also defined the formal framework for building co-operation between non-state actors and local authorities in the process of revitalization so that they became equal partners with specific competences, rights and responsibilities. Each revitalization program further specifies them by completing the statutory framework agreed upon in accordance with local needs. That is why it can be assumed that the revitalization program - developed in the participatory procedure - is a kind of social contract. The aim of this article is to present its characteristics from this point of view and to define the social and economic consequences of such an assumption. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Rewitalizacja miasta; Społeczności lokalne; Konsultacje społeczne

EN

City revitalization; Local community; Public Consultations

• Czasopismo: Przedsiębiorczość i Zarządzanie
• Rocznik: 2018
• Numer: t. 19, z. 3, cz. 3 Zarządzanie procesem rewitalizacji
• Strony: 5-14

Twórcy

autor

Aleksandra Jadach-Sepioło

• Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Bibliografia

• Anders-Morawska J., Rudolf W. (2015), Orientacja rynkowa we współrządzeniu miastem, seria Akademia Samorządowa, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
• Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Bauman Z., Bauman I., Kociatkiewicz J., Kostera M. (2017), Zarządzanie w płynnej nowoczesności, bęc zmiana, Warszawa.
• Boddy M., Parkinson M. (2005), Competitiveness, cohesion and urban governance [w:] M. Boddy, M. Parkinson (eds.), City Matters, The Policy Press, University of Bristol, Bristol, pp. 407-432.
• Cava A., Mayer D. (2007), Integrative Social Contract Theory and Urban Prosperity Initiatives, "Journal of Business Ethics", Vol. 72, pp. 263-278.
• Claparède E. (2006), Wychowanie funkcjonalne, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa.
• Cleveland H. (1972), The Future Executive: A Guide for Tomorrow's Managers, Harper&Row, New York.
• Flint J. (2015), Housing and the Realignment of Urban Socio-Spatial Contracts, "Housing, Theory and Society", Vol. 32, No. 1, ss. 39-53.
• Gauthier D. (1986), Morals by Agreement, Oxford University Press, 5th ed., Oxford.
• Gisselquist R.M. (2012), Good governance as a Concept and Why This Matters for Development Policy, Working Paper, No. 30, United Nations University Wider, Helsinki.
• Habermas J. (2005), Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
• Hadfield G.K., Weingast B.R. (2014), Microfoundations of the Rule of Law, "Annual Review of Political Sciences", Vol. 17.
• Heinelt H., Sweeting D., Getimis P. (eds.) (2006), Legitimacy and Urban Governance. A cross-national comparative study, Routledge Studies in Governance and Public Policy, Routledge, Ney York.
• Hobbes T. (1956), Elementy filozofii, t. II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Hobbes T. (1954), Lewiatan, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Kuniński M. (2010), Problem stanu natury i stanu politycznego w teorii umowy społecznej Thomasa Hobbesa [w:] Z. Rau, M. Chmieliński (red.), Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, ss. 111-126.
• Locke J. (1992), Dwa traktakty o rządzie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Marszał M. (2016), Recepcja idei umowy społecznej Jeana-Jacquesa Rousseau w polskiej myśli prawnej w okresie międzywojennym, "Studia Iuridica Lublinensia", vol. XXV, 3, ss. 643-657.
• Ministerstwo Rozwoju, 2016, Wytyczne Ministerstwa Rozwoju w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014-2020, Warszawa, [online] https://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/strony/o-funduszach/dokumenty/wytyczne-w-zakresie-rewitalizacji-w-programachoperacyjnych-na-lata-2014-2020/ [dostęp: 2.10.2017].
• Montessori M. (2005), Domy dziecięce, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa.
• Olczak A. (2015), Umowa z dzieckiem w przedszkolu, Fundacja Edukacja - Demokracja - Rozwój, Zielona Góra.
• Pietrzyk-Reeves D. (2010), Republikańska koncepcja umowy społecznej Jana Jakuba Rousseau [w:] Z. Rau, M. Chmieliński (red.), Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, ss. 152-171.
• Platon (1992), Eutyfron. Obrona Sokratesa. Kriton, Wydawnictwo Antyk, Warszawa (przeł. Wł. Witwicki).
• Platon (1990), Państwo, Akme, Warszawa (przeł. Wł. Witwicki).
• Porębski C. (1999), Umowa społeczna. Renesans idei, Kraków.
• Przywojska J. (2016), Rewitalizacja miast. Aspekt społeczny, seria Akademia samorządowa, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
• Rau Z. (2010), Umowa społeczna w doktrynie Johna Locke' a [w:] Z. Rau, M. Chmieliński (red.), Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, ss. 127-151.
• Rawls J. (1971), Theory of Justice, Cambridge.
• Rousseau J.J. (1948), Umowa społeczna, wyd. Marian Ginter, Łódź (przeł. A. Peretiatkowicz).
• Stawrowski Z. (2010), Idea umowy społecznej w myśli sofistów i Platona [w:] Z. Rau, M. Chmieliński (red.), Umowa społeczna i jej krytycy w myśli politycznej i prawnej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, ss. 60-67.
• White B.T., Sepe S.M., Masconale S. (2014), Urban decay, austerity and the rule of law, "Emory Law Journal", Vol. 64, No. 1, ss. 1-70.
• Zaborowski Z. (1967), Podstawy wychowania zespołowego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Zygmunt A. (2006), Postulat równości płci w sferze zatrudnienia i pracy w teorii i praktyce państw Unii Europejskiej i w Polsce, opublikowana rozprawa doktorska, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Nauk Społecznych, Katowice.