Struktura organizacyjna centralnych i terenowych organów władzy państwowej w dziedzinie ochrony środowiska

• Autorzy: Marek Pankowski
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Opracowanie niniejsze jest fragmentem szerszej pracy badawczej wykonywanej przez zespół pracowników Instytutu Organizacji i Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Poznaniu w ramach Resortowego Problemu Badawczego "Ekologiczne bariery wzrostu gospodarczego". Zgodnie z przyjętymi założeniami celem podstawowym badań (uzasadniającym podjęcie pracy i wyznaczającym jej zasadniczy rezultat) jest opracowanie modelu systemu zarządzania ochroną środowiska w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem struktur organizacyjnych. Realizacja powyższych zamierzeń wymaga spełnienia szeregu celów cząstkowych o charakterze zarówno poznawczym, jak i utylitarnym. Wśród nich szczególną rolę odgrywa rozpoznanie i zrekonstruowanie istniejących struktur organizacyjnych, jako podstawy późniejszego procesu modelowania i to niezależnie od tego, czy proces ten odbywać się będzie metodą diagnostyczną, prognostyczną, czy też przyjętą w badaniach metodą diagnostyczno-prognostyczną. Chcąc spełnić warunek systemowego podejścia do analizy struktur organizacyjnych w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce, zakres rzeczowy ich rejestracji i opisu obejmować powinien: władzę i administrację państwową wszystkich szczebli; podmioty działów i gałęzi gospodarki narodowej; podmioty użyteczności publicznej (szkoły, szpitale, wojsko itp.); podmioty komunalne (osady, osiedla, wsie, miasta); gospodarstwa domowe; podmioty produkujące, projektujące i instalujące urządzenia ochronne; podmioty nauki zajmujące się ochroną; społeczne ruchy, stowarzyszenie i organizacje zajmujące się ochroną środowiska; partie i stronnictwa polityczne; inne (np. struktury międzynarodowych powiązań). Dotychczas zasadniczy ciężar odpowiedzialności w prowadzeniu działalności w dziedzinie ochrony środowiska skoncentrowany jest na organach władzy i administracji państwowej, które posiadają w tym względzie również kluczowe kompetencje stanowiące. Tym niemniej w działalności ochronnej partycypuje wiele innych podmiotów, a w tym zwłaszcza stowarzyszenia i organizacje społeczne. Przykładem może być powołany 6 kwietnia 1987 roku Ekologiczny Ruch Społeczny dla skoordynowania działalności około 150 organizacji społecznych, które statutowo zajmują się problematyką środowiska. Zakres rzeczowy rozważań zawartych w niniejszym artykule ograniczono do organów władzy państwowej i ich wyspecjalizowanych jednostek organizacyjnych jako podstawy wyjściowej do analizy całości struktur organizacyjnych w dziedzinie ochrony środowiska. Zakres przestrzenny obejmuje szczebel centralny, wojewódzki i podstawowy, a zakres czasowy dotyczy lat 1986-1987. Celem niniejszego stadium wstępnego jest identyfikacja i opis (rekonstrukcja) struktur organizacyjnych centralnych i terenowych organów władzy państwowej w dziedzinie ochrony środowiska i ich wyspecjalizowanych jednostek organizacyjnych oraz analiza i ocena istniejących w tym względzie rozwiązań organizacyjnych. Źródłem informacji faktograficznej, w oparciu o którą założono zrealizować cel była: Kancelaria Sejmu PRL, Kancelaria Rady Państwa, Ministerstwo Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych, wydziały ochrony środowiska, gospodarki wodnej i geologii urzędów wojewódzkich, urzędy gminne oraz ustawy i rozporządzenia dotyczące ochrony środowiska. W badaniach zastosowano metodę kwestionariuszowo-ankietową, metodę wywiadu oraz metodę analizy dokumentacji. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Ochrona środowiska; Zarządzanie; Struktura organizacyjna; Systemy zarządzania; Centralizacja zarządzania

EN

Environmental protection; Management; Organisational structure; Management system; Centralization of management

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
• Rocznik: 1990
• Numer: nr 179 Ochrona środowiska w Polsce - organizacja i zarządzanie
• Strony: 59-72

Twórcy

autor

Marek Pankowski

Bibliografia

• Biuletyn Kancelarii Rady Państwa, 8(295), Warszawa, luty 1987.
• H. Bieniok, J. Rokita: Struktura organizacyjna przedsiębiorstw, Warszawa 1984.
• H.W. Witczak: Kategorie i terminologia. W: Wpływ rozwiązań organizacyjnych na procesy wykorzystania środowiska naturalnego. Poznań 1987.
• J. Zieleniewski: Organizacja i zarządzanie. Warszawa 1975.
• K. Mreła: Doskonalenie struktury organizacyjnej jako całości. Podejście wielowymiarowe. Materiały na konferencję naukową na temat: Racjonalizacja konfiguracji struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Bytom 1981.
• K. Mreła: Złożoność problematyki struktur organizacyjnych. Problemy Organizacji, 1980 nr 2.