Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Gwałtowny przyrost wiedzy w nauce w XX w. spowodował jej nieprzejrzystość w aspekcie organizacyjnym i instytucjonalnym. Wciąż postępuje proces dyscyplinarnej partykularyzacji nauki i badań, a spada zdolność do syntetycznego myslenia w kategoriach większych jednostek naukowych. Granice dyscyplin mają charakter instytucjonalny, stają się również w coraz większym stopniu granicami poznania. Tożsamośc dyscyplin naukowych jest określona przez specyficzne pojęcia, przedmiot badań, ich metody i cele. Problemy, do których jest powołana nauka coraz rzadziej definiują się dyscyplinarnie, stąd zwrot w stronę interdyscyplinarnej syntezy jest koniecznością podyktowaną samym rozwojem problemów. Interdyscyplinarność może pomóc przywrócić w nauce porządek i przejrzystość, niezbędną do jej społecznej kontroli. (fragment tekstu)
Rocznik
Strony
220-225
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Bibliografia
- J.Wojnarowski: Rola innowacyjności w strategii Polska 2030. Materiały z konferencji "Innowacyjność terapią dla polskiej gospodarki", Warszawa, 15 marca 2011 (w druku).
- K.Michalski: Interdyscyplinarność, transdyscyplinarność, multidyscyplinarność. Nowy paradygmat w nauce i badaniach. Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Ekonomia i Nauki Humanistyczne, z. 16(2007), s. 86.
- Interdyscyplinarność - postulat teoretyczny i doświadczenie. Oprac. A.Jawłowska, "Societas Communitas" 2006, nr 1.
- K.Kuciński: Ujęcia interdyscyplinarne w naukach ekonomicznych. "Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa" 2009, nr 5(712), s. 6.
- A.P.Wierzbicki: Najnowsze tendencje w tworzeniu wiedzy. "Przyszłość. Świat. Europa. Polska" 2005, nr 2(12) s. 38.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171227591