Społeczna odpowiedzialność sił zbrojnych

• Autorzy: Paweł Kocoń

Warianty tytułu

Social Responsibility of Military Forces

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem tego artykułu jest ukazanie wojska jako instytucji społecznie odpowiedzialnej. Znaczenie rozumienia problematyki bezpieczeństwa i związanych z nią środków, metod i technik wciąż rośnie, niemniej jednak ważne jest, by wciąż szukać odpowiedzi na pytanie, ile w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego używać siły militarnej, a ile tzw. soft power - atrakcyjności kultury i siły gospodarczej. (fragment tekstu)

EN

The aim of the article is to provide the reader with the range, sources and the manifestations of the social responsibility of the military forces, presenting both the sources currently used, as well as those valid in the past. It was intended to sketch the benefits the armed forces may gain from implementing the policy of social responsibility for its environment. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Wojsko; Społeczna odpowiedzialność; Administracja publiczna; Miękka siła

EN

Army; Social Responsibility; Public administration; Soft power

• Czasopismo: Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
• Rocznik: 2011
• Numer: nr 64 Społeczna odpowiedzialność - aspekty teoretyczne i praktyczne
• Strony: 153-167

Twórcy

autor

Paweł Kocoń

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

Bibliografia

• F. Skibiński: Rozważania o sztuce wojennej. Wojskowy Instytut Historyczny, Warszawa 1972
• H. Guderian: Achtung - Panzer! Die Entwicklung der Panzerwaffe. ihre Kampftaktik und ihre operativen Moglichkeiten. Volk & Reich, Verlag, Stuttgart 1937.
• D. Kryszk: Public relations na wojnie. W: Public relations sztuka skutecznej komunikacji w teorii i praktyce. Red. H. Przybylski. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Katowice 2004, s. 120-133.
• K. Kubiak: Grenada 1983 Panama 1989. Altair, Warszawa 1995, s. 28.
• L. Kanarski: Dowódca w sytuacjach społecznych. MON. Warszawa 1997, s. 54.
• M. Ossowska: Etos rycerski i jego odmiany. PWN, Warszawa 1986, s. 5.
• Sun Tzu, Sun Pin: The Complete Art of War. Westview Press Boulder, Colorado 1996, p. 71.
• E. Post: Etiquette. Funk & Wagnalls, New York 1969, p. 587.
• S. Mossor: Sztuka wojenna w warunkach nowoczesnej wojny. MON. Warszawa 1986, s. 99.
• T. Orłowska: Społeczna odpowiedzialność biznesu, www.parp.gov.pl. 03.07.09.
• M. Bardwick: Zarządzanie w czasie pokoju i dowodzenie w czasie wojny. W: Lider przyszłości. Red. F. Hesselbein, M. Goldsmith, R. Beckhard. MON, Warszawa 1997, s. 149.
• M. Bielec, M. Palimąka, T. Rusiecki:. Model osobowy dowódcy w opinii respondentów. Dowództwo Wojsk Lądowych, Oddział Społeczno-Wychowawczy, Warszawa 1997, s. 10.
• F. Potracki: Przygotowanie organizacyjne i merytoryczne wsparcia psychologicznego kolejnych polskich zmian stabilizacyjnych. W: Służba żołnierzy i funkcjonariuszy służb państwowych wykonujących zadania w warunkach ekstremalnych. Red. O. Truszczyński, I. Konopna, K. Sikora. A. Rakowski, K. Kosiorek. MON, Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Warszawa 2003. s. 31.
• P. Lemanowicz, T. Jaroszewska, S. Złotogorski, F. Potracki: Poradnik dla dowódców - Stres i pomoc psychologiczna w misjach wojskowych. MON, Warszawa 2003.
• l Czermiński: Etyka ludzi wojny http://militaria.wp.pl/kat,273.wid, 06_06.09.
• J. Kręciki, L. Wołejszo: Podstawy dowodzenia AON, Warszawa 2007, s. 379.
• B. Pacek: Operacja Wojskowa Unii Europejskiej w Czadzie i Republice Środkowoafrykańskiej. Zeszyty Naukowe AON 2008. nr 3 (72), s. 270.
• A. Dmochowski: Wietnam 1962-1975. Bellona. Warszawa 2003, s. 307.
• P. Kucharski: Somalia 92-95. Altair, Warszawa 1998, s. 13.
• Taktyka ogólna wojsk lądowych. Red. M. Huzarski. AON, Warszawa 2000, s. 298.